Η αβεβαιότητα χτυπάει κόκκινο. Κρεμόμαστε από τις Κάννες. Σενάρια και εκδοχές

Την ανακοίνωση δημοψηφίσματος και ψήφου εμπιστοσύνης από τον πρωθυπουργό ακολούθησε η απόρριψη από σύσσωμη την αντιπολίτευση, που ζήτησε εκλογές, αλλά και η διαφοροποίηση, άλλοτε έντονη και άλλοτε πιο καλυμμένη μέρους των βουλευτών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ.

Τα σημεία κριτικής στην πρωθυπουργική πρωτοβουλία, οι κίνδυνοι που εμπεριέχει επικεντρώθηκαν στα ακόλουθα.

1. Τον μεγάλο χρονικό ορίζοντα του δημοψηφίσματος. Τέσσερεις μεγάλοι μήνες προεκλογικής περιόδου έως τον Φεβρουάριο , που θα συγκροτήσουν σε συνθήκες προϊούσας πόλωσης το «μέτωπο της δραχμής» και το «μέτωπο του Ευρώ».Σε αυτές τις συνθήκες δανειακή σύμβαση δεν είναι δυνατόν να διαπραγματευθεί, ίσως δε να μην υπάρξει εάν οι εταίροι μας απηυδήσουν και αποσυρθούν.
2. Οποιοδήποτε αποτέλεσμα δημοψηφίσματος είναι , με συγκροτημένο το αντίπαλο μέτωπο, μη διαχειρίσιμο, άρα αυξάνονται σε κάθε περίπτωση οι πιθανότητες Ευρωπαϊκής απόσυρσης της χώρας.

Ο πρωθυπουργός με το χθεσινό Υπουργικό Συμβούλιο προσπάθησε να απαντήσει στην πρώτη παρατήρηση.
Με την σημερινή παρουσία του στους G20, όπου εκτός των Μέρκελ- Σαρκοζί υπάρχει και ο φίλιος Ομπάμα, θα προσπαθήσει να εξασφαλίσει, με μάλλον ισχυρές πιθανότητες, την πίστωση χρόνου που του χρειάζεται. Όχι βέβαια Φεβρουάριο, αλλά κάτι έως αρχές Δεκεμβρίου.

Εκδοχή 1η.
Εάν λοιπόν , ο χρόνος παραχωρηθεί, τότε θα έχει μια πρώτη πειστική απάντηση στις κριτικές που δέχεται.
Ότι δηλαδή οι εταίροι, δανειστές και γενικώς αντισυμβαλλόμενοι, παρέχουν με καταληκτική ημερομηνία αρχές Δεκεμβρίου , την πίστωση χρόνου.
Η χρονική πίστωση αδυνατίζει και την κριτική ότι με το δημοψήφισμα σχηματίζεται μέτωπο «δραχμής», γιατί ο σύντομος χρόνος δεν ευνοεί στη συγκρότησή του.
Επίσης ,σε επίπεδο κομματικών συσχετισμών, το πρόβλημα θα μεταφερθεί στην πλευρά του κου Σαμαρά, όπου θα πρέπει να υποστηρίζει μια διπλή γραμμή. Ευρωπαϊκής κατεύθυνσης και κομματικής άρνησης. Όμως στο δημοψήφισμα αυτή η ευχέρεια εξ αντικειμένου δεν παρέχεται αφού πρόκειται για καθαρό άσπρο- μαύρο.
Είναι εξ άλλου σχεδόν απίθανο ο κος Σαμαράς να ταυτισθεί με μέτωπο της «δραχμής», όπως διαπιστώσαμε κι από τις χθεσινές δηλώσεις του , όπου εξέπεμψε μηνύματα σοβαρότητας και υπευθυνότητας.
Σε αυτό το ενδεχόμενο λοιπόν βραχυπρόθεσμης στήριξης, ο πρωθυπουργός μάλλον εξασφαλίζει την ψήφο εμπιστοσύνης της Παρασκευής, αναγγέλλοντας δημοψήφισμα για αρχές Δεκέμβρη, αλλά επίσης αυξάνει τις πιθανότητες να ψηφισθεί με 151 βουλευτές και η πρόταση δημοψηφίσματος από τη Βουλή.
Ταυτόχρονα ανασυγκροτεί και τη δημόσια εικόνα του ΠΑΣΟΚ που σήμερα θυμίζει αρκετά το 2007 μετά την εκλογική ήττα.

Εκδοχή 2η.

Οι Κάννες δεν δίδουν δημοψηφισματικό ή εκλογικό χρόνο. Σε αυτή την περίπτωση ο πρωθυπουργός έχει δυο επιλογές.
Την παραίτηση-μάλλον απίθανο- ή τον δρόμο: ψήφος εμπιστοσύνης την Παρασκευή αλλά με ανακοίνωση παραίτηση από δημοψήφισμα. Σε αυτή την περίπτωση έχει μεγάλες πιθανότητες να πάρει την ψήφο εμπιστοσύνης αλλά μικρές να συνεχίσει να ηγείται της κυβέρνησης. Γιατί το πολλάκις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού και η πιο πρόσφατη αμαρτία είναι εκείνη η απόπειρα παραίτησης τηλεφωνικά στον κο Σαμαρά.
Ακόμη λιγότερες πιθανότητες συγκεντρώνει η προσπάθεια ψήφισης δημοψηφίσματος. Δεν θα είναι εύκολο να συγκεντρώσει 151 ψήφους όταν ο χρόνος των δανειστών δεν θα υπάρχει. Εάν το επιχειρήσει απλά αυξάνουν οι πιθανότητες εκλογών.

Εδώ βρισκόμαστε. Και κάπως έτσι , με αυτές τις αγωνίες περιμένουμε την ανακοίνωση της κριτικής επιτροπής του φεστιβάλ των G20.
Θα πάρει το βραβείο ανδρικού ρόλου ο κος Παπανδρέου ή απλώς κι αυτό το έργο θα τελειώσει;