Ποιον να πιστέψεις; Τους Financial Times που γράφουν πως η Ελλάδα εκπλήσσει με την ανάπτυξη ή τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και άλλα κόμματα που εκδίδουν επικριτικές ανακοινώσεις;
Η απάντηση στο ερώτημα είναι εύκολη αν κοιτάξει κανείς τους αριθμούς και χωρίς διάθεση για πολιτική εκμετάλλευση. Οι Financial Times έχουν δίκιο από τη στιγμή που οι επιδόσεις που ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ είναι καλύτερες των προβλέψεων και δείχνουν αυτό που είπε και ο Μοσκοβισί, ότι δηλαδή η ελληνική οικονομία αποδείχτηκε πιο ανθεκτική από τις προβλέψεις του περσινού καλοκαιριού.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Όμως, τα ελληνικά κόμματα, όλα τα κόμματα ανεξαιρέτως, στο όνομα της αντιπολιτευτικής προσέγγισης των θεμάτων, επιχειρούν να προβάλλουν άλλες πλευρές για να στηρίξουν την επικοινωνιακή τους οπτική.
Και το κάνουν ακόμα και όταν δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη.
Να για παράδειγμα ενώ η βελτιωμένη πορεία του ΑΕΠ, τουλάχιστον μέχρι τώρα, δεν απορρέει από συγκεκριμένες κυβερνητικές πολιτικές, αλλά από την οικονομία που ακούμπησε πλατό. Κι όμως τα κόμματα σπεύδουν να επιχειρήσουν να δημιουργήσουν εικόνες διαφορετικές της πραγματικής, από φόβο μην τυχόν και η κυβέρνηση καρπωθεί το αποτέλεσμα και το εγγράψει ως επιτυχία στο ενεργητικό της.
Όμως, με τη στάση αυτή υπονομεύουν την αξιοπιστία τους, την εμβέλεια της επικοινωνιακής τους πολιτικής και εν τέλεια την ίδια την παρουσία τους και την πειστικότητα της πολιτικής τους.
Για παράδειγμα είναι απορίας άξιο πως η Νέα Δημοκρατία καταφέρνει να κάνει τέτοιες επικοινωνιακές γκέλες, αφού εκτός από το ΑΕΠ, το τελευταίο καιρό οι επικοινωνιακές αστοχίες (π.χ. ανακοίνωση μετά τη δέσμευση της κινητής και ακίνητης περιουσίας του Γιάννη Αλαφούζου) προκαλούν ακόμα και εσωτερικές τριβές και εντάσεις. Γι να μην αναφερθούμε στις θέσεις για τη φοροδιαφυγή την περίοδο που γίνονται σαρωτικοί έλεγχοι στην αγορά και μπαίνουν λουκέτα σε καταστήματα. Κάποιος θα πρέπει να υπενθυμίσει στους επικοινωνιολόγους της ΝΔ ότι δεν αρκεί μία έξυπνη ανακοίνωση. Για να είναι πετυχημένη κρίσιμη παράμετρος είναι και το timing, ο πολιτικός χρόνος και το επικοινωνιακό περιβάλλον.
Και δυστυχώς για την αξιωματική αντιπολίτευση υπάρχουν και άλλες ατυχείς (ο πιο επιεικής χαρακτηρισμός) παρεμβάσεις, που θα πρέπει να προβληματίσουν. Γιατί αν συνεχιστούν το επόμενο στάδιο θα είναι να πληγεί η αξιοπιστία του νέου αρχηγού.
Όσον αφορά στο ΠΑΣΟΚ ώρες – ώρες νομίζεις πως περί άλλων τυρβάζει. Για το Ποτάμι και τις δηλώσεις του Σταύρου Θεοδωράκη, θα πούμε μόνο πως οι δηλώσεις ενός πολιτικού αρχηγού οφείλουν να έχουν κάτι περισσότερο από ευφυολογήματα και έναν αέρα τηλεοπτικού ελεύθερου ρεπορτάζ.
Μ´ αυτά και μ´ αυτά μία κυβέρνηση που έχει χτυπητές αδυναμίες στο πολιτικό μάρκετινγκ, με υπουργούς που επιδεικνύουν μία ανεξήγητη φοβία προς τα μέσα επικοινωνίας και τους δημοσιογράφους, που αδυνατούν να προβάλλουν ακόμα και τα θετικά (για παράδειγμα απορώ γιατί δεν έκαναν συνέντευξη Τύπου για να παρουσιάσουν το νομοσχέδιο για πάταξη της γραφειοκρατίας στην ίδρυση επιχειρήσεων) και μένει μόνο η κυβερνητική εκπρόσωπος δίκην τερματοφύλακα να αποκρούει ολα τα φάουλ και τα πέναλτι, καταφέρνει να βγαίνει αλώβητη από την αντιπολιτευτική τακτική των άλλων κομμάτων. Και οι όποιες απώλειες να προέρχονται σχεδόν αποκλειστικά από τις μνημονιακές πολιτικές, απώλειες που θα μπορούσε να περιορίσει σημαντικά αν υπουργοί δεν έσπευδαν βραδέως και αν οι υπουργοί είχαν στοιχειώδη επικοινωνιακή ευφυία.
Όμως, εκτός από το επικοινωνιακό παιχνίδι, υπάρχει και η πραγματικότητα, υπάρχει η οικονομία. Και πολύ συχνά, να μην πούμε συνεχώς, κόμματα και κυβέρνηση τη βλάπτουν σοβαρά με δηλώσεις, ανακοινώσεις και την ανεύθυνη λογοδιάρροια.