Λάβρος κατά του Αλέξη Τσίπρα και του επικεφαλής της ΕΥΠ επί ΣΥΡΙΖΑ ο Παναγιώτης Λαφαζάνης. Επέμεινε πως παρακολουθούνταν ο ίδιος και σχεδόν 11.000 άτομα κάθε χρόνο.
«Μιλάμε για παρακολουθήσεις χιλιάδων πολιτικών προσώπων, δημόσιων προσώπων, δημοσιογράφων και προσώπων δημοσίου ενδιαφέροντος. Αυτό έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ανέπτυξε τη στρατηγική των παρακολουθήσεων στο έπακρο» τόνισε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης σε συνέντευξή του στο «Ελλάδα 24». Σημείωσε δε ότι η αναφορά αυτή είναι για τις «επίσημες παρακολουθήσεις» και όχι για τις «ανεπίσημες».
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης κατηγόρησε τον Αλέξη Τσίπρα και τον Γιάννη Ρουμπάτη ότι δεν είπαν την αλήθεια για τις παρακολουθήσεις επί ΣΥΡΙΖΑ και πως όσα είπε ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ για τις παρακολουθήσεις Σαγιά και Πιτσιόρλα είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
«Δεν είπε την αλήθεια ο Ρουμπάτης, δεν είπε την αλήθεια και ο Τσίπρας. Εμένα με παρακολουθούσε συστηματικά ο ΣΥΡΙΖΑ από δύο υπηρεσίες: Μία από την ΕΥΠ και μία από το περίφημο τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού πολιτεύματος της Γενικής Ασφάλειας, το οποίο ελέγχει όλες τις κοινωνικές και κινηματικές δραστηριότητες οι οποίες υποτίθεται βλέπουν το κράτος και την Δημοκρατία.
Αυτό το τμήμα το ίδρυσε ο Σημίτης και το αναβάθμισε με προσωπικό και εξοπλισμό ο Τσίπρας, νομοθετικά. Αυτό το τμήμα με παρακολουθούσε εμένα συστηματικά, με κατέγραφε, με βιντεοσκοπούσε και με μαγνητοσκοπούσε σφόδρα γιατί θεωρούσε ότι από την δραστηριότητα μου, την κινηματική ότι βλάπτω το δημόσιο συμφέρον και την δημοκρατία, γιατί εμείς παλεύαμε να αποτρέψουμε πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας φτωχών ανθρώπων και μ’ αυτές τις παρακολουθήσεις στοιχειοθέτησαν πλήθος κατηγοριών σε βάρος μου.
Έχω στις πλάτες μου πέντε δικές από το 2017, οι οποίες έχουν το μισό ποινικό κώδικα ως κατηγορίες. Αυτές οι δίκες και επί ΣΥΡΙΖΑ και επί Νέας Δημοκρατίας συνεχώς αναβάλλονται γιατί έχουν μεγάλο πολιτικό κόστος», τόνισε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, είπε ο πρώην υπουργός, έχει μεταλλαχθεί πλήρως αφού «δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά, ούτε με καμιά εκδοχή της Αριστεράς, καθώς πρόκειται για ένα συστημικό κόμμα, μία νέα Δεξιά σε ακραίες μορφές και εκδοχές της».
