Όλα για τη Νέα Δημοκρατία ξεκίνησαν στις 4 Οκτωβρίου του 1974, όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ίδρυσε το κόμμα και δημοσίευσε την ιδρυτική της διακήρυξη, που αναδείκνυε τότε την ιδεολογία, τις αρχές και τις αξίες της παράταξης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όπως ανέφερε τότε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στην Ιδρυτική Διακήρυξη, η Νέα Δημοκρατία “είναι η πολιτική παράταξις του ταυτίζει το Έθνος με τον Λαόν, την Πατρίδα με τους Ανθρώπους της, την Πολιτεία με τους Πολίτες της, την Εθνική Ανεξαρτησία με την Λαϊκή Κυριαρχία, την Πρόοδο με το Κοινό Αγαθό, την Πολιτική Ελευθερία με την Έννομη Τάξη και την Κοινωνική Δικαιοσύνη”.
Από τότε όμως άλλαξαν πολλά!
Η ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας ήταν η συνέχεια της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης, ή αλλιώς ΕΡΕ και την πρώτη χρονιά της ίδρυσής της κερδίζει τις εκλογές με συντριπτική πλειοψηφία 54,37% εκλέγοντας 200 βουλευτές. Με πρωθυπουργό, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή η Νέα Δημοκρατία εδραιώνει τους δημοκρατικούς θεσμούς που ήταν βαθιά πληγωμένοι από τη δικτατορία και γίνεται η επιλογή να ενταχθεί σταδιακά η χώρα στην τότε ΕΟΚ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μάλιστα, την ίδια χρονιά, στις 8 Δεκεμβρίου του 1974, η Νέα Δημοκρατία ως κυβέρνηση κάνει δημοψήφισμα με το οποίο καταργείται η Βασιλεία και το πολίτευμα της χώρας γίνεται η Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
Το 1975 η Νέα Δημοκρατία στη νέα Βουλή ψηφίζει την Αναθεώρηση του Συντάγματος που ανοίγει το δρόμο για τη συμμετοχή της χώρας σε έναν υπερεθνικό οργανισμό, όπως η ΕΟΚ.
Μία χρονιά αργότερα το 1976, πρώτη φορά ένα κόμμα προχωράει σε προσυνέδριο στη Χαλκιδική με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να προχωράει σε μία ιστορική ομιλία λέγοντας πως τα κόμματα για να εκπληρώσουν την αποστολή τους πρέπει πρώτον να έχουν “σαφή ιδεολογία και σταθερό προσανατολισμό. Δεύτερον, να κατέχονται από υψηλό αίσθημα ευθύνης. Τρίτον, να είναι δημοκρατικά οργανωμένα”.
Ένα χρόνο αργότερα, 1977 η χώρα βρίσκεται μπροστά πάλι σε εθνικές εκλογές, με τη Νέα Δημοκρατία να κερδίζει ξανά αλλά με μειωμένο ποσοστό 42% και εκλέγει 172 βουλευτές. Πάλι πρωθυπουργός της χώρας είναι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Δύο χρόνια μετά το 1979 η Νέα Δημοκρατία κάνει και πάλι στη Χαλκιδική το πρώτο συνέδριο κόμματος, του οποίου οι σύνεδροι είναι αιρετοί από τα μέλη.
Κορυφαία στιγμή για τη Νέα Δημοκρατία είναι η συνθήκη ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ που υπογράφτηκε στο Ζάππειο Μέγαρο από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον υπουργό Εξωτερικών, τον Γεώργιο Ράλλη.
Τότε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε δηλώσει πως η “ένταξή μας στην Ενωμένη Ευρώπη αποτελεί μια μεγάλη πολιτική, που θα αλλάξει τη μοίρα του λαού μας, θα επιταχύνει την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της χώρας μας, θα συμβάλει στην κατοχύρωση των δημοκρατικών μας θεσμών και προπαντός θα ενισχύσει την ασφάλεια της χώρας μας κατά εξωτερικών κινδύνων…”.
Τώρα όλα αυτά έχουν πάει περίπατο!
Μετά την υπογραφή της συνθήκης ένταξης στην ΕΟΚ, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εγκαταλείπει την πρωθυπουργία της χώρας και τον Μάιο του 1980 εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας σε έκτακτη συνεδρίασή της για την εκλογή νέου προέδρου, αποφασίζει με ψηφοφορία πως νέος πρόεδρος του κόμματος είναι ο μέχρι πρότινος υπουργός Εξωτερικών, Γεώργιος Ράλλης. Στην ψηφοφορία τότε ο Γεώργιος Ράλλης έλαβε 88 ψήφους, ενώ ο εσωκομματικός του αντίπαλος Ευάγγελος Αβέρωφ συγκεντρώνει 84 ψήφους. Έτσι, ο Γεώργιος Ράλλης αναλαμβάνει χρέη πρωθυπουργού μέχρι τις εκλογές του 1981.
Το 1981 η Νέα Δημοκρατία στις εκλογές στις 18 Οκτωβρίου γνωρίζει την πρώτη της εκλογική ήττα, συγκεντρώνοντας ποσοστά 35,86% και εκλέγοντας 115 βουλευτές. Την ίδια ημέρα, έγιναν οι πρώτες ευρωεκλογές με τη Νέα Δημοκρατία να συγκεντρώνει ποσοστό 31,34 και να εκλέγει 8 ευρωβουλευτές.
Η εκλογική αυτή ήττα προκαλεί εσωτερική κρίση στη Νέα Δημοκρατία και ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος θέτει θέμα εμπιστοσύνης. Το κόμμα τον καταψηφίζει και εκλέγει νέο πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας τον Εύαγγελο Αβέρωφ με 67 ψήφους. Αντίπαλοί του τότε ήταν ο Κωστής Στεφανόπουλος που συγκέντρωσε 32 ψήφους και ο Γιάννης Μπούτος με μόλις 12 ψήφους.
Από το 1981 μέχρι το 1984 με τη Νέα Δημοκρατία στην αντιπολίτευση, ο Ευάγγελος Αβέρωφ είχε διαρκώς τεράστιες πολιτικές αντιπαραθέσεις με την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Στις ευρωεκλογές του 1984, η Νέα Δημοκρατία αύξησε τα ποσοστά της και έλαβε 38,05% εκλέγοντας 9 ευρωβουλευτές.
Αμέσως μετά τις ευρωεκλογές, ο Ευάγγελος Αβέρωφ παραιτήθηκε για λόγους υγείας. Την ίδια χρονιά την 1η Σεπτεμβρίου η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας εκλέγει νέο πρόεδρο τον Κωνσταντίο Μητσοτάκη, ο οποίος επικράτησε του αντιπάλου του συγκεντρώνοντας 70 ψήφους. Ο και πάλι υποψήφιος Κωστής Στεφανόπουλος έλαβε 40 ψήφους.
Μία χρονιά αργότερα, το 1985 στις 2 Ιουνίου στις εθνικές εκλογές, η Νέα Δημοκρατία χάνει και πάλι από τον Ανδρέα Παπανδρέου, έχοντας αυξήσει όμως τα ποσοστά της στο 40,85% και εκλέγοντας 126 βουλευτές. Στις 24 Αυγούστου ο πρόεδρος του κόμματος, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ζητά ανανέωση της εμπιστοσύνης του κόμματος στο πρόσωπό του και πέντε ημέρες μετά επανεκλέγεται.
Η επανεκλογή του όμως προκαλεί την οργή του Κωστή Στεφανόπουλου, ο οποίος διαφωνώντας με τη διαδικασία, αποφασίζει να αποχωρήσει από το κόμμα και να ιδρύσει νέο κόμμα, τη Δημοκρατική Ανανέωση, ΔΗΑΝΑ.
Τον Φεβρουάριο του 1986 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συγκαλεί το δεύτερο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας στη Θεσσαλονίκη, όπου αποφασίζεται να δοθεί έμφαση στις πιο φιλελεύθερες ιδέες και απόψεις, ενώ αλλάζει το καταστατικό και οι κανόνες λειτουργίας των κομματικών οργανώσεων.
Στις δημοτικές εκλογές τον ίδιο χρόνο, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πολιτικοποιεί ιδιαίτερα το κλίμα και η Νέα Δημοκρατία καταφέρνει να εκλέξει δημάρχους στους μεγαλύτερους δήμους της χώρας. Στην Αθήνα εκλέγεται ο Μιλτιάδης Έβερτ, στη Θεσσαλονίκη ο Σωτήρης Κούβελας και στον Πειραιά, ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος.
Ακολουθούν οι εκλογές της 18ης Ιουνίου 1989, όπου η Νέα Δημοκρατία κερδίζει τις εκλογές με ποσοστό 44,3%, αλλά συγκεντρώνει μόλις 145 βουλευτές και δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση. Σχηματίζεται κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Τζανή Τζαννετάκη με τη συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας και του Συνασπισμού. Ταυτόχρονα διεξάγονται και οι ευρωεκλογές με τη Νέα Δημοκρατία να εκλέγει έναν ευρωβουλευτή παραπάνω, δηλαδή 10 συγκεντρώνοντας ποσοστό 40,41%.
Λίγους μήνες αργότερα, στις 5 Νοεμβρίου 1989 γίνονται νέες εθνικές εκλογές και πάλι η Νέα Δημοκρατία κερδίζει με αυξημένο ποσοστό στο 46,2%. Αλλά και πάλι λόγω του εκλογικού νόμου έχει 148 βουλευτές και δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση. Σχηματίζεται λοιπόν οικουμενική κυβέρνηση υπό τον πρωθυπουργό, Ξενοφών Ζολώτα με τη συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ.
Στις βουλευτικές εκλογές της 8ης Απριλίου του 1990, η Νέα Δημοκρατία κερδίζει για τρίτη φορά τις εκλογές με ποσοστό 46,9% και συγκεντρώνει 151 βουλευτές σχηματίζοντας αυτοδύναμη κυβέρνηση με πρωθυπουργό, τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
Η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη κατά τη διάρκεια της θητείας της ήταν αντιμέτωπη εκτός από την αξιωματική αντιπολίτευση του Ανδρέα Παπανδρέου και με τα εσωκομματικά πυρά κυρίως του Μιλτιάδη Έβερτ και αργότερα του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος παραιτήθηκε τον Απρίλιο του 1992. Τότε ο Αντώνης Σαμαράς το καλοκαίρι ίδρυσε νέο κόμμα, την Πολιτική Άνοιξη έχοντας στο πλευρό του και κάποιους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας.
Η άρση της εμπιστοσύνης του βουλευτή Κιλκίς, Γιώργου Σιμπιλίδη προκάλεσε την πτώση της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη τον Σεπτέμβριο του 1993, ο οποίος προχώρησε στη διεξαγωγή πρόωρων εθνικών εκλογών τον Οκτώβριο.
Στις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993 η Νέα Δημοκρατία λαμβάνει ποσοστό 39,3% και με 111 βουλευτές γίνεται αξιωματική αντιπολίτευση. 4 ημέρες αργότερα, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης παραιτείται από την ηγεσία του κόμματος και στις 3 Νοεμβρίου η Κοινοβουλευτική ομάδα εκλέγει νέο αρχηγό κόμματος, τον Μιλτιάδη Έβερτ με 141 ψήφους έναντι 37 ψήφων του εσωκομματικού του αντιπάλου, Ιωάννη Βαρβιτσιώτη και με τους δύο να προέρχονται από το λεγόμενο “καραμανλικό μπλοκ”.
Στις δύο επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, τις ευρωεκλογές και τις δημοτικές εκλογές του 1994, η Νέα Δημοκρατία αναδεικνύεται δεύτερο κόμμα, αν και στις δημοτικές εκλογές κερδίζει την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και 12 Νομαρχίες.
Στις πρόωρες εκλογές μετά από δύο χρόνια, στις 22 Σεπτεμβρίου 1996 η Νέα Δημοκρατία χάνει και πάλι τις εκλογές με ποσοστό 38,12% από το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη και ο τότε πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Μιλτιάδης Έβερτ υποβάλλει την παραίτησή του.
Αρχικά ο Μιλτιάδης Έβερτ δηλώνει πως δεν θα διεκδικήσει ξανά την ηγεσία του κόμματος κάτι που εν συνεχεία ανακαλεί και τελικά το 1996 επανεκλέγεται με 103 ψήφους, έναντι 84 ψήφων που συγκεντρώνει τότε ο Γιώργος Σουφλιάς. Στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας επικρατεί κόλαση, με τον Μιλτιάδη Έβερτ να υποχρεώνεται ουσιαστικά να συγκαλέσει έκτακτο συνέδριο τον Μάρτιο του 1997.
Από τις 21 έως τις 23 Μαρτίου του 1997 είναι σε εξέλιξη το Δ Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας όπου για πρώτη φορά θα εκλεγεί πρόεδρος του κόμματος με διευρυμένο εκλεκτορικό σώμα και την ψήφιση νέου καταστατικού. Στην κούρσα υπάρχουν 4 υποψήφιοι, ο Μιλτιάδης Έβερτ, ο Γιώργος Σουφλιάς, ο Βύρων Πολύδωρας και ο νεότερος σε ηλικία, Κώστας Καραμανλής.
Στον πρώτο εκλογικό γύρο επικρατούν ο Κώστας Καραμανλής και ο Γιώργος Σουφλιάς και έτσι στον δεύτερο γύρο επικρατεί ο Κώστας Καραμανλής, ανιψιός του ιδρυτή της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Καραμανλή, με ποσοστό 69,16% έναντι 30,84% του Γιώργου Σουφλιά.
Στις δημοτικές εκλογές του 1998 η Νέα Δημοκρατία καταφέρνει να εκλέξει συνολικά 27 νομάρχες και να “πάρει” και τους τρεις μεγαλύτερους δήμους της χώρας, Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πειραιά.
Οι βουλευτικές εκλογές της 9ης Απριλίου του 2000 έχουν μείνει στην ιστορία, καθώς οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας πανηγύριζαν. Ωστόσο, οι πανηγυρισμοί αυτοί τελείωσαν άδοξα, καθώς σε μία τρομερή εκλογική ανατροπή πέρασε μπροστά το ΠΑΣΟΚ με διαφορά μόλις 73.000 ψήφων.
Αμέσως μετά την ήττα της Νέας Δημοκρατίας, τον Ιούνιο του 2000 η Νέα Δημοκρατία προχωράει σε έκτακτο συνέδριο προκειμένου να ανανεώσει την οργανωτική και λειτουργική της δομή. Αυτό φαίνεται πως λειτουργεί στους ψηφοφόρους και έτσι στις δημοτικές εκλογές του 2002 η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται μπροστά κερδίζοντας 30 Νομαρχίες και τους περισσότερους δήμους της χώρας.
Αυτό που παρολίγο να γίνει το 2000, έγινε στις εθνικές εκλογές του 2004, όπου η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 45,36% εκλέγοντας 164 βουλευτές. Ο νέος πρωθυπουργός της χώρας, Κώστας Καραμανλής σχηματίζει αμέσως κυβέρνηση.
Λίγους μήνες μετά στις ευρωεκλογές, η Νέα Δημοκρατία κερδίζει και πάλι με ποσοστό 43,01% εκλέγοντας 11 ευρωβουλευτές έναντι του ΠΑΣΟΚ που με ποσοστό 34,03% εξέλεξε 8 ευρωβουλευτές.
Ένα μήνα μετά γίνεται το 6ο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, όπου γιορτάζουν τα 30 χρόνια από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας. Είναι το πρώτο συνέδριο με ενεργό συμμετοχή 4.500 συνέδρων όπου τροποποιούν το καταστατικό και εκλέγουν τη νέα Κεντρική Επιτροπή του κόμματος.
Στις εθνικές εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου του 2007 η Νέα Δημοκρατία μένει πρώτη σε ψήφους με ποσοστό 41,84%, αλλά χάνει μεγάλη βουλευτική δύναμη και έτσι από 164 βουλευτές το 2004 εκλέγει 152 και σχηματίζεται κυβέρνηση υπό τον Κώστα Καραμανλή. Η “κατηφορά” σιγά σιγά φαίνεται και στις ευρωεκλογές του 2009 όπου η Νέα Δημοκρατία με ποσοστό 32,29% εκλέγει μόλις οκτώ ευρωβουλευτές.
Ακολουθούν δύο δύσκολα χρόνια για τη Νέα Δημοκρατία με τα σκάνδαλα να χτυπούν το ένα μετά το άλλο, όπως το Βατοπέδι, οι υποκλοπές, τα δομημένα ομόλογα, η Siemens, τα ροζ βίντεο και η απόπειρα αυτοκτονίας του πρώην Γ.Γ. Πολιτισμού. Η “κατηφορά” σιγά σιγά φαίνεται και στις ευρωεκλογές του 2009 όπου η Νέα Δημοκρατία με ποσοστό 32,29% εκλέγει μόλις οκτώ ευρωβουλευτές.
Τα σκάνδαλα αυτά σε συνδυασμό με την τραγική οικονομική κατάσταση της χώρας, που ακόμα όμως δεν φαινόταν και υπό την απειλή της προεδρικής εκλογής, ο Κώστας Καραμανλής προκηρύσσει εκλογές στις 4 Οκτωβρίου του 2009, τις οποίες και χάνει. Συγκεντρώνει ποσοστό 33,48% και εκλέγει μόλις 91 βουλευτές, για πρώτη φορά τόσο λίγους βουλευτές.
Το ίδιο βράδυ ο Κώστας Καραμανλής παραιτείται από την προεδρία του κόμματος και προγραμματίζεται έκτακτο συνέδριο στις 6 Νοεμβρίου. Τότε για πρώτη φορτά αποφασίζεται ο νέος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας να εκλεγεί από τα μέλη του κόμματος, με ανοιχτή διαδικασία και με κάλπες σε όλη τη χώρα.
Υποψήφιοι για την κούρσα της διαδοχής, η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Αντώνης Σαμαράς, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος και ο Παναγιώτης Ψωμιάδης. Στα μισά της κούρσας αποχώρησε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος και δήλωσε τη στήριξή του στον Αντώνη Σαμαρά, κάτι που όπως φαίνεται αποδείχθηκε καθοριστικό για το αποτέλεσμα.
Στις 29 Νοεμβρίου του 2009 διεξάγονται οι εσωκομματικές εκλογές με τη συμμετοχή 800.000 μελών και νέος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας αναδεικνύεται ο Αντώνης Σαμαράς με ποσοστό 50,06% έναντι 39,72% της Ντόρας Μπακογιάννη και 10,22% του Παναγιώτη Ψωμιάδη.
Η Νέα Δημοκρατία στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές το 2010 δείχνει ακόμα να μην έχει βρει το βηματισμό της και εκλέγει πέντε περιφερειάρχες σε σύνολο 13 και κοντά στους 100 δημάρχους σε όλη τη χώρα.
Απέναντι στο μνημόνιο πολλές ήταν εκείνες οι φορές που στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας επικρατούσε σύγχυση και γκρίνια. Αποκορύφωμα ήταν η διαγραφή της Ντόρας Μπακογιάννη στις 6 Μαΐου του 2010 επειδή ψήφισε υπέρ της δανειακής σύμβασης πηγαίνοντας κόντρα στην κομματική γραμμή. Η Ντόρα Μπακογιάννη ίδρυσε αμέσως νέο κομματικό φορέα τη Δημοκρατική Συμμαχία, η οποία όμως είχε άσχημη πορεία.
Η Νέα Δημοκρατία παραμένει στην αντιπολίτευση μέχρι τις 10 Νοεμβρίου του 2011. Τότε επανέρχεται στην εξουσία στη μεταβατική κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου μαζί με το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ.
Η συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας στην κυβέρνηση Παπαδήμου ξέσπασε θύελλα στη Νέα Δημοκρατία. Πολλά στελέχη όπως ο Σωτήρης Χατζηγάκης που διαφώνησαν διεγράφησαν από την ΚΟ και το κόμμα, ενώ και ο βουλευτής, Πάνος Καμμένος διαφωνώντας να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης μίλησε για χούντα και διεγράφη. Αργότερα, ίδρυσε το νέο κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων, πληγώντας από τα δεξιά τη Νέα Δημοκρατία.
Στις εκλογές του Μαΐου του 2012 η Νέα Δημοκρατία αναδεικνύεται πρώτο κόμμα με 108 βουλευτές αλλά με το μικρότερο ποσοστό στην ιστορία της, μόλις 18,85%. Κυβέρνηση δεν μπορεί να σχηματιστεί και αναλαμβάνει υπηρεσιακός πρωθυπουργός, ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Παναγιώτης Πικραμμένος.
Στις επαναληπτικές εκλογές στις 17 Ιουνίου του 2012 η Νέα Δημοκρατία ανέβασε κατά πολύ τα ποσοστά της 29,66% και εξέλεξε 129 έδρες. Μετά από διερευνητικές επαφές, ο Αντώνης Σαμαράς ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας ανέλαβε πρωθυπουργός σχηματίζοντας κυβέρνηση με τη συνεργασία του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Ένα χρόνο μετά όμως η ΔΗΜΑΡ αποχώρησε και συνέχισε ο Αντώνης Σαμαράς με τον τότε πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελο Βενιζέλο.
Καταλυτικό ρόλο στις μετέπειτα εξελίξεις για τη Νέα Δημοκρατία ήταν οι ευρωεκλογές του 2014. Τότε η Νέα Δημοκρατία έχασε από τον ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνοντας ποσοστό μόλις 22,72% και εκλέγοντας 5 ευρωβουλευτές. Αυτό το κακό αποτέλεσμα έσβησε τις μεταρρυθμιστικές μηχανές της κυβέρνησης και ο Αντώνης Σαμαράς είχε το βλέμμα του στραμμένο πλέον μόνο στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Η Νέα Δημοκρατία πρότεινε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Σταύρο Δήμα, ο οποίος τελικά δεν εξελέγη και προκηρύχθηκαν άμεσα εκλογές τον Ιανουάριο του 2015. Τις εκλογές αυτές η Νέα Δημοκρατία τις έχασε συγκεντρώνοντας ποσοστό 27,81% και βρέθηκε στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Παρά την αμφισβήτηση που επικράτησε μέσα στο κόμμα για τον Αντώνη Σαμαρά, εκείνος αρνήθηκε να παραιτηθεί όπως και να προχωρήσει σε συνέδριο, θεωρώντας πως η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα θα είναι μία παρένθεση. Πολλά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Νίκος Δένδιας, η Ντόρα Μπακογιάννη πίεζαν τον Αντώνη Σαμαρά να παραιτηθεί αλλά εκείνος ήταν ανένδοτος μέχρι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
Η συντριπτική νίκη του ΟΧΙ ανάγκασε τον Αντώνη Σαμαρά το βράδυ της 5ης Ιουλίου 2015 να παραιτηθεί και να δώσει την υπηρεσιακή αρχηγία του κόμματος, στον Ευάγγελο Μεϊμαράκη.
Ο αιφνιδιασμός του Αλέξη Τσίπρα να προκηρύξει πρόωρες εκλογές στις 20 Σεπτεμβρίου 2015 βρήκε απροετοίμαστους στη Νέα Δημοκρατία και έτσι της προεκλογικής περιόδου ηγήθηκε ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης, ο οποίος για πολλούς δεδομένων των συνθηκών κατάφερε να κρατήσει το κόμμα. Η Νέα Δημοκρατία έχασε ξανά συγκεντρώνοντας ποσοστό 28,10% αλλά έχοντας μεγάλη διαφορά από το ΣΥΡΙΖΑ.
Και αυτό το αποτέλεσμα προκάλεσε εξελίξεις στη Νέα Δημοκρατία. Ο υπηρεσιακός πρόεδρος, Ευάγγελος Μεϊμαράκης ξεκίνησε τις διαδικασίες για την εκλογή νέου προέδρου στη Ν.Δ. με τον πρώτο να δηλώνει υποψήφιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Εν συνεχεία το ανακοίνωσε ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, Απόστολος Τζιτζικώστας, ο μεταβατικός πρόεδρος, Εύαγγελος Μεϊμαράκης και τέταρτος και τρέχοντας, όπως όλοι θυμούνται, ο Άδωνις Γεωργιάδης.
