Προβλέπεται τόσο αποστειρωμένη διαδρομή και παραμονή για την καγκελάριο στην Αθήνα σήμερα, που δεν θα δει πολλά για τον Έλληνα Ασθενή, αυτόν που μέχρι πέρυσι σκότωναν οι συνταγές του μνημονίου, σύμφωνα με τον οικοδεσπότη πρωθυπουργό. Αλλά που τώρα λέγονται δεσμεύσεις και πρέπει να τηρηθούν.
Δεν θα δει η κ . Μέρκελ τι γίνεται στις εφημερίες του ΕΣΥ, στις ουρές του ΕΟΠΥΥ, του ΟΑΕΔ, στα Ψυχιατρεία, στα κρατητήρια, στα συσσίτια, στα φαρμακεία … Δεν θα ακούσει τι λένε οι μικροσυνταξιούχοι στις καρέκλες των τραπεζών περιμένοντας την ολοένα και μικρότερη καταβολή.
Όπως μια κυρία κατά περίπου 10 χρόνια γηραιότερη από την καγκελάριο, που την άκουσα να θρηνολογεί, σχεδόν ψιθυριστά και να πνίγεται σ ένα ποταμό από «γιατί», προχθές σε μια τράπεζα.
Αράδιαζε τα λόγια χαμηλόφωνα στο ώμο του συντρόφου της κι αυτός κοιτούσε το πάτωμα με μια λυπητερή συγκατάβαση, ώσπου της ψέλλισε : σώπασε τώρα Ελένη!
Γιατί δεν βρίσκουν τους καταχραστές; γιατί δεν τιμωρούν τους κλέφτες; γιατί κράτησαν κρυφές τις λίστες; τόση ανάγκη τους έχουν; γιατί χάλασαν την κοινωνία; γιατί εμένα εκτελέστηκε ο πατέρας μου από τους Γερμανούς, 28 χρονών γιατρός στην Καισαριανή και έμεινα μηνών ορφανή; γιατί μεγάλωσα με πόνο και γερνώ με πόνο; « Άστα τώρα Ελένη .. έχει κόσμo».
Μα εκείνη, κοινωνικός κατήγορος, σε δυο τετραγωνικά ,δεν συγκρατούσε τα λόγια που πάντα χαμηλόφωνα, πετάγονταν σαν λεπίδες: Περνούσαν όλοι για την ψήφο, στην αρχή οι κομμουνιστές για την ψυχή του πατέρα μου, μετά οι σοσιαλιστές, οι δεξιοί κι αλίμονο μου, τώρα και οι φασίστες!
Δεν θα νοιώσει τίποτα η καγκελάριος από τα δύσκολα που ζουν πολλοί Έλληνες και κυρίως τον τρόμο τους για τα δυσκολότερα που θα ζήσουν . Ίσως το βράδυ από την τηλεόραση παρακολουθήσει, όπως και η υπόλοιπη Ευρώπη μια μεγάλη συγκέντρωση πανανθρώπινης δυσφορίας και όχι τα συνηθισμένα χουλιγκανικού τύπου έκτροπα.
Η επίσκεψη της στην Αθήνα δεν ήταν απαραίτητη με την έννοια ότι ο Έλλην Ασθενής είναι πεισμένος πως ο γιατρός θέλει να τον ξεκάνει και όχι να τον γιατρέψει . Άρα τον αποστρέφεται με την ανάλογη επιθετική δυσπιστία . Αφού όμως έρχεται προκύπτουν τα θέματα της ασφάλειας και των απαγορεύσεων με τα ανάλογα ρίσκα και κόστη της ηλεκτρισμένης περιόδου. Βαριά κόστη που φθάνουν μέχρι την χρήση ακροβατικών διατάξεων από τα συνταγματικά κιτάπια .
Όμως οι απαγορεύσεις είναι περιορισμένες και από το Πεδίο του Άρεως ως την Ομόνοια και το Σύνταγμα χωρούν όλοι που θέλουν να διαδηλώσουν με αξιοπρέπεια και όχι να πετάξουν αυγά ή μολότοφ στην πρεσβεία της Λουκιανού. Το θέμα σήμερα δεν εξαντλείται στην επιτυχία ή όχι των μέτρων ασφαλείας , αλλά στο τι επενδύουν οικοδεσπότης και προσκεκλημένη σε μια ολιγόωρη επίσκεψη στην ιονισμένη Αθήνα . Και στο τι θα κερδίσουν ή θα χάσουν οικογένειες σαν της συνταξιούχου κυρά Ελένης, με τον εκτελεσμένο πατέρα στην Καισαριανή του ’44.