Κατερίνα Σακελλαροπούλου για την σφαγή στα Καλάβρυτα: Παραμένουμε σταθεροί στη διεκδίκηση των Γερμανικών αποζημιώσεων

«Παραμένουμε σταθεροί στην πάγια διεκδίκησή μας για καταβολή πολεμικών αποζημιώσεων από το Γερμανικό Κράτος, μέχρι το δίκαιο αυτό αίτημα να ικανοποιηθεί», τονίζει η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου με αφορμή τη μαύρη επέτειο της σφαγής στα Καλάβρυτα στις 13 Δεκεμβρίου 1943, ένα από τα αποτρόπαια εγκλήματα της ναζιστικής θηριωδίας.

Με ανάρτησή της στο facebook, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας σημειώνει: «Τιμώντας και σήμερα εκείνη την αποφράδα ημέρα και τα μαρτυρικά θύματα της ανείπωτης αυτής αγριότητας, δεν αναμηρυκάζουμε το ιστορικό γεγονός, αλλά το σημασιοδοτούμε μέσα στα συμφραζόμενα του παρόντος μας».

Υπογραμμίζει, επίσης, ότι «αναλαμβάνουμε την ευθύνη της επαγρύπνησης απέναντι στο κακό, την υπολογισμένη σκληρότητα, το μίσος και τον φανατισμό που γεννούν οι απάνθρωπες ιδεολογίες» και επισημαίνει ότι «Θυμόμαστε, σημαίνει φράζουμε τον δρόμο σε παρόμοιες θηριωδίες».

Ακολουθεί η ανάρτηση της κ. Κατερίνας Σακελλαροπούλου στο facebook:

«Τετρακόσιοι σαράντα ένας άνδρες και αγόρια άνω των δεκατριών ετών εκτελέστηκαν. Μόνο δεκατρείς επέζησαν. Στη Ράχη του Καπή, τον λόφο πάνω από τα Καλάβρυτα που έγινε τόπος του μαρτυρίου, μέρες ξερνούσε αίμα το χώμα. Το μεγαλοχώρι του Χελμού παραδόθηκε στις φλόγες. Το σχολείο όπου κρατούνταν τα γυναικόπαιδα πυρπολήθηκε. Είκοσι επτά γειτονικοί οικισμοί καταστράφηκαν και λεηλατήθηκαν. Καπνισμένα ερείπια παντού. Πάνδημος θρήνος.

Από τη σφαγή των Καλαβρύτων, στις 13 Δεκεμβρίου 1943, ένα από τα αποτρόπαια εγκλήματα της ναζιστικής θηριωδίας, σχεδιασμένη ως αντίποινα για την εκτέλεση 77 Γερμανών που είχαν συλληφθεί αιχμάλωτοι μετά τη μάχη της Κερπινής, δύο μήνες νωρίτερα, έχουν περάσει 78 χρόνια – και η πληγή παραμένει νωπή.

Και η μνήμη. Μια μνήμη που πάγωσε τον χρόνο για όσους έχασαν αγαπημένους, όσους έζησαν τον τρόμο και την ερήμωση. Και ταυτόχρονα μια μνήμη που βαραίνει πάνω σε όλους μας σαν ηθική υποθήκη. Τιμώντας και σήμερα εκείνη την αποφράδα ημέρα και τα μαρτυρικά θύματα της ανείπωτης αυτής αγριότητας, δεν αναμηρυκάζουμε το ιστορικό γεγονός, αλλά το σημασιοδοτούμε μέσα στα συμφραζόμενα του παρόντος μας. Αναλαμβάνουμε την ευθύνη της επαγρύπνησης απέναντι στο κακό, την υπολογισμένη σκληρότητα, το μίσος και τον φανατισμό που γεννούν οι απάνθρωπες ιδεολογίες. Θυμόμαστε, σημαίνει φράζουμε τον δρόμο σε παρόμοιες θηριωδίες. Και βέβαια, παραμένουμε σταθεροί στην πάγια διεκδίκησή μας για καταβολή πολεμικών αποζημιώσεων από το Γερμανικό Κράτος, μέχρι το δίκαιο αυτό αίτημα να ικανοποιηθεί».