Με το Μάιο φαίνεται πως έρχονται και ανοιξιάτικες εμπνεύσεις στην κυβέρνηση. Και όσο σφίγγουν τα ζόρια με τα ταμειακά διαθέσιμα τόσο μεγαλύτερες είναι οι εμπνεύσεις.
Οπότε σιγά-σιγά (για να μην την πάρουν χαμπάρι) η κυβέρνηση διολισθαίνει προς την πρακτική να κάνει νέα βαφτίσια. Όχι, όχι, αρνείται το πασίγνωστο και κραγμένο μεσαιωνικό έθιμο των καλογέρων με το κρέας και το ψάρι και πάει προς κάτι πιο φίνο και λεπτοδουλεμένο για να ταιριάζει και στο ακαδημαϊκό προφίλ του Γιάνη, του υπουργού Οικονομικών ντε που δεν λέει να βάλει τον …στην καρέκλα και τρέχει σε συμπόσια (ε, ρε αν ζούσε στην Αθήνα του 4ου αιώνα θα είχε ξεπεράσει και το Σωκράτη) ομιλίες, επιστημονικά φόρουμ και ότι προϋποθέτει υψηλό διαλογισμό.
Αυτό το κάτι φίνο λοιπόν, μία γλωσσοπλαστική προσέγγιση των θεμάτων, που συζητούνται στο Brussels Group, όπως για παράδειγμα έξυπνες εργασιακές σχέσεις και συμβάσεις και όχι ατομικές συμβάσεις ή απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.
Με τη μείωση των συντάξεων δεν ασχολήθηκαν οι γλωσσοπλάστες, αλλά που θα πάει όπου νάναι θα ακούσουμε το νέο γλωσσοπλαστικό εύρημα.
Αλλιώς, εγώ ο Κάλχας δεν προβλέπω συμφωνία εκτός και αν η γλωσσοπλαστική ικανότητα ακουμπήσει και τον έντιμο συμβιβασμό…
