Για την ακρίβεια το κλειδί δεν είναι ένα, αλλά 128.093 άνθρωποι. Οι ψηφοφόροι δηλαδή των δύο ανθυποψηφίων τους στις εκλογές για την ανάδειξη προέδρου της Νέας Δημοκρατίας στις 20 Δεκεμβρίου.
Βαγγέλης Μεϊμαράκης και Κυριάκος Μητσοτάκης βάζουν διπλό… στοίχημα σε αυτόν τον προεκλογικό αγώνα ως τις 10 Ιανουαρίου. Το πρώτο είναι να πείσουν τους δικούς τους ψηφοφόρους να επιστρέψουν στην κάλπη και να τους στηρίξουν ξανά.
Σε αυτό το επίπεδο ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης έχει μεν τον “αέρα” του πρώτου που δεν έχει διαψευστεί σχεδόν ποτέ στο παρελθόν, ωστόσο θα πρέπει να ελέγξει πολύ μεγαλύτερο τμήμα ψηφοφόρων σε σχέση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη που πέτυχε το ποσοστό του στον πρώτο γύρω μέσω τριών ως τεσσάρων μεγάλων δεξαμενών ψηφοφόρων στην εκλογική του περιφέρεια στην Αττική και στην Κρήτη.
Από ‘κει και ύστερα οι δυο υποψήφιοι δίνουν τη μάχη για το επιπλέον ποσοστό, για τις ψήφους εκείνων που δεν τους επέλεξαν στον πρώτο γύρο.
Εδώ ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης ελπίζει στην καραμανλική “πειθαρχία”, δηλαδή οι ψηφοφόροι του Α. Τζιτζικώστα να κινηθούν προς εκείνον και όχι στον Κ. Μητσοτάκη, ωστόσο κάποιοι επισημαίνουν ότι υπάρχει ιδιαίτερη δυσκολία καθώς πολλοί εξ αυτών στήριξαν την υποψηφιότητα του Μακεδόνα πολιτικού διότι ήρθε σε ρήξη τόσο με τον Α. Σαμαρά όσο και με τον Κ. Καραμανλή κατεβαίνοντας τελικά υποψήφιος για την αρχηγική καρέκλα.
Στο στρατόπεδο του Κ. Μητσοτάκη αντίθετα θέλουν να εκμεταλλευτούν τα “κενά” του Β. Μεϊμαράκη προς όφελός τους. Εκτός των ψηφοφόρων του Α. Γεωργιάδη που άκουσαν τον εκλεκτό τους να στηρίζει τον Κ. Μητσοτάκη στοχεύουν και στους ψηφοφόρους του Α. Τζιτζικώστα που τον επέλεξαν ως “αντισυμβατικό”.
Το μεγάλο πρόβλημα και για τον Κ. Μητσοτάκη, όπως και για τον Β. Μεϊμαράκη είναι ότι δύσκολα ο ψηφοφόρος ενός υποψήφιου που δεν προκρίνεται στον δεύτερο γύρο επιστρέφει στην κάλπη για να στηρίξει μια άλλη υποψηφιότητα.
