Στην ευχαριστήρια επιστολή του, επαινεί και συγχαίρει δημόσια όλους τους δημόσιους υπαλλήλους που εργάστηκαν για την ολοκλήρωση των εκθέσεων αξιολόγησης των υπουργείων και τις διαρθρωτικές αλλαγές.
Χαρακτηρίζει το έργο που επιτέλεσαν οι υπάλληλοι «αξιέπαινο», τόσο σε συμβολικό όσο και σε πραγματικό επίπεδο, τονίζοντας: «δώσατε ένα ελάχιστο δείγμα προσφοράς, δημοσιοϋπαλληλικής ευθύνης και ικανότητας».
Σε άλλο σημείο της επιστολής του, ο κ. Μανιτάκης αναφέρει: «Γνωρίζω ότι εργαστήκατε εντατικά, μεθοδικά, με αφοσίωση και με συναίσθηση του δημοσιοϋπαλληλικού καθήκοντος, χωρίς να προσδοκάτε πρόσθετη αμοιβή ή άλλες απολαβές.
Αποδείξατε έτσι, ότι η ελληνική Διοίκηση έχει νέα, άξια και ικανά στελέχη, ότι μπορεί με τις δικές της δυνάμεις να μεταρρυθμιστεί, αρκεί να την εμπιστευτούμε και να πιστέψει η ίδια στον εαυτό της και να ενστερνιστεί το όραμα και την ανάγκη μιας νέας διοίκησης, ριζικά ανανεωμένης και αναδιαρθρωμένης, με αντιγραφειοκρατική κουλτούρα, φιλική προς τον πολίτη και αξιόπιστη».
Ο κ. Μανιτάκης δεν ξεχνά, στον απολογισμό του, τα ειλικρινή ευχαριστώ στους άμεσους συνεργάτες του.
Γράφει:
Αρχίζω από τα πρόσωπα τα πιο άμεσα, τα πιο προσωπικά, τα πιο οικεία και αγαπημένα.
Από την γραμματεία: τη Θεώνη, την πεπειραμένη, την προσεκτική, την Ρένα, το δεξί μας χέρι την περιποιητική, την Τίνα την δραστήρια και την επί των δημοσίων και διεθνών σχέσεων επιτετραμμένη, την Ειρήνη, την εργατική και πάντα πρόθυμη, την Αγγελική, την καλή και αφοσιωμένη και υπομονετική και ας την βάζαμε καθήκοντα κατώτερα της αξιοσύνης της, την Βασιλική την αποτελεσματική. Τους ευχαριστώ για την αγάπη τους.
Τους συνεργάτες θα τους ευχαριστήσω κατ΄ ίδιαν και όλο το γραφείο δεν θα ήθελα δημόσια να τους εκθέσω. Αυτοί ήταν το πρόσωπό μου, αυτοί με στήριζαν αυτοί έβγαζαν όλη τη δουλειά, αυτοί υπέφεραν και υπέμειναν τα πάντα, τα νεύρα μου, τις εκρήξεις μου, τον θυμό μου, τις προσβολές μου, τον αυταρχισμό μου. Δεν ξέρω αν η αγάπη που μου έδειξαν και τρέφω γι΄αυτούς μπορεί να απαλύνει αυτά που υπέστησαν. Ελπίζω να διδάχτηκαν κοντά αυτό για μένα είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση.
Στην Φένια Ρουγκούνη, την διευθύντρια του ιδιαιτέρου γραφείου, το άλτερ έγκο μου, δεν ταιριάζουν ευχαριστίες αλλά ευγνωμοσύνη.
Στην Κατερίνα Σκουρή οφείλω ευχαριστίες για την υπομονή της, την πίστη και αφοσίωση στο πρόσωπό μου, για τις ικανότητες και για τον έλεγχο των νομοθετικών και κανονιστικών κειμένων, που ήταν για μένα μια εγγύηση και μια ασφάλεια.
Και τέλος, οφείλω ευχαριστίες στον Γενικό Γραμματέα, τον Δημήτρη Στεφάνου. Το αστραφτερό διαμάντι, διαχρονικής αξίας, πιστός, συνετός, μοναδικός διαπραγματευτής, εγγυητής της συνέχειας και της θεσμικής μνήμης, σύμβουλος πολιτικός, σύμβουλος θεσμικός.
Τα πάντα οφείλονται σε αυτόν. Η διοίκηση του οφείλει πολλά, ο πολιτικός κόσμος. Η Πολιτεία βρήκε στο πρόσωπό του έναν πολύτιμο υπηρέτη, η πατρίδα ένα αντάξιό της τέκνο, η διοίκηση ένα στέλεχος μοναδικό. Και όσοι τον γνώρισαν και τον αγάπησαν, έναν φίλο.
Εγώ, ως δάσκαλός του Συνταγματικού Δικαίου, βρήκα σε αυτόν έναν δάσκαλο. Κοντά του ένοιωσα τι σημαίνει γηράσκω αεί διδασκόμενος.
Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΜΑΝΙΤΑΚΗ
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Εκπαιδευτικοί και υπάλληλοι Δήμων οι πρώτοι υποψήφιοι για διαθεσιμότητα
”Με νέα μέτρα πέφτει η κυβέρνηση και έρχεται η δραχμή”
Οι φορείς του Δημοσίου που δεν έπιασαν τους οικονομικούς στόχους
Μητσοτάκης και Γεωργιάδης εσπευσμένα στο Μαξίμου – Εξετάζουν να ζητήσουν παράταση για το Δημόσιο
Πάγκαλος: Ο Μανιτάκης δεν είχε κάνει τίποτα στην ζωή του, πως τον κάνεις υπουργό;
Παραιτήθηκε ο Μανιτάκης από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης
Δημόσιο: φεύγουν 12.500 μέσα σε 20 μέρες – Τι έγραψε στο twitter ο Αντώνης Μανιτάκης
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163