Για ακόμα μια φορά, ένας κυβερνητικός αξιωματούχος σε θέση ευθύνης, μας βγάζει τρελούς. Είναι η δεύτερη φορά για τον υφυπουργό Ανάπτυξης, Θανάση Σκορδά.
Θα θυμάστε εκεί γύρω στην Άνοιξη που ο κ. Σκορδάς, ως λαγός, άνοιξε το θέμα της άρσης του παγώματος των πλειστηριασμών.
Τότε και ο ίδιος και άλλοι έσπευσαν να μας βγάλουν τρελούς. δεν είχαμε καταλάβει καλά, παρερμηνεύθηκαν τα λεγόμενά τους και όλα τα γνωστά κλισέ που χρησιμοποιούν οι πολιτικοί ανα την υφήλιο.
Τελικά θέμα άνοιξε και άρση του παγώματος των πλειστηριασμών θα γίνει, όσο και αν το πήρε πάνω του ο κ. Σαμαράς για να το “παγώσει”. Αρση θα γίνει…. Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο…
Τώρα, πάλι με πρωταγωνιστή τον κ. Σκορδά, συζητάμε από χθες για τα ληγμένα….
Όλα ξεκίνησαν όταν ένα αναλυτικό δελτίο Τύπου από το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνας, μας ενημέρωνε ότι από την 1η Σεπτεμβρίου κάτι αλλάζει στην διάθεση των τροφίμων. Και μάλιστα εξηγούσε ότι προϊόντα που είναι κοντά στην λήξη τους, ή που έχουν λήξει θα πωλούνται φθηνότερα με συγκεκριμένους όρους.
Ολα καλά μέχρι εδώ. Και ο τίτλος “Θα τρώμε ληγμένα” δεν απείχε από την πραγματικότητα.
Όμως, όπως φαίνεται, η πραγματικότητα του καθενός είναι διαφορετική. Κυρίως, του κ. Σκορδά.
Ο οποίος, μας ενημέρωσε ότι:
«τίποτε δεν αλλάζει από όσα ίσχυαν εδώ και δεκαετίες σχετικά με τα προϊόντα περιορισμένης διατηρησιμότητας. Απλώς, το καθεστώς γίνεται αυστηρότερο, σύμφωνα και με τις προβλέψεις της ΕΕ. Είναι επιτέλους ώρα να σταματήσει η κινδυνολογία επί ανύπαρκτων θεμάτων. Σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για κάθε Έλληνα πολίτη, ο δημόσιος λόγος οποιουδήποτε κρίνεται από τη σοβαρότητα και την υπευθυνότητα που επιδεικνύει».
Οι κινδυνολόγοι λοιπόν είμαστε εμείς. Είμαστε επίσης ανεύθυνοι. Μπορεί να μην γνωρίζουμε και γραφή και ανάγνωση. Ή δεν έχουμε τον κοινό νου.
Τουλάχιστον αυτό μας καταλογίζει ο κ. Θανασης Σκορδάς, υφυπουργός Ανάπτυξης.
Δεν εξηγεί ωστόσο γιατί εκδόθηκε η χθεσινή ανακοίνωση αφού τίποτε δεν αλλάζει. Και μήπως παίρνουν ληγμένα στο Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθήνας;
Και γιατί ο γ.γ. Καταναλωτή σήμερα το πρωί είπε: «Η συγκεκριμένη διάταξη δεν εχει να κάνει σε τίποτε με προϊόντα που έχουν συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης, αλλά για προϊόντα με ενδεικτική ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας. Δεν έχει να κάνει με τίποτα με την ασφάλεια ή την ποιότητα του προϊόντος, η ενδεικτική ημερομηνία μπαίνει καθαρά για λόγους μάρκετινγκ από την εταιρεία».
Δηλαδή η ημερομηνία λήξης είναι θέμα μάρκετινγκ και όχι θέμα υγείας;
Και καλά όλα αυτά. Και αν εμείς δεν καταλάβαμε καλά, μήπως εσείς δεν τα λέτε σωστά;