Το θέμα με τον πρέσβη της Βενεζουέλας ο οποίος είχε παρενοχλήσει σεξουαλικά υπαλλήλους της πρεσβείας στην Αθήνα και η επιστολή Τσίπρα στον Πρόεδρο Μαδούρο τέθηκε στην Όλγα Γεροβασίλη κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών.
Στο ερώτημα πόσο αριστερό είναι να προβάλλονται οι λόγοι προάσπισης της Αριστεράς έναντι της προστασίας των γυναικών από την σεξουαλική παρενόχληση η κα Γεροβασίλη απάντησε:
«Στο θέμα αυτό, νομίζω ότι έχει φτάσει στο απόγειο και η διαστρέβλωση και ο κιτρινισμός. Και βεβαίως, δεν δίστασε να το χρησιμοποιήσει αυτό και η Νέα Δημοκρατία και όχι μόνο αυτή. Λυπήθηκα που άκουσα την κα Μπακογιάννη και τον κ. Κουμουτσάκο να διαστρεβλώνουν και να λασπώνουν το χώρο. Το σημαντικό που προκύπτει από αυτή την επιστολή, είναι ότι έγινε σε εποχή διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – Νέας Δημοκρατίας, με γνώστη στο υπουργείο Εξωτερικών των συγκεκριμένων περιστατικών. Το ερώτημα, λοιπόν, θα ήταν τι δεν έκαναν αυτοί και χρειάστηκε να το κάνει ο κύριος Τσίπρας που ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και να συμβάλει στην απομάκρυνση – μετά την επιστολή – του πρέσβη της Βενεζουέλας. Νομίζω ότι έχει τεθεί σε τελείως λάθος βάση το θέμα αυτό. Η επιστολή του κυρίου Τσίπρα αποδεικνύει ακριβώς ότι παρενέβη για την απομάκρυνση του πρέσβη από τη χώρα μας και η ερώτηση θα έπρεπε να είναι διαφορετική. Με λύπη και απογοήτευση είδαμε άλλη μια φορά τη Νέα Δημοκρατία να λασπολογεί εις βάρος του πρωθυπουργού της χώρα, ο οποίος έκανε το καθήκον του εκείνη τη στιγμή και ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης».
Στο ερώτημα σε τι ακριβώς συνίσταται η πολιτική ωριμότητα των θυμάτων της σεξουαλικής παρενόχλησης και γιατί υπάρχει αυτή η φράση στην επιστολή του πρωθυπουργού η κυβερνητική εκπρόσωπος απάντησε:
«Κοιτάξτε, εδώ θα πρέπει να πούμε και κάτι άλλο το οποίο όφειλαν να το ξέρουν και αυτοί που μας κατηγόρησαν. Ότι η διπλωματική γλώσσα έχει τους δικούς της κανόνες. Και είναι διαφορετικοί κανόνες. Ξέρουμε, μάθαμε ότι τα θύματα αυτής της ιστορίας επέλεξαν οι ίδιες να μην προσφύγουν στη δικαιοσύνη αλλά να λύσουν αυτό το θέμα ενδοϋπηρεσιακά. Επ΄αυτού, προσωπική τους επιλογή. Και νομίζω είναι λεπτά ζητήματα για να τα χειριζόμαστε με ένα τρόπο τέτοιο, με λασπολογία προς όλες τις κατευθύνσεις, ακόμα και προς τις εργαζόμενες. Και νομίζω ότι θα έπρεπε να προφυλαχθούν και από όλο αυτό. Μια στάση, λοιπόν, διπλωματική, με τη διπλωματική γλώσσα, ευνοεί και αυτό το αποτέλεσμα – για το οποίο με ρωτάτε- δηλαδή την προφύλαξη και των εργαζομένων».