Άστραψε και βρόντηξε κατά του Πάνου Καμμένου, με τον οποίο συνεργάστηκε για να κατέβουν από κοινού στις εκλογές και του Ιανουαρίου και του Σεπτεμβρίου, ο Νίκος Νικολόπουλος. Ο ανεξάρτητος βουλευτής εκτίμησε πως αν το 2012 Σαμαράς και Βενιζέλος είχαν κάνει υπουργό Άμυνας τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ, και τότε ναι στα μνημόνια θα έλεγε.
Η κόντρα των δυο ανδρών υπέβοσκε εδώ και καιρό αλλά ξέσπασε όταν ο Νίκος Νικολόπουλος, κόντρα στην κομματική γραμμή των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, αποφάσισε να μην ψηφίσει το νομοσχέδιο για τα προαπαιτούμενα.
Μιλώντας το βράδυ της Τρίτης στο Mega, ο Πάνος Καμμένος είπε ότι αν ο συνεργαζόμενος με τους ΑΝΕΛ βουλευτής είχε ενταχθεί στο κυβερνητικό σχήμα δεν θα είχε διαφωνήσει αλλά θα είχε ψηφίσει τα προαπαιτούμενα. Και πάνω σ’ αυτό ακριβώς ήρθε η αντίδραση του προέδρου του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος.
Σε ανακοίνωσή του, λοιπόν, ο Νίκος Νικολόπουλος “επιστρέφει” την κατηγορία και λέει πως αν το 2012 Σαμαράς και Βενιζέλος είχαν κάνει δεκτό το περίφημο non paper και το αίτημα Καμμένου να γίνει υπουργός Άμυνας, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ θα είχε πει πιο… νωρίς Ναι στο Μνημόνιο.
«Η χθεσινοβραδινή προσέγγιση του κ. Πάνου Καμμένου στο MEGA, καταδεικνύει πως εάν το 2012 είχαν γίνει δεκτοί οι όροι που έθεσε με το περιβόητο non paper, για τη συμμετοχή του ως Υπουργού Άμυνας στην κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου, ίσως να έλεγε και τότε ναι, όπως κάνει και σήμερα», αναφέρει.
«Εγώ έχω αποδείξει με πράξεις, όχι με λόγια, ότι δεν είμαι υπουργός του “ναι σε όλα”.
Παραιτήθηκα και χάρισα την υπουργική μου καρέκλα στους “πρόθυμους” που χάριν αυτής ξέχασαν πολύ εύκολα τις δεσμεύσεις τους, παραβιάζοντας και εκείνοι τότε τις δήθεν κατακόκκινες γραμμές τους.
Η χθεσινοβραδινή προσέγγιση του κ. Πάνου Καμμένου στο MEGA, καταδεικνύει πως εάν το 2012 είχαν γίνει δεκτοί οι όροι που έθεσε με το περιβόητο non paper, για τη συμμετοχή του ως Υπουργού Άμυνας στην κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου, ίσως να έλεγε και τότε ναι, όπως κάνει και σήμερα.
Εγώ πάντως όπως και τότε, συνεχίζω σταθερά στην ίδια πορεία, α αμετακίνητος στις αρχές και στις θέσεις μου αφού αντί της «πολιτικής βολής μου», επέλεξα και πάλι το ΟΧΙ της συνείδησης και της εντολής που μας έδωσε ο ελληνικός λαός.
Τέλος, πιστεύω πως είναι μέγα πολιτικό λάθος “να κρίνουμε έξ ιδίων τα αλλότρια”, αφού στο τέλος κρινόμαστε πάντα όλοι με βάση το αλάνθαστο ένστικτο του κυρίαρχου λαού ο οποίος βλέπει, κρίνει, σταθμίζει και αποφασίζει»!