Απαντήσεις για τα δάνεια των κομμάτων που βρίσκονται ενώπιον της Δικαιοσύνης δίνει το ΚΙΝΑΛ με αναλυτικό σημείωμα, παραθέτοντας αριθμούς και στοιχεία.
Το ΚΙΝΑΛ εξηγεί ότι ο βασικός λόγος που τα δάνεια έχουν φθάσει στο ύψος που έχουν φθάσει είναι η περικοπή της κρατικής χρηματοδότησης κατά 76% και τα υψηλά επιτόκια που χρεώνουν οι τράπεζες, τα οποία ανέρχονται στο 15%. Και τονίζει ότι παρόλα αυτά, τα δάνεια συνεχίζουν να πληρώνονται.
Η Χαριλάου Τρικούπη δίνει παραδείγματα, σύμφωνα με τα οποία ακριβώς τις ίδιες ρυθμίσεις χρησιμοποίησε για τον δανεισμό του ο ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζοντας πως όχι μόνο φρόντισε να ζητήσει να τύχει ευνοϊκής μεταχείρισης, αλλά νομοθέτησε για να μπορέσει να κάνει ρύθμιση του παλαιού του δανείου.
ΚΙΝΑΛ – Τα αναλυτικά στοιχεία είναι τα εξής:
«Η ανάλυση για τα χρέη των κομμάτων από το ΚΙΝΑΛ
1) Τα δάνεια στο τέλος του 2010 που είναι μια χρονιά καμπής :
Το ΠΑΣΟΚ με 44% δάνεια 115 εκατ. δηλ. περίπου 2,5 φορές το ποσοστό του.
Η Ν.Δ με 33,5% δάνεια 135 εκατ. δηλ. περίπου 4 φορές το ποσοστό της.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με 4,5% δάνεια 10 εκατ., δηλ. περίπου 2-2,5 φορές το ποσοστό του.
Το ΚΚΕ με 7,5% δάνεια 10 εκατ. δηλ. λίγο πάνω από το ποσοστό του.
Ερώτημα: Αν είναι υπερβολικός ο δανεισμός του ΠΑΣΟΚ, γιατί δεν είναι του ΣΥΡΙΖΑ;
2) Τα κόμματα -όλα τα κόμματα- οδηγήθηκαν σε δανεισμούς γιατί οι δαπάνες τους ξεπερνούσαν τα έσοδα τους. Στην εποχή των «παχιών αγελάδων».
Την εποχή που η ιδία αντίληψη κυριαρχούσε σε ολόκληρο το δημόσιο βίο και εν πολλοίς και στον ιδιωτικό. Μόνο που τα κόμματα όφειλαν να λειτουργούν παραδειγματικά.
3) Το σύνολο των δανείων των κομμάτων είναι 270 εκατ.
Τα ληστρικά επιτόκια με τους ανατοκισμούς τους τόκους υπερημερίας κ.λπ. ξεπερνούν το 15%.
Έτσι σε 5 χρόνια το χρέος διπλασιάζεται: από 100 στα 200 κι από εκεί στα 400 και δεν έχει τελειωμό. Έτσι όμως δε βγάζει πουθενά.
4) Τα δάνεια των κομμάτων στο σύνολο των 100-110 δισ. των κόκκινων δανείων, αποτελούν λιγότερο από το 0,3 τοις χιλίοις (όχι 3 τοις χιλίοις..).
Αν πρέπει να θρηνήσουμε τις τράπεζες για τα ποσά που τους χρωστάνε τα δυο μεγάλα κόμματα, όπως κόπτονται οι κυβερνώντες, τότε τι πρέπει να κάνουν για τα 10 δισ. της ανακεφαλοποίησης και για τις τεράστιες απώλειες από την κατακόρυφη πτώση των μετοχών των τραπεζών, που έφερε η κυβερνητική πολιτική με τα capital controls κ.λπ.;
Τι πρέπει να κάνουν; Χαρακίρι;
5) Όλα τα δάνεια των κομμάτων δόθηκαν με εκχώρηση μελλοντικών κρατικών επιχορηγήσεων. Μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, με επιστολή του Τσίπρα στην τράπεζα, ζήτησε ευνοϊκή μεταχείριση.
6) Τα έσοδα των κομμάτων προέρχονται κυρίως από την κρατική χρηματοδότηση, που προβλέπεται από το Σύνταγμα μας και μέχρι το 2014 ήταν 1 τοις χιλίοις επί των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού. Με μνημονιακό νόμο από 2015 έγινε το 0,5 τοις χιλίοις, τα μισά δηλαδή.
Τα κόμματα παίρνουν μερίδιο ανάλογα με τα ποσοστά τους.
7) Τί συνέβη και τα κόμματα δυσκολεύονται να αποπληρώσουν τα δάνεια τους;
Αυτό αποτελεί θεμελιώδες ερώτημα.
Λοιπόν, ο κύριος, ο βασικός λόγος, είναι ότι το κράτος μείωσε το 2012 – με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – αιφνίδια, κατακόρυφα και παρά τον νόμο, τη συνολική κρατική χρηματοδότηση κατά 80% (!): από 55 εκατ. στα 12 εκατ.
Έτσι, από τα περίπου 57 εκατ. κατά μέσο όρο την 5ετια πριν το 2012, πήγαμε στα περίπου 14 εκατ., κατά μέσο όρο την 5ετια μετά το 2012. Δηλ. μείωση κατά 76%(!)
Ούτε 20%, ούτε 25% ,που θα ήταν μια λογική και επιβεβλημένη μείωση λόγω συνθηκών, αλλά 76%.. Παρά τον νόμο. Στο μισό απ´ ότι προβλέπει ο μνημονιακός νόμος, στο μισό του μισού από ότι προέβλεπε ο νόμος ως το 2015(!).
Το κράτος έκλεισε τη στρόφιγγα και κατέστησε αφερέγγυα τα κόμματα – όλα τα κόμματα- απέναντι στις τράπεζες.
Δεν τα έδωσε στα κόμματα και τα σπατάλησαν, όπως αφήνεται να εννοηθεί.
8) Η μείωση της δύναμης των κομμάτων είναι δευτερεύων, συμπληρωματικός λόγος.
Αφορά ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ, που πλήρωσε την ανάληψη της ευθύνης του απέναντι στη χώρα με κατακόρυφη πτώση των ποσοστών του.
Το παράδειγμα όμως είναι αποκαλυπτικό:
Ας υποθέσουμε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχανε τη δύναμη του και είχε 40%.
Θα έπαιρνε 40% επί 14εκατ. =5,6 εκατ., ενώ έπαιρνε 20-25 εκατ., μείωση περίπου 80% (!).
Εξαιτίας όμως και της μείωσης των ποσοστών του, η συνολική μείωση της κρατικής επιχορήγησης έφτασε το 95% (!).
(9) Το πιο εύγλωττο και πιο είναι αποκαλυπτικό παράδειγμα είναι η περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι το μοναδικό κόμμα που αύξησε κατακόρυφα τη δύναμη του από 4% στο 36% δηλαδή 9 φορές πάνω. Αύξησε έτσι και 9 φορές δηλαδή κατά 900%(!) (όχι 9%..) το μερίδιο του στην πίτα της κρατικής χρηματοδότησης.
Κατάφερε μήπως να αποπληρώσει τα δάνεια των 10 εκατ.; Όχι!
Γι’ αυτό στο τέλος του 2017, ζήτησε και πέτυχε ιδιαίτερα ευνοϊκή ρύθμιση με την Εθνική Τράπεζα: επιτόκιο 4%, (όταν σε μας φορτώνουν τόκους, επιτόκια ,τόκους υπερημερίας κλπ που ξεπερνούν 15%(!)). Υποθήκη στα γραφεία τους για 2,2εκατ. – αυτά τα γραφεία που πήραν με δάνειο που κουρεύτηκε κατά 60% (!) – και τα υπόλοιπα με εκχώρηση της μελλοντικής επιχορήγησης μέχρι το 2023 (!)
Ναι, με εκχώρηση μελλοντικών επιχορηγήσεων, αυτών ακριβώς για τις οποίες οι άλλοι κατηγορούνται για απιστία (!).
Καταλυτικά ερωτήματα: γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ του 36% δε μπορεί να αποπληρώσει τα δάνεια του ΣΥΡΙΖΑ του 4%;
Και πώς θα τα πληρώσει μετά τις εκλογές, που τα ποσοστά του θα μειωθούν και άρα και τα έσοδα του θα καταποντιστούν;
(10) Τα παραδείγματα είναι καταλυτικά και αποκαλύπτουν την πραγματική αιτία της αδυναμίας των κομμάτων: το κράτος αφαιρεί απ´ τα κόμματα τα χρήματα που δικαιούνται και που μ´ αυτά θα μπορούσαν να ξεπληρώσουν τις τράπεζες ή να κάνουν έστω έναν έντιμο συμβιβασμό μαζί τους.
Αφαιρεί απ´ τα κόμματα, μετά το ’12 πάνω από 40 εκατ., κάθε χρόνο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
(11) Γιατί το κάνουν οι κυβερνώντες;
Οι προηγούμενοι, επειδή λειτουργούσαν ενοχικά απέναντι στον επελαύνοντα λαϊκισμό και οι τωρινοί επειδή έχουν αυτοπαγιδευθεί στον λαϊκισμό τους και στην άνευ όρων και ορίων επιχείρηση συκοφάντησης και εξόντωσης των πολιτικών τους αντιπάλων.
(12) Τι πρέπει να γίνει ;
Κατ ´αρχήν πρέπει να αποφασίσει η Πολιτεία πώς θέλει να χρηματοδοτούνται και πώς θα ελέγχονται αποτελεσματικά τα κόμματα.
Με κρατική χρηματοδότηση όπως προβλέπει το Σύνταγμα μας ή με χορηγούς όπως σε άλλες χώρες ; Εμείς πιστεύουμε στο πρώτο.
Τότε να φροντίσει το κράτος να δίνει στα κόμματα όσα προβλέπει έστω ο νέος- ο “μνημονιακός”- νόμος, με μέριμνα τα επί πλέον των σημερινών ποσά, να πηγαίνουν κατ´ ευθείαν στις δανείστριες τράπεζες.
Οι τράπεζες να αντιμετωπίσουν τα δάνεια των κομμάτων όπως ακριβώς και τα κόκκινα δάνεια των χιλιάδων μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων.
Χωρίς καμία ιδιαίτερη μεταχείριση, αλλά και χωρίς τον φόβο μη μπλέξουν στις αντιπαραθέσεις των κομμάτων.
13) Σε κάθε περίπτωση εμείς στο ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να απεκδυθούμε των υποχρεώσεων μας απέναντι στις τράπεζες,
Και το λέμε προς όλους και προς κάθε κατεύθυνση :
Τα δανειστήκαμε! Τα δανειστήκαμε με όλους τους νόμους και τους κανόνες. Και με τη διαχρονική φερεγγυότητα μας αλώβητη, αφού επί 25 χρόνια από το 1985 μέχρι το τσουνάμι της κρίσης, δανειζόμασταν απ´ τις τράπεζες, χωρίς ποτέ κανένα πρόβλημα.
Ακόμη και τώρα, σ´ αυτά τα δύσκολα χρόνια, έχουμε καταβάλει 20 εκατ. στις τράπεζες. Έχουμε κάνει ρυθμίσεις και βρισκόμαστε σε συζητήσεις και με τις άλλες τράπεζες. Αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας, κι αν χρειαστεί θα πληρώνουμε μια ζωή για τα δάνειά μας.
Τελεία και παύλα.-».
