“Ο κ. Τσίπρας παριστάνει ότι αιφνιδιάζεται από την αποκάλυψη ότι η στρατηγική της παρέλκυσης ουσιαστικά στοχεύει στο άδειασμα των ταμείων και στην επανάληψη του σεναρίου της έλλειψης εναλλακτικής και εκβιασμού, υπό το βάρος του οποίου θα «αναγκαστεί» ξανά να συμφωνήσει σε ακόμη πιο καταστροφικά μέτρα. Ο δήθεν αιφνιδιασμός είναι προσχηματικός και υποκριτικός”, αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Ζωή Κωνσταντοπούλου, εξαπολύοντας νέα επίθεση κατά του πρωθυπουργού μετά τη “βόμβα” του WikiLeaks.
Ολόκληρη η ανακοίνωση της Ζωής Κωνσταντοπούλου:
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η αποκάλυψη των συνομιλιών Τόμσεν- Βελκουλέσκου, αλλά και οι προσχηματικές αντιδράσεις από πλευράς Μαξίμου και Πρωθυπουργού, αποκλειστικά για το «φαίνεσθαι», αναδεικνύουν την εγκληματική ανικανότητα και την προδοτική ενδοτικότητα μιας Κυβέρνησης απρόθυμης να αξιοποιήσει τα διαπραγματευτικά όπλα της χώρας προς όφελος του λαού, αλλά και η οποία συμμετέχει ενσυνείδητα στην υπονόμευση του δημόσιου συμφέροντος και της διαπραγματευτικής και διεθνούς μας θέσης.
Ο κ. Τσίπρας παριστάνει ότι αιφνιδιάζεται από την αποκάλυψη ότι η στρατηγική της παρέλκυσης ουσιαστικά στοχεύει στο άδειασμα των ταμείων και στην επανάληψη του σεναρίου της έλλειψης εναλλακτικής και εκβιασμού, υπό το βάρος του οποίου θα «αναγκαστεί» ξανά να συμφωνήσει σε ακόμη πιο καταστροφικά μέτρα. Ο δήθεν αιφνιδιασμός είναι προσχηματικός και υποκριτικός. Η ίδια στρατηγική ακολουθήθηκε και πέρυσι. Για το γεγονός αυτό τον είχα προειδοποιήσει τόσο κατ΄ιδίαν στη συνάντησή μας στις 21/2/2015 όσο και στην διάρκεια της ομιλίας μου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ στις 25/2/2015. Παρ΄όλες τις προειδοποιήσεις και τις επισημάνσεις, ο κ. Τσίπρας επέλεξε να συμμετάσχει στο άδειασμα τον Ταμείων της χώρας τόσο μέσα από την εγκληματική συνέχιση της αποπληρωμής των δανειστών, ενώ εκείνοι δεν κατέβαλλαν το παραμικρό, όσο και μέσα από την σχετική ΠνΠ του Απριλίου 2015, την οποία, όταν την εξέδωσε, την είχε παρουσιάσει ως «εντελώς προσωρινό μέτρο, για την αντιμετώπιση εντελώς πρόσκαιρης ταμειακής έλλειψης ρευστότητας, 15ημέρου», εξαπατώντας το ίδιο το Κόμμα και την Κοινοβουλευτική Ομάδα του.
Το «γεγονός» στο οποίο αναφέρονται οι Τόμσεν-Βελκουλέσκου συνέβη την προηγούμενη χρονιά με πλήρη συμμετοχή του ίδιου του Τσίπρα και μελών της Κυβέρνησής του. Και αυτό το «γεγονός», που ήταν απολύτως προβλέψιμο και για έναν αδαή, αφού η χώρα πλήρωνε για την κάλυψη ενός μη βιώσιμου χρέους αδειάζοντας τα ταμεία της αλλά χωρίς να πληρώνουν το παραμικρό οι δανειστές, ο κ. Τσίπρας το αξιοποίησε για να δικαιολογήσει την προδοτική υπογραφή του στο 3ο Μνημόνιο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ανάλογα «γεγονότα» είχαν χρησιμεύσει για την υπογραφή τόσο του 1ου όσο και του 2ου Μνημονίου, ώστε είναι αστείο να παριστάνει τον αιφνιδιασμένο και τον εξανιστάμενο ο κ. Τσίπρας.
Αντίθετα, εκείνο το οποίο ο ίδιος δεν εξηγεί είναι γιατί δεν αξιοποίησε και δεν αξιοποιεί ούτε τότε ούτε τώρα τα όπλα της χώρας εναντίον των δανειστών και του ΔΝΤ. Αντίθετα, στην πραγματικότητα, επιζητώντας άνευ όρων αποχώρηση μόνο του ΔΝΤ και όχι συνολικά της Τρόικας και των Δανειστών, διευκολύνει το ΔΝΤ στο να μην αποζημιώσει τη χώρα για την τεράστια ζημιά που της έχει ενσυνειδήτως και δολίως προκαλέσει.
Αφού δεν απάντησε ο κ. Τσίπρας σε καμμία από τις ερωτήσεις που του έθεσα την Τρίτη σε σχέση με τη διαφθορά και τη διαπλοκή, ας απαντήσει στις ακόλουθες, που αφορούν το μείζον ζήτημα που έχει προκύψει, αντί να επιλέγει να μιλά μόνο μέσα από φιλοτεχνημένες διαρροές τηλεφωνικών συνομιλιών του με τον κ. Παυλόπουλο ή στο προστατευμένο περιβάλλον μιας Βουλής χωρίς αντιπολίτευση.
1. Γιατί το καλοκαίρι του 2015 δεν αξιοποίησε την Προκαταρκτική Έκθεση της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, η οποία ανέδειξε ότι το ΔΝΤ γνώριζε από το 2010 ότι το Ελληνικό Χρέος ήταν μη βιώσιμο και το απέκρυψε για να σώσει τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες, σε συνεννόηση με την Γερμανική και τη Γαλλική Κυβέρνηση (της οποίας η κ. Λαγκάρντ ήταν η αρμόδια Υπουργός Οικονομικών τον κρίσιμο χρόνο);
2. Γιατί δεν αξιοποίησε ούτε το γεγονός ότι το ΔΝΤ, πανικόβλητο από αυτήν την αποκάλυψη, δημοσίευσε δύο εκθέσεις, τον Ιούνιο και τον Ιούλιο 2015, με τις οποίες συνομολογούσε για πρώτη φορά δημόσια τη μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και πρότεινε το κούρεμά του;
3. Γιατί μέχρι σήμερα δεν έχει διεκδικήσει αποζημίωση από το ΔΝΤ, ενώ έχουν συγκεντρωθεί και δημοσιοποιηθεί τα επίσημα έγγραφα που αποδεικνύουν ενσυνείδητη εκ μέρους του ΔΝΤ παραβίαση των διεθνών υποχρεώσεών του και του Καταστατικού του;
4. Γιατί, ενώ η κ. Λαγκάρντ προσπάθησε με επιστολή της να αποτρέψει την αποκαλυπτικότατη κατάθεση του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ Παναγιώτη Ρουμελιώτη ενώπιον της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους στις 15-6-2015, με απειλητικές/δελεαστικές αναφορές στο αποκλειστικό δικαίωμα του ΔΝΤ να άρει την ασυλία του, η Κυβέρνηση παρασιωπά το ρόλο της κυρίας Λαγκάρντ;
5. Γιατί δια στόματος κ. Τσακαλώτου, στην προ εβδομάδας συνέντευξή του στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ (…) μιλά για «το καλό ΔΝΤ της κας Λαγκάρντ και το κακό ΔΝΤ των τεχνοκρατών, αλλά όχι όλων»;
6. Γιατί ο κ. Τσίπρας στη σημερινή του επιστολή, μετά από τις αποκαλύψεις, της προσφέρει τη διέξοδο υποβάθμισης του θέματος σε ζήτημα που αφορά μόνον την Βελκουλέσκου και τον Τόμσεν;
7. Γιατί επιμένει να μην διεκδικεί το παραμικρό από το ΔΝΤ και απλώς παρακαλεί για την «τροχιοδρόμηση» της αξιολόγησης;
8. Γιατί ενώ σήμερα Τσίπρας και Παυλόπουλος σπεύδουν να δώσουν διαρροές της μεταξύ τους συνομιλίας, ουσιαστικά υπαγορεύοντας σε πρόθυμα ΜΜΕ το κατ’ αυτούς περιεχόμενο, που δεν μπορεί να ελεγχθεί από κανέναν, δεν έχουν δημοσιοποιήσει τα πρακτικά της συνάντησης των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στις 6/7/2015, ως όφειλαν και όπως είχε ζητηθεί επισήμως από εμένα με την ιδιότητα της Προέδρου της Βουλής από τον Ιούλιο 2015;
9. Γιατί Τσίπρας και Παυλόπουλος επιμένουν να αναδεικνύουν ως δήθεν «καλούς δανειστές» την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΕΚΤ, μετά το φοβερό πραξικόπημα του περασμένου καλοκαιριού εναντίον του λαού, που εξήγειρε τις συνειδήσεις των δημοκρατικών πολιτών σε όλο τον πλανήτη;
10. Γιατί Τσίπρας και Παυλόπουλος αναλαμβάνουν τόσο άκομψα το ρόλο των εκπροσώπων ενός μέρους μόνο των δανειστών, παραβιάζοντας τόσο απροκάλυπτα τις υποχρεώσεις τους προς τον Ελληνικό Λαό και τη Δημοκρατία;
11. Θα δημοσιοποιήσει ο κ. Τσίπρας το περιεχόμενο των διαπραγματεύσεων που διεξάγονται και των θέσεων που παίρνει η Κυβέρνησή του για το ασφαλιστικό, το φορολογικό (συμπεριλαμβανομένων φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ), αλλά και το εργασιακό, στα οποία γίνεται ευθεία αναφορά στη συνομιλία Τόμσεν-Βελκουλέσκου;
12. Θα δημοσιοποιήσει την επίσημη θέση του Μαξίμου για την διαγραφή χρέους, για την οποία ο κ. Τόμσεν δηλώνει τη βεβαιότητα ότι «δεν θα γίνει», αλλά και ότι πρέπει να εξαρτηθεί από τους όρους που θα θέσει το ΔΝΤ;
13. Θα απαιτήσει την άμεση δημοσιοποίηση της συγκαλυπτόμενης Ανάλυσης Βιωσιμότητας Χρέους του ΔΝΤ, στην οποία αναφέρονται συγκεκριμένα οι Τόμσεν-Βελκουλέσκου στη συνομιλία τους, συνωμοτώντας για το πότε θα την δημοσιοποιήσουν, ακολουθώντας την ίδια πρακτική παρασιώπησης, συγκάλυψης και απάτης που ακολουθεί εξ αρχής το ΔΝΤ από το 2010;
14. Θα αξιοποιήσει την Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, την οποία απενεργοποίησε με απόφασή του ο κ. Βούτσης και η οποία ενίσχυσε όσο τίποτε στο παρελθόν τη διαπραγματευτική θέση της χώρας, αφού συγκρότησε εμπεριστατωμένα επιχειρήματα για την διαγραφή του χρέους και το τέλος στους εκβιασμούς;
15. Θα γνωστοποιήσει εάν συντρέχει σε μέλη της Κυβέρνησής του σύγκρουση συμφερόντων, προσωπική, οικογενειακή ή οικονομική, που τους αποτρέπει από το να πράξουν εδώ και 1 χρόνο και πλέον το αυτονόητο για την υπεράσπιση της χώρας και του λαού;
16. Θα εξηγήσει γιατί σήμερα μόνος του υπερασπίζεται τη Μέρκελ, τον Σόιμπλε και τον Ολάντ, εμφανίζοντάς τους ως «καλούς δανειστές» εν αντιθέσει με τον αναλώσιμο Τόμσεν («Δεν θα αφήσουμε τον Τόμσεν να διαλύσει την Ευρώπη»;)
17. Ήταν τόσο «πολλά τα λεφτά» που θα διανεμηθούν σε ημετέρους για το προσφυγικό, που ξέχασε όσα έλεγε το Σεπτέμβρη;
Προφανώς και ο κ. Τσίπρας δεν θα απαντήσει ούτε σε αυτά τα ερωτήματα. Είναι απασχολημένος με τους επικοινωνιακούς αντιπερισπασμούς για να διασώσει το προφίλ του πριν την επόμενη κίνηση. Βεβαίως, έχει στερέψει η έμπνευση, αφού επέλεξε το κακότεχνο θέατρο της σύγκρουσης με τη διαπλοκή με πανομοιότυπο τρόπο και σε ανάλογη συγκυρία με την περυσινή σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τα Μνημόνια, την οποία ο ίδιος στη συνέχεια διέλυσε πριν ολοκληρωθεί το έργο της.
Εν τω μεταξύ, εκχωρεί τα πάντα, ακόμη και τον πολιτισμό της χώρας σε αμφισβητούμενα ξενόφερτα πρόσωπα, που, εν μέσω κρίσης, βρήκαν την ευκαιρία να προβάλουν το προσωπικό τους έργο και συμφέρον με δημόσιο χρήμα. Δυστυχώς, άλλο Γιαν Φαμπρ, άλλο Ερίκ Τουσέν, που δούλεψε αμισθί, ανιδιοτελώς και άοκνα, επί μήνες, για να προσφέρει στην Ελλάδα. Ευτυχώς, ο πρώτος παραιτήθηκε, υπό το βάρος της δίκαιης κατακραυγής. Δυστυχώς, τον δεύτερο προσπαθεί λυσσαλέα να τον απενεργοποιήσει η Κυβέρνηση και ο κ. Βούτσης, υπό το φώς της γενικής κοινωνικής αποδοχής του έργου του.
Εν τω μεταξύ, εχθές ψηφίσθηκε η πιο εκτρωματική διεθνής συμφωνία, που κατακρημνίζει όλο το κεκτημένο διεθνούς δικαίου, ανθρωπιστικού δικαίου, ανθρωπίνων δικαιωμάτων του τελευταίου αιώνα. Και η Κυβέρνηση ήδη κουτοπόνηρα διαχειρίζεται την προσδοκία ροκανίσματος των σχετικών κονδυλίων από πρόχειρα συγκροτημένες δομές με τη συμμετοχή «ημετέρων».
Όλα αυτά διδάσκουν και υπενθυμίζουν: η υπεράσπιση της δημοκρατίας, του δημόσιου και κοινωνικού συμφέροντος, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, γίνονται με κόστος και όχι με αντίτιμο. Γίνονται από ανθρώπους αποφασισμένους να υπερασπισθούν υπέρτερες πανανθρώπινες αξίες ακόμη και με προσωπική αυτοθυσία και όχι από αγόμενους και φερόμενους από την προσωπική φιλοδοξία και την αγάπη για την εξουσία. Δυστυχώς, στη σημερινή Κυβέρνηση δεν υπάρχουν τέτοια πρόσωπα. Ούτε θα υπάρξουν σε καμμία Κυβέρνηση που θα προκύψει από την σημερινή Βουλή.
