Συνεχίζονται από τις 11 το πρωί οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της ελληνικής πλευράς και των θεσμών. Η χθεσινή συνάντηση μεταξύ των υπουργών Ευκλείδη Τσακαλώτου και Γιώργου Σταθάκη ήταν μαραθώνια και ολοκληρώθηκε μετά τις 3:30 τα ξημερώματα της Κυριακής, έχοντας διαρκέσει περισσότερες από 12 ώρες.
Πηγές κοντά στην διαπραγμάτευση, μετά το τέλος της συνάντησης επισήμαναν ότι στόχος είναι πλέον να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις και να καταλήξουν σε συμφωνία, μετά την σημερινή συνάντηση που εκτιμάται ότι θα είναι και πάλι μαραθώνια, ή το αργότερο οι διαπραγματεύσεις να ολοκληρωθούν μέχρι αύριο Τρίτη.
Επίσης, όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις του Σαββατοκύριακου όπου εξετάστηκαν όλα τα ανοικτά ζητήματα που υπήρχαν, οι όποιες εκκρεμότητες και θέματα έχουν μείνει θα εξετασθούν στην σημερινή συνάντηση.
Για τις 100 δόσεις: Παραμένει η ρύθμιση των 100 δόσεων για ληξιπρόθεσμες οφειλές, με ορισμένες τροποποιήσεις, κοντά στις απαιτήσεις των δανειστών, σύμφωνα με πηγές προσκείμενες στις διαπραγματεύσεις.
Ειδικότερα για οφειλές πάνω από 5.000 ευρώ, το επιτόκιο αυξάνεται από 3% σε 5%.
Για τις οφειλές κάτω από 5.000 ευρώ παραμένουν άτοκες υπό τρεις προϋποθέσεις.
– να είναι οφειλές φυσικών προσώπων χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα.
– ο οφειλέτης να μην έχει ακίνητη περιουσία άνω των 150.000 ευρώ.
– ο οφειλέτης όταν μπήκε στην ρύθμιση, το χρέος του να μην ξεπερνούσε το 50% του ετήσιου εισοδήματός του.
Αναφορικά με τα «κόκκινα» δάνεια, οι ίδιες πηγές αναφέρουν, ότι η ελληνική πλευρά παραμένει σταθερή στην θέση της για δημιουργία φορέα διαχείρισης των κόκκινων δανείων.
Για τα κόκκινα δάνεια: Είναι ίσως το μεγαλύτερο αγκάθι της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης με τους δανειστές και αυτό είναι που εμποδίζει το κλείσιμο της συμφωνίας.
Το θέμα με τα κόκκινα δάνεια είναι μια καυτή πατάτα στα χέρια της κυβέρνησης αφού αν περάσουν τελικά οι θέσεις της τρόικας, τότε οι συνέπειες από αυτό το μέτρο του Μνημονίου θα είναι οι πιο σκληρές και οι πιο εμφανείς για τους πολίτες.
Με τα κόκκινα δάνεια να φτάνουν τα 90 δις ευρώ και από αυτά 50% να είναι των καταναλωτικών, 35% των επιχειρηματικών και 29% των στεγαστικών η κυβέρνηση προσπαθεί να κερδίσει όσα περισσότερα μπορεί.
Αυτό αποδεικνύεται ιδιαίτερα δύσκολο αφού με το σχέδιο που έχουν υποβάλλει οι δανειστές ζητούν την συνεργασία της κυβέρνησης με τις τράπεζες, την ΤτΕ και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για την διαμόρφωση μιας στρατηγικής αντιμετώπισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Η κυβέρνηση θέλει να υπάρχει ένας ενδιάμεσος φορέας για την διαχείριση των κόκκινων δανείων αλλά οι δανειστές δεν θέλουν ούτε να το ακούσουν.
Επίσης, αυτό που ζητούν επίμονα είναι να πωλούνται τα κόκκινα δάνεια σε ξένα funds τα οποία θα αναλαμβάνουν την είσπραξη τους.
Οι δανειστές ζητούν:
1. Τα κόκκινα δάνεια των επχιειρήσεων πρέπει να χωριστούν ανάλογα με το αν οι επιχειρήσεις είναι βιώσιμες ή όχι. Για τις βιώσιμες θα υπάρξει μια ρύθμιση βάση του Κώδικα Δεοντολογίας της ΤτΕ. Για τις επιχειρήσεις που θα κρίνονται μη βιώσιμες, θα πτωχεύουν και θα ρευστοποιούνται τα στοιχεία τους. Για τα δάνεια των ιδιωτών δεν έχει διαρρεύσει κάτι συγκεκριμένο.
2. Έως το τέλος του χρόνου πρέπει να γίνει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (με αυτό τον τρόπο δεν θα γίνει κούρεμα καταθέσεων). Η τρόικα επιμένει ότι πρέπει να μπουν ιδιώτες στην ανακεφαλαιοποίηση και να ενισχυθεί η προοπτική επιστροφής τους στον ιδιωτικό τομέα.
3. Διασφάλιση ότι θα είναι ανεξάρτητο το ΤΧΣ, δηλαδή η κυβέρνηση δεν θα εμπλέκεται στην διακυβέρνηση των τραπεζών.
Οι δανειστές λένε όχι στην πρόταση της κυβέρνησης για την δημιουργία ενός ενδιάμεσου φορέα στον οποίο θα μεταφέρονται όλα τα κόκκινα δάνεια. Αντιπροτείνουν η κάθε τράπεζα να μπορεί να διαχειρίζεται τα δικά της δάνεια.
Οι τράπεζες διαμηνύουν ότι ήδη η κάθε τράπεζα έχει δικό της τμήμα που ασχολείται με τα κόκκινα δάνεια μάλιστα σε αυτά απασχολούνται συνολικά περί τους 5.500 υπαλλήλους.
Αν τελικά γίνει αυτό, οι τράπεζες θα πωλήσουν μερος των δανείων σε ιδιωτικές εταιρείες οι οποίες θα αναλάβουν την είσπραξη των δανείων με όποιο τρόπο μπορούν. Και αυτό όπως έχουμε δει στο παρελθόν έχει ανυπολόγιστες συνέπειες με οικογενειακά δράματα, με πολίτες σε απόγνωση και με περιουσίες να βγαίνουν σε μια νύχτα στο σφυρί.
Για τις συντάξεις: Τρίτη και… φαρμακερή είναι η νέα παρέμβαση στις πρόωρες συντάξεις που συμφώνησε η κυβέρνηση με τους θεσμούς να προωθήσει για ψήφιση στη Βουλή προκειμένου να «κλείσει», αυτή τη φορά με πιο «βίαιο» τρόπο, τα τελευταία «παράθυρα» της συνταξιοδότησης ασφαλισμένων σε ηλικίες κάτω των 62 (για μειωμένη) και 67 ετών (για πλήρη).
Τα παζάρια για τις συντάξεις καλά κρατούν στις διαπραγματεύσεις, με τους επικεφαλής των θεσμών να κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος.
Το πλαίσιο της συμφωνίας:
Διατηρεί τη δυνατότητα συνταξιοδότησης χωρίς μείωση στο ποσό της σύνταξης στα 62 έτη με 40 έτη ασφάλισης (συμπεριλαμβανομένων έως 7 πλασματικών για όσους τα δικαιούνται) που είχε θεσμοθετηθεί αρχικά το 2010 μέσω της σταδιακής προσαύξησης της προβλεπόμενης, έως τότε, 35ετίας με όριο τα 60 έτη τα οποία, ωστόσο, στη συνέχεια (το 2012) αυξήθηκαν στα 62. Προσθέτει, από φέτος και κάθε επόμενο χρόνο έως το 2021, επιπλέον 5 έως 17 έτη εργασίας (ή υποχρεωτικής… αυτασφάλισης για όσους μείνουν «εκτός» αγοράς εργασίας) στους 50άρηδες και αναλογικά λιγότερα έτη ή και μήνες, ανά περίπτωση, στους 55άρηδες και στους ακόμη μεγαλύτερους σε ηλικία ασφαλισμένους.
Πρόκειται για κατηγορίες ασφαλισμένων πριν από το 1993 άνδρες και γυναίκες που είχαν «κλειδώσει» δικαίωμα, αλλά δεν είχαν συμπληρώσει τα απαιτούμενα ηλικιακά όρια. Με τον νέο νόμο η συνταξιοδότησή τους γίνεται απαγορευτική λόγω και της πρόσθετης ποινής – μείωσης της σύνταξης που θα επιβάλλεται.
Οι τρεις παρεμβάσεις
Η νέα νομοθετική παρέμβαση – που θα τεθεί άμεσα σε ισχύ – είναι η τρίτη, κατά σειρά, που γίνεται στα πέντε χρόνια των μνημονίων για την αύξηση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης:
Με τους νόμους 3863/10 (για όλα τα Ταμεία) και 3865/10 (για το Δημόσιο) επιβλήθηκε η σταδιακή αύξηση, από 1/1/2011 έως το 2015 (και για ορισμένες κατηγορίες έως το 2017) τόσο των απαιτούμενων ετών ασφάλισης όσο και των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης με την προσθήκη ενός έτους ή ενός εξαμήνου, κάθε χρόνο, στα μη θεμελιωμένα έως τα τέλη του 2010 συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
Δεύτερη παρέμβαση ψηφίστηκε το 2012 με το ν. 4093/12 ο οποίος προσέθεσε από την 1/1/2013 επιπλέον δύο έτη (με γενικό όριο το 67ο αντί του 65ου) στα αυξανόμενα από το 2011 ηλικιακά όρια «ακυρώνοντας» τον προγραμματισμό που είχαν κάνει όσοι και όσες δεν είχαν… προλάβει να θεμελιώσουν δικαίωμα να «βγουν» στη σύνταξη έως τις 31/12/12.
Χαμηλότερες συντάξεις
Η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης εντάσσεται στις παραμετρικές αλλαγές που αποφασίστηκαν να γίνουν για να μειωθεί η συνταξιοδοτική δαπάνη. Παράλληλα με τη χρονική μετάθεση της καταβολής νέων συντάξεων, ήδη έχουν ψηφιστεί η αλλαγή του τρόπου υπολογισμού τους, με βάση το ν. 3863/10, για τους συνταξιοδοτούμενους από φέτος (θα δίνεται αναλογία της βασικής σύνταξης για το χρόνο ασφάλισης από την 1/1/2011), η μείωση των εγγυημένων κατώτατων ορίων έως την ηλικία των 67 ετών και το νέο «ψαλίδι» στις καταβαλλόμενες είτε έμμεσα (μέσω της αύξησης των εισφορών ασθενείας των συνταξιούχων) είτε άμεσα (με την επανανομοθέτηση, τον ερχόμενο Οκτώβριο, νέων «κρατήσεων» εισφορών σε κύριες και επικουρικές που αθροιστικά ξεπερνούν τα 1.000 ευρώ). Παράλληλα, «πέφτει» κάτω από τα 486 ευρώ η κατώτατη σύνταξη (θα υπολογίζεται με βάση το νομοθετημένο μειωμένο κατώτατο ημερομίσθιο και θα είναι περί τα 393 ευρώ).
Στο τραπέζι παραμένουν, τέλος, η εφαρμογή της «ρήτρας» μηδενικού ελλείμματος (δηλ. νέες μειώσεις) στις επικουρικές αν, όπως όλα δείχνουν, δεν βρεθούν δημοσιονομικά ισοδύναμα, καθώς και η αύξηση των εισφορών σε όσα ταμεία διατηρούνται, ακόμη, χαμηλές (όπως στον ΟΓΑ).
Δεν θίγονται όσοι έχουν θεμελιώσει
Καμία αλλαγή στα ηλικιακά όρια δεν θα έχουν μόνο όσοι και όσες έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα, δηλαδή έχουν συμπληρώσει και τα απαιτούμενα, ανά περίπτωση έτη ασφάλισης και την ηλικία.
Αυτόματα πάνω από τα 67 από 1.1.2024
Αυτόματη αύξηση πάνω από τα 67 έτη του γενικού ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης προβλέπει ο ν. 3863 από την 1/1/2024. Ο ανακαθορισμός προβλέπεται να γίνει με απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «με βάση τη μεταβολή του προσδόκιμου ζωής».
