Ήδη ο Εισαγγελέας της έδρας στη δίκη που είναι σε εξέλιξη αυτές τις ημέρες ζήτησε την καταδίκη των υπηρεσιακών παραγόντων, των διοικήσεων των Ταμείων και των στελεχών των εμπλεκόμενων επενδυτικών εταιρειών οι οποίοι θα αρχίσουν να απολογούνται από την Παρασκεύη, γεγονός που έχει προκαλέσει την αντίδραση κύκλων της αγοράς που μιλούν για “πρωτοφανή εισαγγελική πρόταση” και “ποινικοποίηση της δευτερογενούς αγοράς”.
Παρά τα όσα ειπώθηκαν την εποχή που ξέσπασε το λεγόμενο “σκάνδαλο”, δεν πιστοποιήθηκε ζημιά για τα Ταμεία
δεν προέκυψαν πολιτικές ευθύνες για πολιτικά πρόσωπα με βάση το πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής δεν υπήρξε μαύρο πολιτικό χρήμα οι ελεγκτικές αρχές στο εξωτερικό (FCA, SOCAκαι SEC) μετά από προσφυγή της ΑΔΕΔΥ κάνουν λόγο για “αβάσιμες και αστήρικτες κατηγορίες” οι προμήθειες που όντως υπήρξαν ήταν στα νόμιμα πλαίσια.
Κύκλοι της αγοράς λένε ότι τα δομημένα ομόλογα δεν θα είχαν συμμετάσχει στο PSI+ γιατί υπάγονται στο αγγλικό δίκαιο και για τον λόγο αυτό θεωρούνται ανώτερα σε σχέση με τα ομόλογα που υπάγονται στο εγχώριο δίκαιο και τα οποία τελικά συμμετείχαν στο PSI+ αφαιρώντας εκατομμύρια ευρώ από τα αποθεματικά των ταμείων.
Εκτιμάται δε ότι αν τα ασφαλιστικά ταμεία είχαν κρατήσει το ομόλογο, όχι μόνο δεν θα είχαν υποστεί απώλεια λόγω PSI+ αλλά και θα είχαν μία υπεραπόδοση η οποία δεν συγκρίνεται με καμία άλλη επένδυση στο χαρτοφυλάκιο των ασφαλιστικών ταμείων.
Η δίκη που είναι σε εξέλιξη όπως είναι φυσικό έχει προκαλέσει το έντονο ενδιαφέρον της αγοράς που προφανώς νοιάζεται να μην απαξιωθεί ένα χρηματιστηριακό προϊόν που εξακολουθεί και είναι καθημερινή παγκόσμια συναλλακτική πρακτική.
Η κριτική των στελεχών της αγοράς εστιάζεται στο γεγονός ότι είναι πρωτοφανές να αμφισβητείται η τιμή έκδοσης ενός ομολόγου, που είναι η τιμή που ο ίδιος ο εκδότης, δηλαδή σε αυτή την περίπτωση το Ελληνικό Δημόσιο, θεώρησε εύλογη για τη διάθεση του ομολόγου στο επενδυτικό κοινό (δηλ. τα ασφαλιστικά ταμεία) και συνεπώς είναι “παγκόσμια πρωτοτυπία η καταδικαστική πρόταση αφού πουθενά αλλού δεν αμφισβητείται η καλή πίστη σύμβασης που έχει υπογράψει το Δημόσιο”.
Ως εκ τούτου υποστηρίζουν ότι έτσι “αμφισβητείται η αξιοπιστία του Ελληνικού Δημοσίου με τον ισχυρισμό ότι τα ομόλογα είχαν εκδοθεί υπερτιμημένα κατά τον χρόνο της έκδοσής τους” γιατί “οποιοδήποτε κράτος έκανε κάτι τέτοιο θα διακινδύνευε να υποστεί επιζήμιες συνέπειες στην αξιοπιστία του ως εκδότη αλλά και στην καλή του πίστη”.
Εν κατακλείδι το ερώτημα που θέτουν είναι γιατί “καταδικάζεται επιλεκτικά μια συναλλαγή χωρίς να καταδικάζονται παρόμοιες συναλλαγές Ελληνικών Τραπεζών σε μια λογική δύο μέτρων και δύο σταθμών”.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163