Για τη θύελλα αντιδράσεων που προκλήθηκε μετά την απόφαση να αποσυρθεί το έκθεμα με τη ροζ ελληνική σημαία από έκθεση που φιλοξενείται στο ελληνικό προξενείο, στη Νέα Υόρκη, μίλησε στην ΕΡΤ, ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης.
Μιλώντας για το ζήτημα που προέκυψε με τη ροζ ελληνική σημαία, ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης τόνισε ότι «η ανάρτηση των εκθεμάτων δεν έγινε σε εκθεσιακό χώρο, αλλά στον χώρο του προξενείου. Δεν επρόκειτο, δηλαδή, για ειδικό χώρο. Το κάθε έργο βρίσκεται στο πεδίο της ελευθερίας της Τέχνης. Εδώ όμως δεν πρόκειται για μια γκαλερί».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Και πρόσθεσε: «Τα όσα άκουσα είναι εντελώς ακραία (…) Το να χαρακτηρίζομαι ακροδεξιός ή ανελεύθερος δεν έχει ανταπόκριση στην πραγματικότητα (…) Η απόφαση για να κατέβει το συγκεκριμένο έργο πάρθηκε πολύ πριν το ζήτημα ανακινηθεί στη Βουλή (…) Η εντολή είχε δοθεί, δεν επηρεάστηκε από κανένα άλλο γεγονός (…) Η ανάρτηση των εκθεμάτων δεν έγινε σε εκθεσιακό χώρο, αλλά στον χώρο του προξενείου. Δεν επρόκειτο, δηλαδή, για ειδικό χώρο. Το κάθε έργο βρίσκεται στο πεδίο της ελευθερίας της Τέχνης. Εδώ όμως δεν πρόκειται για μια γκαλερί».
Η αποστολή ελληνικής φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα
Αναφορικά με την αποστολή της ελληνικής φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα στη σκιά της απειλής των Χούθι και την αντίδραση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σημείωσε:
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Υπάρχει ένα πολύ σοβαρό ζήτημα ασφάλειας στη ναυσιπλοΐα. Η ερυθρά θάλασσα είναι ένα πολύ κομβικό σημείο. Δεν θα κρυφτούμε ποτέ πίσω από οποιαδήποτε ευθύνη. Είναι εσφαλμένο να μην προστατεύουμε την ναυσιπλοΐα (…) Εμείς είμαστε αυτοί που θέτουμε τους όρους του παιχνιδιού».
Ειδικότερα, ο κ. Γεραπετρίτης υπογράμμισε:
«Εγώ θέλω να σας πω κάτι πάρα πολύ συγκεκριμένο. Υπάρχει ένα πολύ σοβαρό ζήτημα ασφάλειας ναυσιπλοΐας. Έχει προκληθεί εξαιτίας της κρίσης στη Μέση Ανατολή. Η Ερυθρά Θάλασσα είναι ένα κομβικό σημείο για τη μεταγωγή προϊόντων για την ελεύθερη ναυσιπλοΐα. Η Ελλάδα έχει τον κορυφαίο ναυτικό στόλο. Για εμάς ο ελληνικός στόλος είναι ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα τα οποία οφείλουμε να προστατεύουμε. Δεν θα κρυφτούμε ποτέ πίσω από οποιαδήποτε ευθύνη. Είναι, κατά την άποψή μου, εσφαλμένο να υποστηρίζουμε και να επερόμεθα για το γεγονός ότι έχουμε έναν τόσο ισχυρό στόλο, μια τόσο δυνατή φωνή στη ναυσιπλοΐα και από την άλλη, να μην πράττουμε τίποτε».
Η υπόθεση Μπελέρη
Αναφερθείς στην ανάρτηση του προέδρου της Αλβανίας Έντι Ράμα με την οποία αναγνωρίζει τον Φρέντη Μπελέρη ως εκλεγμένου δημάρχου Χειμμάρας, τόνισε:
«Ο Αλβανός πρωθυπουργός απεδέχθη την πολιτική βούληση του λαού της Χειμμάρας (…) Απεδέχθη και το ότι δεν μπορεί να ασκεί καθήκοντα ο πρώην δήμαρχος. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να αντικατασταθεί αμέσως ο ασκών τη δημαρχία (…) Θετικό το βήμα του Αλβανού πρωθυπουργού. Θα αξιολογήσουμε τις επόμενες ενέργειες για το αν είναι συμβατές με όσα έχουμε θέσει ως όρους».
Ανέφερε, ειδικότερα: «Η ελληνική κυβέρνηση, όπως σε όλα τα θέματα, είχε μία στάση η οποία ήταν πολύ σαφής, πολύ συνεπής στάση αρχής. Είχαμε πει ότι πρέπει να υπάρξουν απτά δείγματα από την αλβανική κυβέρνηση, έτσι ώστε ο Έντι να αναλάβει τα καθήκοντά του, τα οποία του εμπιστεύθηκε ο λαός της και να αναλάβει καθήκοντα».
Τρεις πυλώνες στα ελληνοτουρκικά
Σε ό,τι αφορά το κλίμα στα ελληνοτουρκικά, ανέφερε: «Προσπαθούμε να εδραιώσουμε το καλό κλίμα με την Τουρκία».
Πρόσθεσε, ανάμεσα σε άλλα: «Η βασική μου τοποθέτηση στα ζητήματα άσκησης εξωτερικής πολιτικής είναι ότι δεν κάνω προβλέψεις, αλλά προετοιμάζω τα σενάρια. Η ελληνική πλευρά είναι έτοιμη για όλα τα ενδεχόμενα.
Εάν με ρωτάτε για το εάν η δική μου προδιάθεση είναι να συζητήσουμε τα μείζονα, θα σας απαντήσω “ναι”.
Η δική μου προδιάθεση με βάση την εντολή που έχω, που μου έχει δοθεί από τον πρωθυπουργό, είναι ότι όταν έλθουν οι συνθήκες, όταν ωριμάσουν τα πράγματα, να συζητήσουμε και την πιο δύσκολη, τη μόνη διαφορά, την οποία η οποία μπορεί να αχθεί ενώπιον διεθνούς δικαιοδοσίας
(…) Η όποια επιτυχία του ελληνοτουρκικού διαλόγου εξαρτάται, κατά την άποψή μου, από το πόσο καλά είναι οργανωμένος και δομημένος ο διάλογος αυτός. Μέχρι σήμερα έχουμε καταφέρει να έχουμε μια πολύ συγκεκριμένη χωροταξία, πολύ συγκεκριμένα ορόσημα, μια πραγματικά τακτοποιημένη συζήτηση. Υπάρχει ειλικρίνεια, αλλά κατά την άποψή μου το πιο σημαντικό είναι να είναι δομημένος ο διάλογος αυτός
(…) Στους τρεις πυλώνες που έχουμε, δηλαδή τον πολιτικό διάλογο, τη θετική ατζέντα και τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, εντάσσονται επιμέρους κεφάλαια.
Ένα κεφάλαιο του πολιτικού διαλόγου είναι πράγματι το κομμάτι των διερευνητικών επαφών, δηλαδή η συζήτηση η οποία θα γίνει σχετικά με την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και της υφαλοκρηπίδας.
Εκεί αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι η συζήτηση αυτή θα γίνει στο υψηλότερο επίπεδο, στο επίπεδο δηλαδή του υπουργού, των δύο υπουργών και των δύο υφυπουργών, οι οποίοι έχουν αναλάβει τον πολιτικό διάλογο. Βρισκόμαστε στο σημείο όπου προσπαθούμε να εδραιώσουμε το καλό κλίμα, να συνεχίσουμε την ηρεμία στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, να εδραιώσουμε την ειλικρίνεια των μερών».
Τα Γλυπτά του Παρθενώνα
Για τα Γλυπτά του Παρθενώνα, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Γίνεται μια συστηματική προσπάθεια από την ελληνική κυβέρνηση (…) Θα μπορούσε να αναζητηθεί μια λύση εντός του πλαισίου του νόμου. Σε κάθε περίπτωση θα μπορούσε να υπάρξει μια λύση (…) Θέλω να μείνω στην ορολογία των πραγμάτων: Δεν μιλούμε για επιστροφή, αλλά για επανένωση».
Ανάμεσε σε άλλα, ο υπουργός Εξωτερικών τόνισε:
«Πρόκειται για μια πάρα πολύ συστηματική προσπάθεια και είναι πολύπλευρη. Είναι προσπάθεια η οποία γίνεται προς το Βρετανικό Μουσείο, με το οποίο βρισκόμαστε πράγματι σε συζητήσεις – και οφείλω να ομολογήσω ότι παρά το γεγονός ότι δεν έχουμε πλησιάσει σε κάποια συμφωνία, είναι πολύ παραγωγικός ο διάλογος, ο οποίος γίνεται με την ελληνική, με την βρετανική κυβέρνηση και την αντιπολίτευση.
Θα μένει να το δούμε εάν θα ακολουθηθούν οι δημοσκοπήσεις και βεβαίως γίνεται και μια πολύ μεγάλη προσπάθεια σε επίπεδο διέγερσης της κοινής γνώμης για το ζήτημα αυτό.
Διότι πάντοτε το ζήτημα των Γλυπτών του Παρθενώνα συνδέεται και με τη μεγάλη πίεση που ασκείται από τη διεθνή κοινή γνώμη αλλά και από τη βρετανική κοινή γνώμη.
(…) Υπάρχει ένας νόμος, ο Βρετανικός νόμος του 1963, ο οποίος στην πραγματικότητα απαγορεύει τη μόνιμη αποξένωση των γλυπτών από το Βρετανικό Μουσείο, δεδομένου του γεγονότος ότι στην παρούσα φάση δεν προβλέπεται ότι θα υπάρχει αλλαγή του νόμου αυτού, τουλάχιστον με τις παρούσες πολιτικές ισορροπίες».
