Επιτέλους ξυπνήσαμε;

Μόνο που τώρα είναι αργά. Το κακό έγινε. Και μάλιστα με την ανοχή ενός συστήματος, πολιτικού και μιντιακού, που επιχείρησε να αντιμετωπίσει την ΧΑ με επικοινωνιακούς όρους όταν η ίδια με τους όρους που γνωρίζει κάνει…“πολιτική” ανεβάζοντας μάλιστα τα ποσοστά της στην κοινή γνώμη.

Ουδείς ποτέ την πήρε σοβαρά αυτή τη υπόθεση που λέγεται ΧΑ, καθώς όλοι μας, και ιδίως της μεσαίας τάξης, γοητευμένοι από τη ευημερία του ευρώ δεν μας απασχόλησε ποτέ η εγκληματική δραστηριότητα μιας οργάνωσης που πέραν από ρατσιστική, φασιστική και νεοναζιστική ιδεολογία και αντίληψη, έκανε “δουλειές” πουλώντας “προστασία” από “ισχυρούς” μέχρι “αδύναμους”.

Το αστυνομικό δελτίο είναι γεμάτο από εγκληματικές πράξεις στις οποίες έχουν εμπλακεί χρυσαυγίτες με όνομα και επώνυμο και κανένας δεν τόλμησε τόσα χρόνια, γιατί η δράση ξεκινά από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, να χώσει το μαχαίρι στο κόκκαλο.

Γιατί απλούστατα η εν λόγω οργάνωση έχει “πλάτες” και άγνωστους, αν και πολλά λέγονται, προς το παρόν χρηματοδότες που τη καθιστούν σύμφωνα με ορισμένες προσεγγίσεις βασικό “εργαλείο” στα χέρια πάσης φύσεως “κέντρων εξουσίας”.

Είναι γεγονός ότι φασιστικές οργανώσεις και κόμματα βρίσκουν εύφορο έδαφος σε περιόδους οικονομικής και κοινωνικής κρίσης και απαξίωσης του πολιτικού συστήματος, με συνέπεια οι ευθύνες του κομμάτων του “δημοκρατικού τόξου” και ιδίως εκείνων που κυβερνούν ανέκαθεν να είναι ιδιαίτερα σημαντικές.

Και είναι επίσης απορίας άξιο και μεγάλη σύμπτωση, όχι μόνο τώρα, πως σε περιόδους μεγάλης κοινωνικής έντασης και πολιτικής πόλωσης ανακαλύπτεται η θεωρία των άκρων και γίνεται σαν από μηχανής Θεός μια ενέργεια, μια κίνηση, μια δολοφονία ας πούμε για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα.

Οι αντιλαϊκές πολιτικές είναι εκείνες που σπρώχνουν τον απλό κόσμο στο περιθώριο της κοινωνίας και στην ανάγκη προστασίας από “λεβέντες” που αντικαθιστούν το κράτος πρόνοιας, αλληλεγγύης και δικαιοσύνης.

Η Χρυσή Αυγή και κάθε παραφυάδα της με ένα τρόπο μπορούν να αντιμετωπιστούν. Με την ενημέρωση, την ιστορική γνώση, την ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση και την παιδεία. Η βία στη βία δεν αποτελεί λύση. Διαφορετικά η κοινωνία μας θα είναι διαρκώς το εκκολαπτήριο αυγών του φιδιού…