Ο Ελληνικός λαός παρακολουθεί έκπληκτος τις τελευταίες μέρες το απίστευτο γαϊτανάκι μετάθεσης ευθυνών μεταξύ των αρμόδιων πολιτικών και εκτελεστικών φορέων για το θέμα της περίφημης πλέον λίστας Λαγκάρντ.
Το πλέον απίστευτο είναι ότι η εν λόγω λίστα είχε παραδοθεί στον αρμόδιο υπουργό το 2009 όταν η ελληνική κυβέρνηση “κοπτόταν” για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής μέσα από τη οποία θα διασωζόταν ο Ελληνικός λαός από τα δεινά που του επιφύλασσαν τα επερχόμενα μέτρα λιτότητας και το μνημόνιο.
Όμως η λίστα αυτή μυστηριωδώς χάθηκε, παράπεσε, ήταν παράνομο να χρησιμοποιηθεί, ήταν προϊόν εγκλήματος κλπ. Οι δικαιολογίες βέβαια αυτές δεν πείθουν απολύτως κανέναν ακόμα και τον πλέον καλόπιστο. Παρόμοιες λίστες έχουν αξιοποιηθεί στο παρελθόν από τη Γερμανία τη Γαλλία, την Αμερική και από πολλά άλλα κράτη χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Οι Έλληνες υπουργοί και ελεγκτές δεν χρειαζόταν να ανακαλύψουν τον τροχό. Μπορούν κάλλιστα να ρωτήσουν τους ξένους ομολόγους τους. Είναι μάλιστα απορίας άξιο πως στις εκατοντάδες ώρες συναντήσεων με τα τεχνικά κλιμάκια της Τρόικας δεν συνεργάστηκαν για τεχνική βοήθεια στο συγκεκριμένο θέμα.
Είναι λοιπόν προφανές ότι οι Ελληνικές κυβερνήσεις δεν θέλουν να θίξουν όσους φυγάδευσαν παράνομα χρήματα στο εξωτερικό. Δεν θέλουν διότι η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων της Ελβετίας είναι πελάτες του φαύλου κράτους που οι ίδιοι δημιούργησαν και που με τόσο πάθος πασχίζουν να συντηρήσουν. Παρά τα όσα διαδίδουν στον τύπο περί δεκάδων χιλιάδων ελέγχων για ύποπτα εμβάσματα στο εξωτερικό με χρήμα που είναι προϊόν φοροδιαφυγής, είναι σαφές ότι δεν επιθυμούν να θίξουν κανέναν από την κοινωνική ελίτ των κομμάτων τους που φυγάδευσε την παράνομη περιουσία του στο εξωτερικό.
Αντιθέτως με τις πράξεις τους συστηματικά τιμωρούν όσους κρατούν τις αποταμιεύσεις τους στη Ελλάδα. Αυτοί είναι προφανώς οι πλέον αφελείς, δεν ανήκουν στις φατρίες τους και τιμωρούνται παραδειγματικά. Αρκεί να θυμηθούμε την τύχη που είχαν όσοι πείστηκαν να αποταμιεύσουν απ’ ευθείας στη χώρα μέσα από τα “λαϊκά” αποταμιευτικά ομόλογα που έντεχνα τους έσπρωξαν να αγοράσουν, είτε για μεγαλύτερη σιγουριά σε σχέση με τις παραπαίουσες τράπεζες, είτε για να επαναπατρίσουν κεφάλαια με τον νόμο Παπακωνσταντίνου.
‘Όλοι είχαμε ακούσει ότι η λύση για τα φυσικά πρόσωπα που κουρεύτηκαν με το PSI ήταν στο συρτάρι του τότε υπουργού κ Βενιζέλου και ότι θα μας παρουσιαζόταν αμέσως μετά τη λήξη του Psi. Όλοι είχαμε πεισθεί ότι το οικονομικό επιτελείο εργαζόταν νυχθημερόν για να διευθετήσει το θέμα. Στην πραγματικότητα έξι μήνες μετά και παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις και των τριών κομμάτων που απαρτίζουν τη σημερινή κυβέρνηση ούτε κουβέντα δεν γίνεται για το θέμα πλέον.
Την ίδια στιγμή διαδίδουν φήμες ότι επίκειται φορολογική εισφορά για καταθέσεις σε τράπεζες που δεν δικαιολογούνται από τις φορολογικές δηλώσεις των τελευταίων ετών. Φυσικά ο έλεγχος γίνεται μόνο στις Ελληνικές τράπεζες και όχι στις Ελβετικές. Και έτσι το τραπεζικό σύστημα, που την ίδια στιγμή ο υπερχρεωμένος Έλληνας φορολογούμενος δανείζεται για να διασώσει, οδεύει με όλο και μεγαλύτερη ταχύτητα προς την κατάρρευση, ενώ η χώρα προς το ολοκληρωτικό ξεπούλημα της προς τους “φίλους” μας από το εξωτερικό.
Το πιο πάνω σενάριο μοιάζει να είναι αποκύημα της πλέον αρρωστημένης φαντασίας, δεν φαίνεται να υπάρχει όμως άλλη εξήγηση. Μόνη σωτηρία τις τελευταίες αυτές στιγμές, ίσως είναι ο πρωθυπουργός που απουσίασε από την πολιτική σκηνή την τελευταία 15ετία και που σε μεγάλο βαθμό απείχε από τις πρακτικές που μεθοδικά έσπρωξαν, και ακόμα δυστυχώς, σπρώχνουν τη χώρα στα βράχια. Ας ελπίσουμε ότι σύντομα θα συνειδητοποιήσει τα στραβά και κακώς κείμενα και ταχύτατα θα τα αλλάξει.
Κύριε πρωθυπουργέ, αρχίστε από τα εύκολα! Τιμωρήστε όσους φυγαδεύουν τις περιουσίες τους στο εξωτερικό και επιβραβεύστε όσους τις κρατούν στην πατρίδα. Είναι το πρώτο και μεγαλύτερο βήμα που πρέπει να κάνετε αν θέλετε να διασώσετε τη χώρα!
* Ο κ Ιωάννης Μαρινόπουλος είναι πρόεδρος της προσωρινής Δ.Ε του Συλλόγου Φυσικών Προσώπων Ομολογιούχων Ελληνικού Δημοσίου.