Την ίδια στιγμή, η επιστολή Πομπέο κάλλιστα αποτελεί την παρέμβαση του αμερικανικού παράγοντα που δεν ομολογούσε μεγαλοφώνως η ελληνική πλευρά μετά τις επαφές Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον, αλλά την ανέμενε με μεγάλο ενδιαφέρον.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι η επιστολή αυτή συγκρίνεται με την αντίστοιχη του Χένρι Κίσινγκερ για την Κύπρο από το 1975 κι ερμηνεύεται έτσι από την πλευρά της κυβέρνησης ως έκφραση πλήρους στήριξης στις ελληνικές θέσεις και απόδειξης της επιτυχίας της επίσκεψης του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ. Επί της ουσίας, στην επιστολή Πομπέο αναφέρει ευκρινώς πως οι ΗΠΑ θα στηρίξουν «την ευημερία, την ασφάλεια και τη δημοκρατία της Ελλάδας», ενώ ο Αμερικανός ΥΠΕΞ ταυτίζεται πλήρως με τη θέση που εξέφρασε ο κ. Μητσοτάκης ότι η Ελλάδα αποτελεί ηγέτιδα δύναμη και σύμμαχο-κλειδί για τις ΗΠΑ στη ΝΑ Ευρώπη, αλλά και ότι οι σχέσεις Ελλάδας-ΗΠΑ βρίσκονται στο καλύτερο επίπεδο των τελευταίων δεκαετιών.
Η αποστροφή Πομπέο, εξάλλου, περί σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου παραπέμπει – σύμφωνα με όσα λένε από την κυβέρνηση – στην ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αλλά και στις δηλώσεις του Αμερικανού πρεσβευτή στην Αθήνα, Τζέφρι Πάιατ ότι τα νησιά έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.
Την ίδια στιγμή, με ανακούφιση υποδέχθηκαν στην κυβέρνηση και την επίσημη διάψευση της ιταλικής κυβέρνησης περί κοινών γεωτρήσεων με την Τουρκία στη ΝΑ Μεσόγειο. Το ζήτημα ούτως ή άλλως προέκυψε από τουρκικά ΜΜΕ και από δηλώσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αλλά η αρχική σιγή ασυρμάτου εκ μέρους της Ρώμης είχε δημιουργήσει ανησυχία στην ελληνική πλευρά. Κυρίως διότι εκκρεμεί η υπογραφή εκ μέρους της ιταλικής κυβέρνησης των συμφωνιών για τον αγωγό EastMed, για την οποία λέγεται ότι εκκρεμούν ζητήματα εσωτερικής φύσεως στην κυβέρνηση της γειτονικής χώρας.
Η ξεκάθαρη διάψευση, όμως, από την πλευρά του ιταλικού ΥΠΕΞ ότι δεν υπάρχει συμφωνία με την Τουρκία για εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων στη Μεσόγειο διαλύει τις όποιες αμφιβολίες μπορούσαν να υπάρχουν για τη στάση ενός Ευρωπαίου εταίρου απέναντι στην Ελλάδα. Εξέλιξη που θα μπορούσε να περιπλέξει ακόμη περισσότερο τα πράγματα μετά το “nein” της Γερμανίας στη συμμετοχή της Ελλάδας στη διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη…