Θα επαναλάβουμε το ερώτημα που είχαμε θέσει προ καιρού: Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει πραγματικά να κυβερνήσει; Για να είμαστε πιο ακριβείς θα ρωτήσουμε αν κάποιες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να κυβερνήσουν.
Ας μας συγχωρήσει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης αλλά η φράση του «αν θέλουμε έναν άλλο δρόμο για τη χώρα πρέπει να αμφισβητήσουμε τις αγορές, δηλαδή να συγκρουστούμε με το χρηματιστικό κεφάλαιο», χωρίς καμία αμφιβολία οδηγεί σε μία συντριπτική ήττα από τις αγορές με σκληρές συνέπειες οι οποίες αν συνοδευτούν με ανιστόρητη επιμονή μπορούν να μας οδηγήσουν σε καταστάσεις του τύπου Αλβανίας του Εμβέρ Χότζα.
Είναι πραγματικά απορίας άξιο πως ονειρεύονται νίκες της Ελλάδας, έστω της Ελλάδας με αριστερή κυβέρνηση εναντίον των αγορών και του χρηματιστικού κεφαλαίου; Αν αυτό δεν είναι η ουτοπία σε όλο της το μεγαλείο, τότε τι άλλο είναι;
Γιατί όταν η Ευρώπη συνολικά, οι ΗΠΑ και γενικότερα οποιαδήποτε κρατική οντότητα αδυνατεί να συγκρουστεί κατά μέτωπο με την παγκόσμια αγορά, είμαστε περίεργοι να δούμε πως η φτωχή και αδύναμη Ελλάδα θα τα καταφέρει να επιβάλει τη θέλησή της όχι μόνο στο «κοράκια» της αγοράς, αλλά και στους συντηρητικούς επενδυτές.
Αν ο κύριος Λαφαζάνης και άλλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ έχουν τη συνταγή να μας την αποκαλύψουν να απαλλαγούμε μία καλή από την τυραννία των διεθνών αγορών. Ας μας αποκαλύψουν το σχέδιο με το οποίο θα συγκρουστούν και θα καταφέρουν να νικήσουν, γιατί αν ηττηθούμε, ιδίως αυτή την εποχή που ανοίγουν και εθνικά μέτωπα, η συντριβή, η ταπείνωση, ο πόνος και δυστυχία θα είναι ανείπωτες. Η σημερινή κρίση μπροστά σε μία τέτοια ολοκληρωτική ήττα θα συνιστά κατάσταση που θα ονειρευόμαστε.
Το σχέδιο κύριε Λαφαζάνη και την πρόταση περιμένουμε. Οχι μόνο εμείς, αλλά και οι σύντροφοί σας στο ΣΥΡΙΖΑ που δεν προτάσσουν το «κούρεμα» του χρέους (α, και να μην ξεχνούμε ότι αυτό δεν είναι πλέον χρέος προς το χρηματιστικό καπιταλισμό ή την αγορά, αλλά προς άλλα κράτη), ούτε τη δημόσια διοίκηση και ιδιοκτησία των τραπεζών.
Αλήθεια οι κ.κ. Δραγασάκης και Στρατάκης έχουν κρυφή ατζέντα και συντάσσονται με τα σχέδια και τις επιδιώξεις Λαφαζάνη; Ο κύριος Τσίπρας αποδέχεται τις πολεμικές ιαχές της Αριστερής Πλατφόρμας;
Κάποιοι μπορεί να χαρακτηρίσουν προβοκατόρικα τα ερωτήματα, άλλοι θα μας κατηγορήσουν για κυβερνητικούς και δεν ξέρω τι άλλο. Συνηθισμένοι οι χαρακτηρισμοί των σχολιογράφων του διαδικτύου όταν δεν συμφωνούν. Αντί να παραθέτουν κρίσεις και σχόλια, κολλούν ταμπέλες και εκτοξεύουν χαρακτηρισμούς.
Αλλά τη στιγμή που η χώρα έχει ανάγκη ενός ενισχυμένου εσωτερικού μετώπου, είναι απαραίτητο να τεθεί το ερώτημα πως αυτό μπορεί να επιτευχθεί όταν ούτε το εσωτερικό κομματικό ή παραταξιακό μέτωπο δεν είναι αρραγές;
Κακά τα ψέματα. Θα το πούμε όσο προκλητικό κι΄ αν το θεωρήσουν οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ. Σε θέματα αγοράς, τραπεζών και χρέους είναι πιο εύκολος ένας συμβιβασμός ανάμεσα στην κυρίαρχη τάση του ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση, παρά ανάμεσα στην πρώτη και την Αριστερή Πλατφόρμα και άλλες συνιστώσες που ονειρεύονται επαναστάσεις, ανατροπές σε μία εποχή καθόλου επαναστατική, σε μία εποχή που οι επαναστατικές δυνάμεις έχασαν την αίγλη, την ισχύ για να μην πούμε και την θεωρητική αποδοχή της κοινωνίας. Εν κατακλείδι η επαναστατική ονείρωξη βλάπτει το ΣΥΡΙΖΑ που θέλει να διεκδικήσει την κυβερνητική εξουσία. Και επειδή ο κύριος Λαφαζάνης το γνωρίζει, είναι απορίας άξιο γιατί δεν υποστέλλει τη σημαία της επανάστασης μέχρι τις εκλογές, γιατί δεν συμβιβάζεται και δεν αποδέχεται την κυρίαρχη άποψη του κόμματός του.
Και να κλείσουμε με μία επισήμανση: Κύριοι ο Λένιν ήταν μεγάλος γιατί πάντα ή σχεδόν πάντα λάμβανε υπόψη το συσχετισμό δυνάμεων και δεν πήγαινε σε μάχες που ήξερε εκ των προτέρων ότι θα χάσει.