Πράγματι ο υπουργός Ναυτιλίας Θοδωρής Δρίτσας ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές, τα προηγούμενα χρόνια, των κινητοποιήσεων κατά της ιδιωτικοποίησης του μεγαλύτερου λιμανιού της Μεσογείου, βρέθηκε κυριολεκτικά μόνος πολιτικά να αντιμετωπίσει την σφοδρή κριτική των κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Ούτε ένας συνάδελφος σύντροφος υπουργός επί δύο μέρες και ιδίως χθες στην Ολομέλεια δεν βρέθηκε, έστω δια της φυσικής του παρουσίας, δίπλα στον κ. Δρίτσα σε αυτή την κρίσιμη μάχη, εκτός από τον υπουργό Δικαιοσύνης Νίκο Παρασκευόπουλο και τον αναπληρωτή υπουργό Εθνικής Άμυνας Δημήτρη Βίτσα.
Ούτε καν ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δεν πέρασε μια βόλτα από τη Βουλή προκειμένου με την παρουσία να δώσει ένα μήνυμα πολιτικής στήριξης στον υπουργό Ναυτιλίας, αντιθέτως μέσω της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης και στο όνομα της…”ορθής νομοθέτησης” φάνηκε το Μαξίμου να εκθέτει πολιτικά τον κ. Δρίτσα, ο οποίος βρέθηκε στο στόχαστρο των Κινέζων και των εκπροσώπων τους στην Ελλάδα, εντός και εκτός κυβέρνησης, σε ένα διπλωματικοικονομικό θρίλερ που απείλησε να τινάξει στον αέρα και τη πολύ σημαντική συμφωνία και το ταξίδι του πρωθυπουργού στην Κίνα.
Η περίπτωση του κ. Δρίτσα είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αναλώσιμου υπουργού, ενόψει μάλιστα του ανασχηματισμού της κυβέρνησης, ενώ κλήθηκε να βγάλει μόνος του τα κάστανα από τη φωτιά και να αντιπαρατεθεί με τους πολιτικούς αρχηγούς που πήραν το λόγο, με τον πρόεδρο της ΝΔ Κ. Μητσοτάκη να ζητά την κεφαλή του επί πίνακι γιατί τραυματίστηκε βαριά το κύρος και η αξιοπιστία της χώρας.
Ο ίδιος πάντως δείχνει να μην πολυσκοτίζεται για το αν θα χάσει την υπουργική καρέκλα, θεωρώντας ότι ο κουρνιαχτός που σηκώθηκε από εναντίον του από συγκεκριμένα “κέντρα” σε μια κρίσιμη μάχη για τη κυβέρνηση και τη χώρα, κόντρα μάλιστα και στα δικά του πιστεύω, δεν τον αφορά προσωπικά, αφορά όπως τόνισε στη Βουλή συνολικά το πολιτικό σύστημα της χώρας.