«Φίλοι» και «εχθροί» στο αποφασιστικό μπρα ντε φερ με τη Γερμανία για το Grexit

Ο Στουρνάρας θεωρεί ότι οι πιθανότητες για συμφωνία μετά το έκτακτο Eurogroup είναι περισσότερες από τη «μη συμφωνία» όπως τόνισε ο ίδιος στο newsit.gr.

To Stratfor, ισχυρή και με μεγάλη επιρροή αμερικανική δεξαμενή σκέψης εκτιμά σε ανάλυσή του ότι τελικά θα δοθεί στην Ελλάδα ο χρόνος που ζητά για να επεξεργαστεί και να παρουσιάσει το μακροπρόθεσμο σχέδιο.

Το ίδιο επισημαίνει πως η Γερμανία δεν θα επιλέξει σε καμία περίπτωση το Grexit γιατί τότε κινδυνεύει η ακεραιότητα της ευρωζώνης και την ευρωπαϊκής ενοποίησης. Μάλιστα υπογραμμίζει πως οι εξαγωγές της εξαρτώνται από την ευρωζώνη.

Ο Ιταλός υπουργός Οικονομικών Κάρλο Πάντοαν θεωρεί πως δεν υπάρχει θέμα αποχώρησης της Ελλάδας από το ευρώ, ενώ ο Μοσκοβισί μέσω της εκπροσώπου του τόνισε την Παρασκευή ότι η Κομισιόν θα κάνει ότι περνά από το χέρι της να βρεθεί συμφωνία με την Ελλάδα και δεν θα επιτρέψει την αποχώρησή της.

Ο Αυστριακός καγκελάριος Φάιμαν ζητά να αποτραπεί τυχόν Grexit παρότι διαφωνεί με το “κούρεμα” του χρέους.
Από την άλλη πλευρά ο Ντάσελμπλουμ σε ρόλο σκληρού μαντρόσκυλου της Γερμανίας έστειλε τελεσίγραφο με το οποίο απαιτεί να ζητήσει η κυβέρνηση παράταση του υφιστάμενου προγράμματος ως τις 16 Φεβρουαρίου, ο Σόιμπλε πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση παρά τις υποχωρήσεις για την τρόικα.

Ο Ντράγκι άσκησε ως τώρα το μέγιστο εκβιασμό με την αναγγελία της μη αποδοχής των ελληνικών ομολόγων ως εγγυήσεων για απευθείας δανειοδότηση των ελληνικών τραπεζών τις οποίες έστειλε στον ELA απ΄ όπου μπορούν να αντλήσουν ως 60 δις. ευρώ.
Επίσης, ο Μάρτιν Σουλτς ο πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου ασκεί πιέσεις στην Ελλάδα.

Ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ μπορεί να ζητά σεβασμό των δεσμεύσεων, αλλά σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί το Grexit και θα εργαστεί για την αποτροπή του.
Ο Ολάντ από την πλευρά του μπορεί να είπε καλά λόγια στον Τσίπρα, να θέλει χαλάρωση της δημοσιονομικής πολιτικής στην Ευρώπη, αλλά αλληθωρίζει και προς την επανασύσταση του γαλλογερμανικού άξονα, έστω και με μικρότερο το ειδικό βάρος της Γαλλίας.
Ο Φινλανδός Ερκι Λικάνεν βρίσκεται απέναντι θεωρώντας λογική την απόφαση της ΕΚΤ για τα ελληνικά ομόλογα, όπως και ο Γερμανός κεντρικό τραπεζίτης Βάιντμαν.

Στο euroworking group ασκήθηκαν ισχυρές πιέσεις στην Ελλάδα, χωρίς οι φίλα προσκείμενοι στις ελληνικές θέσεις για χαλάρωση της λιτότητας να αντισταθούν στα γερμανικά πάντσερ.

Το παιχνίδι, τουλάχιστον επικοινωνιακά, δείχνει να σκληραίνει. Όμως, πιέσεις δεν ασκούνται μόνο στην Ελλάδα. Πιέσεις δέχεται και η Γερμανία, ακόμα και στο εσωτερικό της. Για παράδειγμα ο καθηγητής Γκούσταβ Χορν του Ινστιτούτου Μακροοικονομίας και Οικονομικών Μελετών θεωρεί ότι είναι αναγκαίο το τέλος της λιτότητας, η αύξηση των επενδύσεων και η αλλαγή πολιτικής από τη Γερμανία.

Επίσης η γερμανική τράπεζα Commerzbank βλέπει σε έκθεσή της πιθανότητες 75% για μία συμβιβαστική συμφωνία και παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, ενώ θεωρεί πολύ πιθανή την επιμήκυνση των δανείων και τη μείωση του επιτοκίου.

Στην εξίσωση θα πρέπει να βάλουμε και τον Ομπάμα όχι τόσο γιατί θέλει να δώσει «χείρα βοηθείας» στην Ελλάδα, γιατί σφόδρα επιθυμεί να αλλάξει η πολιτική της λιτότητας στην Ευρώπη. Η συνάντηση της Δευτέρας με τη Μέρκλε θα δείξει αν άνοιξε κάποια ρωγμή στο γερμανικό τείχος.

Επίσης, στο παζλ θα πρέπει να τοποθετήσουμε του Podemos της Ισπανίας που τα τελευταία γκάλοπ δείχνουν ότι προηγούνται κατά 6,8 μονάδες του κυβερνητικού κόμματος, πράγμα που ωθεί τη Μέρκελ σε σκλήρυνση της στάσης της απέναντι στην Ελλάδα, γιατί αν κερδίσουν οι Podemos το φθινόπωρο αναμένεται να κινηθούν στη γραμμή ΣΥΡΙΖΑ τουλάχιστον για το χρέος.