Δεν πρόλαβε καλά καλά να γυρίσει ο πρωθυπουργός από τις Βρυξέλλες, όπου πρόβαλε το σύνθημα ”δεν αντέχουμε άλλα μέτρα” και ήρθε με το χειρότερο τρόπο η αρνητική απάντηση της τρόικας.
Εκπρόσωποι των δανειστών απάντησαν μέσω διαρροών στους Financial Times πως η νέα βοήθεια θα συνοδεύεται από νέα μέτρα λιτότητας και μάλιστα κάνουν προσωπική επίθεση στον Σαμαρά λέγοντας χαρακτηριστικά πως ”δίνει μία υπόσχεση που δεν θα μπορέσει να τηρήσει”.
Ενδεικτική της σοβαρής ρήξης που φαίνεται να δημιουργείται είναι η ακριβής διατύπωση της διαρροής από την τρόικα στους Financial Times.
”Στην τρόικα των δανειστών κατ’ ιδίαν δηλώνουν ότι ανησυχούν για την επιμονή του κ. Σαμαρά ότι δεν θα υπάρξουν νέες προϋποθέσεις λιτότητας με τη νέα βοήθεια, μία υπόσχεση που πιστεύουν ότι δεν θα μπορέσει να τηρήσει”.
Διαβάστε όλο το επίμαχο άρθρο των Financial Times που εαν ισχύει τότε φαίνεται πως η τρόικα οδηγεί στα άκρα τις διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση , και μάλιστα με ιδιαίτερα άκομψο τρόπο, δηλαδή με αιχμηρές διαρροές κατά του πρωθυπουργού πριν καλά καλά επιστρέψει στην Ελλάδα από τις Βρυξέλλες.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής της εκστρατείας, η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ επέμεινε ότι δεν έμεναν πίσω τα θέματα της ΕΕ μέχρι να πάνε οι Γερμανοί στις κάλπες.
Αξιωματούχοι άλλων κρατών-μελών όμως, επιμένουν σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις ότι πολλές από τις δύσκολες αποφάσεις στην ευρωζώνη θα ληφθούν μόνο αφού ορκιστεί η νέα κυβέρνηση στο Βερολίνο.
Ορισμένες από τις πιο κρίσιμες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ζώνη του ενιαίου νομίσματος δεν βρίσκονται στα χέρια των αξιωματούχων της ΕΕ, ειδικότερα της παραπαίουσας ιταλικής κυβέρνησης, η επιβίωση της οποίας είναι το πιο πιεστικό θέμα για το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες. Επιπλέον, ορισμένα θέματα που κάποτε χαρακτηρίζονταν κεντρικά για το μέλλον μίας πλήρως ολοκληρωμένης οικονομικής και νομισματικής ένωσης, όπως «σύμφωνα» μεταρρυθμίσεων με νομικά δεσμευτική ισχύ μεταξύ των κυβερνήσεων της ευρωζώνης, φαίνεται πως έχουν πέσει θύματα των πολιτικών αντιστάσεων.
Σε δύο κρίσιμα ζητήματα όμως, το μέλλον των πακέτων στήριξης και η φρενήρης βιασύνη για την «τραπεζική ένωση» της ΕΕ με το τέλος των γερμανικών εκλογών θα ξαναρχίσουν οι πιο σκληρές συζητήσεις των τελευταίων τριών ετών.
Κατά τη διάρκεια επίσκεψης στις Βρυξέλλες, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, κ. Αντώνης Σαμαράς ξεκαθάρισε ότι περιμένει περισσότερη στήριξη, επισημαίνοντας τη συμφωνία του Νοεμβρίου που κάνει λόγο για μεγαλύτερη ελάφρυνση των δανείων προς την Ελλάδα από την στιγμή που η Αθήνα θα καταφέρει να κερδίζει περισσότερα από όσα ξοδεύει, χωρίς να συνυπολογίζονται οι τόκοι του δημόσιου χρέους. Από την στιγμή που η Αθήνα πετύχει δηλαδή το πρωτογενές πλεόνασμα που ο κ. Σαμαράς αναμένεται να ανακοινώσει φέτος.
«Εάν η Ελλάδα πράγματι πετύχει τους στόχους της αναφορικά με το πρωτογενές πλεόνασμα και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τότε όλα τα προσωρινά προβλήματα χρηματοδότησης θα έχουν λυθεί», δήλωσε ο κ. Σαμαράς.
Ανώτατοι αξιωματούχοι στην τρόικα των δανειστών όμως, κατ’ ιδίαν δηλώνουν ότι ανησυχούν για την επιμονή του κ. Σαμαρά ότι δεν θα υπάρξουν νέες προϋποθέσεις λιτότητας με τη νέα βοήθεια, μία υπόσχεση που πιστεύουν ότι δεν θα μπορέσει να τηρήσει.
Οι διαφορές εντείνουν και τον καβγά για το εάν οι πιστωτές της ευρωζώνης θα πρέπει να υποστούν ζημίες στα υπάρχοντα πακέτα στήριξης για να ανταποκριθούν στη συμφωνία του Νοεμβρίου και ποια θα είναι τα νέα βάρη που θα επωμιστεί η Ελλάδα προκειμένου να παραμείνει σε τροχιά το πρόγραμμα.
Οι πρόσφατες θετικές οικονομικές ειδήσεις – η πορτογαλική οικονομία αναπτύχθηκε κατά 1,1% το δεύτερο τρίμηνο μετά από τρία χρόνια λιτότητας – έχουν πυροδοτήσει συζητήσεις στη Λισαβόνα ότι μπορεί να βγουν από το πρόγραμμα τον επόμενο χρόνο, ίσως με μία γραμμή πίστωσης για να στηριχθεί η επιστροφή της χώρας στις αγορές.
Ανώτατοι αξιωματούχοι της τρόικας όμως, δηλώνουν κατ’ ιδίαν ότι είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να αποφύγει η Πορτογαλία ένα δεύτερο πακέτο στήριξης. Το κόστος δανεισμού της Πορτογαλίας παραμένει υψηλό μετά την παρ’ ολίγο κατάρρευση της κυβέρνησης τον Ιούλιο. Ακόμη και πριν από αυτό τον αυτοτραυματισμό, πολλοί αξιωματούχοι της ΕΕ και του ΔΝΤ πίστευαν ότι το κόστος δανεισμού της Λισαβόνας ήταν πολύ υψηλό.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΝΤ, η Πορτογαλία χρειάζεται να αντλήσει τον επόμενο χρόνο 15,8 δις. ευρώ από την αγορά ομολόγων και 24,9 δις. μέχρι το 2016. Συνολικά, οι ανάγκες αυτής της περιόδου ξεπερνούν τα προ κρίσης επίπεδα δανεισμού.
Οι αξιωματούχοι της Τρόικας είναι νευρικοί από την πολιτική αναταραχή του Ιουλίου που έφερε τον Πάουλο Πόρτας, τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, επικεφαλής του μικρότερου κυβερνητικού εταίρου και σκληρό επικριτή το μνημονίου, επικεφαλής των διαπραγματεύσεων με την τρόικα. Ο κ. Πόρτας ζήτησε χαλάρωση του στόχου για το έλλειμμα, παρά τις καλές οικονομικές ειδήσεις, ακόμη κι εάν η Πορτογαλία κέρδισε παρόμοια χαλάρωση τον προηγούμενο χρόνο εν μέσω δυσμενούς οικονομικής κατάστασης.
Το δεύτερο πρόγραμμα θα χρειαστεί πιθανότατα να αποφασιστεί μέχρι τα τέλη του έτους, ή στις αρχές του επόμενου το αργότερο.
Εδώ και καιρό είναι το μόνο λαμπρό σημείο στην ευρωζώνη, όπου όμως, εντείνονται οι πιέσεις να βγει καθαρή η χώρα από το πρόγραμμα στήριξης των 67,5 δις. ευρώ το Δεκέμβριο. Διεξάγονται συζητήσεις για να παρασχεθεί στο Δουβλίνο γραμμή πίστωσης ως ανάχωμα και μία συμφωνία ως προς τις προϋποθέσεις που πρέπει να συνοδεύονται σε αυτή τη γραμμή πίστωσης. Η συμφωνία αναμένεται τον επόμενο μήνα.
Αξιωματούχοι της τρόικας όμως, ανησυχούν ότι ακόμη και εάν η Ιρλανδία βγει από το μηχανισμό στήριξης, υπάρχει κίνδυνος να ξανακυλήσει. Οι μισθοί του δημοσίου παραμένουν υψηλοί, το επίπεδο του χρέους αναμένεται να αγγίξει το 123% του ΑΕΠ και είναι το τρίτο μεγαλύτερο στην ευρωζώνη μετά από εκείνο της Ελλάδας και της Ιταλίας. Το έλλειμμα προβλέπεται στο 7,5% και είναι το υψηλότερο στην Ευρώπη.
Ενώ η οικονομία της Ιρλανδίας είναι από τις πιο ανοιχτές στην ΕΕ και οι τιμές κατοικιών στο Δουβλίνο ανακάμπτουν, οι αξιωματούχοι εξεπλάγησαν με τα τρία συνεχή τρίμηνα οικονομικής ύφεσης.
Το επόμενο βήμα για τη δημιουργία της «τραπεζικής ένωσης» στην ΕΕ, η δημιουργία μίας ισχυρής αρχής που θα κλείνει τις προβληματικές τράπεζες, είναι η πιο σημαντική νομοθετική πρωτοβουλία στην ατζέντα της ΕΕ για τα τέλη του έτους και έρχεται σε αντίθεση με την κα. Μέρκελ η οποία διαφωνεί με την συγκέντρωση εξουσίας χωρίς αλλαγές στις συνθήκες της ΕΕ, ερχόμενη σε σύγκρουση με την ΕΚΤ και την Κομισιόν.
Η μεταφορά κρατικής εξουσίας και χρηματοοικονομικού ελέγχου που απαιτούνται είναι βεβαίως μικρότερου μεγέθους από ότι απαιτήθηκε για τη δημιουργία του ευρώ και παρά τις προσδοκίες, η Γερμανία κέρδισε σημαντική στήριξη για τις πολιτικές και νομικές της ανησυχίες στη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών το προηγούμενο Σαββατοκύριακο. Λίγοι στις Βρυξέλλες φαντάζονται ότι θα υπάρξει μετεκλογική επιτόπια στροφή από το Βερολίνο, αλλά οι αξιωματούχοι ελπίζουν ότι θα υπάρξει πολιτικός χώρος για συμφωνία.
Η Κομισιόν έχει προτείνει να ηγηθεί η ίδια ως ανώτατη αρχή εκκαθάρισης, αλλά όσοι ασχολούνται με αυτές τις μεταρρυθμίσεις το θεωρούν μάλλον απίθανο. Ο Μισέλ Μπαρνιέ, ο αρμόδιος Επίτροπος για θέματα χρηματοοικονομικής εποπτείας, έχει υπαινιχθεί μέτριες υποχωρήσεις όπως να δοθεί αρχική ευθύνη για τις μικρές τράπεζες στις εθνικές αρχές.
Για να παρασχεθούν τα κεφάλαια που απαιτούνται για τις στηρίξεις των τραπεζών, ανώτατοι αξιωματούχοι εκτιμούν ότι το νέο σύστημα θα είναι ευθυγραμμισμένο με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει έδρα της αρχής στο Λουξεμβούργο με τον ΕΣΜ και παρέχοντας γραμμή πίστωσης τύπου ΕΣΜ ως προσωρινό βήμα προτού τροποποιηθούν οι συνθήκες της ΕΕ για να δοθεί πιο επίσημος ρόλος στον ΕΣΜ.
Ακόμη και στο Βερολίνο υπάρχει μία σιωπηρή αποδοχή ότι ένας συμβιβασμός είναι απαραίτητος. Το ερώτημα που μένει ανοιχτό είναι πόσο έλεγχο θα παραδώσουν τα κράτη-μέλη στη νέα αρχή και τι θα ζητήσει η Γερμανία για να κλείσει το κενό χρηματοδότησης.
Διαβάστε επίσης:
Πηγή Euro2day
