- Τρια με τέσσερα μέτρα την ημέρα πρέπει να συμφωνούν κυβέρνηση και δανειστές για να βγει εντός χρόνου η αξιολόγηση - Στις 14 Νοέμβρη επιστρέφουν οι εκπρόσωποι των θεσμών, στις 5 Δεκεμβρίου το επόμενο Eurogroup - “Αγκάθι” της διαπραγμάτευσης η χρηματοδότηση του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης - Στο τραπέζι και τα θέματα των αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις και των αποκρατικοποιήσεων
Σχεδόν τέσσερα μέτρα την ημέρα ή αλλιώς 93 δράσεις και υποδράσεις πρέπει να συμφωνεί η κυβέρνηση από τις 14 Νοεμβρίου όταν οι εκπρόσωποι των δανειστών θα επιστρέψουν μέχρι και τις 5 Δεκεμβρίου, οπότε και είναι προγραμματισμένο το επόμενο Eurogroup, ώστε να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση.
Τα περιθώρια είναι ιδιαίτερα στενά και καλό θα ήταν η ευφορία που φέρνει -χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο- κάθε ανασχηματισμός να κοπάσει γρήγορα… Το οικονομικό επιτελείο άλλωστε, που εν πολλοίς παρέμεινε ως είχε, έχει πιάσει δουλειά για να διαμορφώσει τις αντιπροτάσεις στα “αγκάθια” της διαπραγμάτευσης. Ποια είναι αυτά:
Η ολοκλήρωση του προϋπολογισμού του 2017 και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος 2017-2020: Το πρόβλημα είναι η χρηματοδότηση του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης. Για το 2017 η Κομισιόν διαπιστώνει δημοσιονομικό κενό εξαιτίας της ανάγκης χρηματοδότησης του ΚΕΑ που κυμαίνεται μεταξύ 0,05% και 0,25% του ΑΕΠ. Δηλαδή θεωρεί ότι αν δεν ληφθούν μέτρα, το πρωτογενές πλεόνασμα θα κινηθεί στα επίπεδα του 1,5%-1,7% του ΑΕΠ, αντί στόχου για 1,75% του ΑΕΠ.
Ωστόσο η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι το ΚΕΑ είναι πλήρως χρηματοδοτημένο λόγω της υπεραπόδοσης των εσόδων και, στο πλαίσιο αυτό, έχει ήδη αποστείλει στην τρόικα τα στοιχεία του Οκτωβρίου που δείχνουν υπερεκτέλεσητων εσόδων κατά 2,3 δις ευρώ στο δεκάμηνο Ιανουαρίου – Οκτωβρίου.
Ο λόγος για τον οποίο η τρόικα επιμένει στην ύπαρξη κενού για το 2017 είναι επειδή στο συμπληρωματικό μνημόνιο που υπογράφηκε από την κυβέρνηση τον Ιούνιο, προβλέπεται ρητώς ότι το ΚΕΑ θα χρηματοδοτηθεί από συγκεκριμένα μέτρα.
Αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις: Το σημαντικότερο πρόβλημα είναι στο θέμα των συλλογικών συμβάσεων, καθώς η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας επιδιώκει την επαναφορά της δυναμικής των κλαδικών συμβάσεων και τον καθορισμό του κατώτατου μισθού από τους κοινωνικούς εταίρους και όχι από το κράτος. Οι δανειστές, αντιθέτως, ζητούν να διατηρηθούν οι ισχυρές επιχειρησιακές συμβάσεις, να παραμείνει ο ορισμός του κατώτατου μισθού στη δικαιοδοσία του κράτους και μάλιστα χωρίς προσαυξήσεις. Διαφορά μεταξύ των δύο πλευρών υπάρχει και στο ζήτημα της αύξησης του ορίου των ομαδικών απολύσεων.
Αποκρατικοποιήσεις: Στο μέτωπο των ιδιωτικοποιήσεων, υπάρχουν δύο σκέλη: Η ολοκλήρωση των διαδικασιών για να τεθεί σε λειτουργία το νέο υπερταμείο των αποκρατικοποιήσεων από τις αρχές του 2017. Θα πρέπει να συμφωνηθεί ο εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας του υπερταμείου, αλλά και να οριστεί το ΔΣ.
Η έγκαιρη εφαρμογή του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων. Ένα από τα δύσκολα πολιτικά ζητήματα στο πλαίσιο του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων είναι ότι για να κλείσει ο έλεγχος, θα πρέπει η κυβέρνηση να ξεκινήσει τις διαδικασίες αποκρατικοποίησης των ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ, ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ και ΟΤΕ, μέσω της έναρξης της διαδικασίας πρόσληψης συμβούλων γι αυτό τον σκοπό.
ΠΗΓΗ: Καθημερινή της Κυριακής
