Οι πολιτικοί τούτης της χώρας νομίζουν πως είμαστε λωτοφάγοι, νομίζουν πως είμαστε υπήκοοι που οφείλουμε να καταναλώνουμε καθημερινά τις ποσότητες καρπών που μας σερβίρουν και εξασθενίζουν τη μνήμη και δη την πολιτική.
Βεβαίως, αυτό το δικαίωμα του το δώσαμε εμείς με πράξεις και παραλείψεις που τις ερμηνεύουν σαν συγχωροχάρτι στην καλύτερη περίπτωση ή αμνησία το συνηθέστερο.
Το ερέθισμα γι’αυτές τις σκέψεις το έδωσαν δηλώσεις που έγιναν στην εκδήλωση της 1ης Σεπτεμβρίου για τον Ανδρέα Παπανδρέου και κυρίως οι αντιμνημονιακές κορώνες του Γιώργου Παπανδρέου, καθώς και η υπεράσπιση των μικρομεσαίων και των αδύναμων από τον πρώην πρωθυπουργό.
Ο ίδιος μάλλον δεν ξεχνά (αλλά θέλει οι άλλοι να ξεχάσουν) πως έχει τεράστιες ευθύνες όχι μόνο για τα μνημόνια, αλλά κυρίως τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν και προκάλεσαν μεγάλες περικοπές σε μισθωτούς και συνταξιούχους.
Αυτός επέλεξε την οδό των περικοπών μισθών και συντάξεων αντί να προτάξει τις μεταρρυθμίσεις, τις αλλαγές στο Δημόσιο και τον περιορισμό της σπατάλης. Ηταν αυτός και οι υπουργοί του που επέλεξαν να προστατεύσουν τα κομματικά παιδιά του Δημοσίου και να ρίξουν στον Καιάδα της ανεργίας τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.
Στη λήθη ποντάρει επίσης και ο πρώην πρωθυπουργός του άλλου χώρου Κώστας Καραμανλής. Δεν ξεχνάμε ότι το 2007 προκήρυξε εκλογές για να έχει νωπή λαϊκή εντολή ώστε να πάρει μέτρα για την οικονομία.
Τι έπραξε; Το αντίθετο. Εφτασε μέχρι του σημείου να αλλάξει το Γιώργο Αλογοσκούφη ο οποίος μάταια προσπαθούσε να τον πείσει ότι χρειάζονται μέτρα για να αντιμετωπιστούν τα τεράστια προβλήματα της οικονομίας.
Ηταν επί δικής του πρωθυπουργίας που έγινε το μεγαλύτερο γιουρούσι στο Δημόσιο, που οι δαπάνες του προϋπολογισμού εκτοξεύθηκαν σε πρωτοφανή ύψη, που οι εισπρακτικοί μηχανισμοί φόρων και εισφορών ξεχαρβαλώθηκαν με αποτέλεσμα η φοροδιαφυγή και η εισφοροδιαφυγή να εκτοξευτούν στα ύψη και τα ελλείμματα του προϋπολογισμού να πάρουν θηριώδεις διαστάσεις.
Θέλει επίσης να ξεχάσουμε πως ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, ενώ η κρίση χτυπούσε την πόρτα της ελληνικής οικονομίας υπουργοί και κυβέρνηση πορεύονταν αμέριμνοι και δεν έπαιρναν μέτρα λόγω επερχόμενων εκλογικών αναμετρήσεων. Το αποτέλεσμα ήταν να φτάσει η χώρα στο χείλος της καταστροφής.
Ο Αντώνης Σαμαράς θα θέλει να ξεχάσουμε τις αντιμνημονιακές δηλώσεις και επιθέσεις στις προηγούμενες από τη δική του κυβερνήσεις, ο Ευάγγελος Βενιζέλος τα μέτρα για το φόρο στα ακίνητα που μετεξελίχθηκε σε ΕΝΦΙΑ και πολλά άλλα.
Αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιθυμούσε να μην θυμόμαστε εκείνη την απίστευτη πρόταση για διορισμό 100.000 στο Δημόσιο για να αντιμετωπιστεί η ανεργία. Δηλαδή να πληρώνουν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι για να κάθονται άλλα 100.000 άτομα, εκτός από εκείνα που κάθονταν ήδη και εκείνα που δεν κάθονταν γιατί δεν υπήρχαν καρέκλες.
Θα επιθυμούσε να ξεχάσουμε επίσης όλες τις σκληρές δηλώσεις για έξοδο από το ευρώ, για επιστροφή στη δραχμή και άλλα τερπνά που μόνο δεινά θα μπορούσαν να επιφέρουν στον ελληνικό λαό αν εφαρμόζονταν.
Ένα πρέπει να είναι το σύνθημα. Λωτοφάγοι όλης της χώρας φρεσκάρετε τη μνήμη σας.