Με μια ανάρτησή του στην πλατφόρμα X (πρώην Twitter), ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα δίνει τις δικές του εξηγήσεις για την απουσία του από το δείπνο της άτυπης Συνόδου των Δυτικών Βαλκανίων που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Δευτέρας (21.8.2023) στο Μέγαρο Μαξίμου.
Χωρίς να τεντώνει το σκοινί της αντιπαράθεσης που ξεκίνησε από τη μεταχείριση του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας, Φρέντυ Μπελέρη, από το Αλβανικό κράτος που τον κρατά προφυλακισμένο χωρίς να οδηγείται ενώπιον της Δικαιοσύνης, ο Έντι Ράμα τονίζει τον ρόλο που η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να διαδραματίσει στα Βαλκάνια, λόγω και της συμμετοχής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο Έντι Ράμα πάντως δεν αποφεύγει να αφήσει κάποιες αιχμές κατά του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη,
- αφενός λέγοντας εμμέσως πως «χρησιμοποίησε» το δείπνο των ηγετών «για να στείλει στην Αλβανία ένα αντιφατικό μήνυμα» και
- αφετέρου σημειώνοντας πως στην προσεχή Σύνοδο Κορυφής της Διαδικασίας του Βερολίνου που θα πραγματοποιηθεί τον ερχόμενο Οκτώβριο στα Τίρανα προσκάλεσε τον Έλληνα πρωθυπουργό και όχι – όπως θα μπορούσε να κάνει ως «αντίποινα» – την Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Ο Έντι Ράμα καταλήγει λέγοντας πως «Αυτό που πρέπει να μας ενώνει σε τόσο ταραγμένους καιρούς για χάρη του λαού μας, των χωρών μας, της περιοχής μας, της Ευρώπης μας είναι μεγαλύτερο από αυτό που μας χωρίζει. Σε παγκόσμιο επίπεδο διακυβεύονται πάρα πολλά, για να γίνουμε όμηροι για ζητήματα εθνικής εσωτερικής πολιτικής».
Ολόκληρη η ανάρτηση του Έντι Ράμα είναι η ακόλουθη:
Here is my answer for all those, in Greece, Albania or elsewhere, who commented in various ways or were perplexed by my absence in Athens, but also for the journalists that asked for my opinion and didn’t get a response before the event. The reason is simple: I did not want to… pic.twitter.com/Gu1XB2dZiV
— Edi Rama (@ediramaal) August 22, 2023
«Αυτή είναι η απάντησή μου για όλους εκείνους, στην Ελλάδα, στην Αλβανία ή αλλού, που σχολίασαν ποικιλοτρόπως ή μπερδεύτηκαν με την απουσία μου από την Αθήνα, αλλά και για τους δημοσιογράφους που ζήτησαν τη γνώμη μου και δεν πήραν απάντηση πριν από την εκδήλωση. Ο λόγος είναι απλός: Δεν ήθελα να ενοχλήσω τον οικοδεσπότη και τους καλεσμένους του, εντείνοντας τον θόρυβο πριν τελειώσουν τη δουλειά τους οι καλοί μου φίλοι που συγκεντρώθηκαν στην Αθήνα.
Είμαι χαρούμενος που ο Κυριάκος ανέλαβε την πρωτοβουλία να συμφάγει με τους πολύ σημαντικούς ηγέτες και να συζητήσει το ευρωπαϊκό μέλλον των Βαλκανίων με φόντο τη ρωσική επιθετικότητα. Η περιοχή χρειάζεται την Ελλάδα να εμπλακεί περισσότερο στην κοινή μας πορεία. Πάντα έλεγα σε αυτόν (σσ τον Κυριάκο Μητσοτάκη) ή σε άλλους Έλληνες φίλους, ενώ το είπα και δημόσια σε αρκετές περιπτώσεις, ότι ειλικρινά πιστεύω πως η χώρα τους έχει έναν φυσικό ρόλο να παίξει στα Βαλκάνια, δεδομένου του προφίλ και της εμπειρίας της στην ΕΕ.
Ελπίζω πολύ ότι η συνάντηση ήταν παραγωγική και φυσικά, θα προτιμούσα να μην είχα δει το δείπνο να χρησιμοποιείται για να στείλει στην Αλβανία ένα αντιφατικό μήνυμα σε σχέση με τον πολύ πιο φιλόδοξο σκοπό της πρωτοβουλίας και ελπίζω αυτό το ατυχές γεγονός να μην μπέρδεψε τους αξιότιμους προσκεκλημένους. Σε ό,τι με αφορά, η συζήτηση, η επικοινωνία, η αντιπαράθεση με φίλους, συμμάχους, εταίρους και πρωτίστως τους γείτονες, είναι η ίδια η ουσία της διεθνούς πολιτικής και το να προσπαθείς, πάντα να προσπαθείς, να μπεις στη θέση του άλλου είναι απαραίτητο. Ακόμη περισσότερο όταν τα πράγματα δείχνουν να πάνε στραβά.
Τον επόμενο Οκτώβριο η Αλβανία θα προεδρεύσει της φετινής Συνόδου Κορυφής της Διαδικασίας του Βερολίνου στα Τίρανα. Ο αγαπητός μου φίλος και πολύ σεβαστός συνάδελφος στην Αθήνα έχει φυσικά προσκληθεί να συμμετάσχει και δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ να απαντήσω με «αντίποινα», προσκαλώντας στη θέση του την Ελληνίδα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για την οποία τρέφω επίσης το μεγαλύτερο σεβασμό.
Κατανοώ την πίεση από τρίτα μέρη, πρόθυμα να εκμεταλλευτούν κάθε ευκαιρία για να δημιουργήσουν ένα βουνό από έναν λόφο (σσ να μεγαλοποιήσουν ένα δευτερεύον πρόβλημα). Αλλά όλοι έχουμε πολύ μεγαλύτερες προκλήσεις μπροστά μας, υπάρχουν πραγματικά βουνά για σκαρφάλωμα. Αυτό που πρέπει να μας ενώνει σε τόσο ταραγμένους καιρούς για χάρη του λαού μας, των χωρών μας, της περιοχής μας, της Ευρώπης μας είναι μεγαλύτερο από αυτό που μας χωρίζει. Σε παγκόσμιο επίπεδο διακυβεύονται πάρα πολλά, για να γίνουμε όμηροι για ζητήματα εθνικής εσωτερικής πολιτικής».
