Και σε πιο προσωπικές ερωτήσεις κλήθηκε να απαντήσει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην συνέντευξη που παραχώρησε στον Σταύρο Θεοδωράκη.
Όταν ρωτήθηκε αν επηρεάζεται και αν ακούει το περιβάλλον του αλλά κυρίως αν αντέχει την αλήθεια όσον αφορά στην άσκηση της εξουσίας ο πρωθυπουργός είπε ότι είναι θεμιτό να υπάρχουν συνεργάτες και άνθρωποι εκτός του στενού πυρήνα της πολιτικής που να μπορούν να του πουν την αλήθεια και να μην τους απασχολεί το πώς θα αντιδράσει.
«Δεν σας κρύβω ότι είναι πάντα μερικές φορές δύσκολο για τους συνεργάτες να το κάνουν αυτό», είπε και συνέχισε: «Προσπαθώ να το ενθαρρύνω. Δε συμβαίνει ίσως στο βαθμό που θα ήθελα. Ενδεχομένως γιατί και εγώ από τη φύση μου είμαι άνθρωπος που έχω άποψη, αλλά μου αρέσει να πείθομαι με επιχειρήματα. Για μένα το ρόλο αυτό τον επιτελούν συχνά άνθρωποι, οι οποίοι είναι τελείως εκτός πολιτικής. Θα έλεγα στενοί μου φίλοι, οι οποίοι δεν έχουν τίποτα να προσβλέπουν από την πολιτική, αλλά οι οποίοι είναι μέσα στην κοινωνία και οι οποίοι ενδιαφέρονται για το καλό με την έννοια ότι θέλουν να ακούσω πράγματα τα οποία ενδεχομένως άλλοι να μη μου λένε. Αυτό γίνεται. Και γίνεται βέβαια τολμώ να πω και στο σπίτι μου. Γιατί και η σύζυγός μου και τα παιδιά μου, έχουν το θάρρος της γνώμης προφανώς να μου λένε αυτά τα οποία μπορεί να θεωρούν κάποιοι ότι δε θέλω να ακούσω».
Σημείωσε ακόμα ότι γνωρίζει καλά πως η καρέκλα του στο Μέγαρο Μαξίμου είναι προσωρινή. «Δεν είναι μία μόνιμη θέση αυτή και αυτό είναι κάτι το οποίο φροντίζω να το θυμίζω στον εαυτό μου σε κάθε ευκαιρία», είπε.
Το πιο δύσκολο πράγμα που έχω κάνει
Περιέγραψε ως το πιο δύσκολο πράγμα που έχει κάνει την επίσκεψή του στον τόπο της τραγωδίας στα Τέμπη και απάντησε αν σκέφτηκε ακόμα και να παραιτηθεί. «Ενημερώθηκα», είπε για το ατύχημα σχεδόν αμέσως. Έμεινα όρθιος όλο το βράδυ, προσπαθώντας να αποκτήσω καλύτερη εικόνα. Ήταν σαφές από την αρχή ότι μιλούσαμε για κάτι το οποίο ήταν καταστροφικό. Όταν μιλήσαμε με τους πρώτες διασώστες, οι οποίοι πήγαν και μας περιέγραψαν μία εικόνα αποκαλυπτική. Και όταν πήγα την επόμενη μέρα, ήταν ίσως το πιο δύσκολο πράγμα το οποίο έχω κάνει. Ήταν μία αποκαλυπτική εικόνα και ήταν όλα -οι μυρωδιές, τα πρόσωπα των ανθρώπων οι οποίοι μπήκαν μέσα στα συντρίμμια- ήταν πολύ, πολύ δύσκολη στιγμή για ‘μένα. Αν σκέφτηκα να παραιτηθώ; Όχι. Δεν έχω μάθει να τα παρατάω στις δυσκολίες και γιατί οι πολιτικοί τελικά κρίνονται από τον λαό και σίγουρα όταν έρχεται η ώρα της κρίσης υπάρχει ένα συνολικό ισοζύγιο. Και οι πολίτες θα μας χρεώσουν το γεγονός ότι δε μπορέσαμε να εξασφαλίσουμε ότι τα τρένα μας είναι ασφαλή στο βαθμό που εκείνοι θα κρίνουν».
