Από το δεξί χέρι του Αλέξη Τσίπρα, στη θέση του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Νίκος Παππάς κρατάει πλέον τα ηνία της δεύτερης σε δύναμη ΚΟ της Βουλής και καλείται να αποδείξει ότι είναι ικανός για τη μεγάλη πρόκληση, την οποία δηλώνει ο τίτλος του: ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εντός Βουλής μπορεί να σταθεί ως το αντίπαλον δέος της κυβέρνησης.
Ο Νίκος Παππάς μπορεί να έχει βγει μέχρι τώρα αλώβητος, όμως οι παρούσες συνθήκες κάθε άλλο από ευοίωνες είναι. Ένα πρόσωπο με βεβαρημένο παρελθόν, που είχε βάλει τον ΣΥΡΙΖΑ σε τροχιά «σφυροκοπήματος» από τους αντιπάλους του, λόγω της εμπλοκής και καταδίκης του για την υπόθεση με τις τηλεοπτικές άδειες, καλείται να ηγηθεί μιας ομάδας, για τα μισά μέλη της οποίας είναι persona non grata.
Ο Νίκος Παππάς προσπαθεί να δείχνει… αδιάβροχος. Όπως την περίοδο όπου βρέθηκε στη δίνη του κυκλώνα για την υπόθεση με τις τηλεοπτικές άδειες. Μπορεί να κάθισε στο εδώλιο του κατηγορούμενου και τελικά να καταδικάστηκε ομόφωνα για παράβαση καθήκοντος από το Ειδικό Δικαστήριο, όμως εκείνος, σαν να ήταν απλώς σκόνη στο σακάκι του, τίναξε από πάνω του τη γκρίζα περιρέουσα ατμόσφαιρα γύρω από το όνομά του και συνέχισε, όχι απλώς να δίνει πολιτικό «παρών», αλλά και να διεκδικεί τον δικό του χώρο στην ηγετική πυραμίδα της παράταξης.
Το παράδοξο είναι ότι, παρά την καταδίκη του, η οποία έγινε σημαία εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, από όσους ήθελαν να επιτεθούν στο κόμμα -κάτι που συνέβαλε στην εκλογική ήττα – συνέχισε να διατηρεί δυναμικό έρεισμα εντός κόμματος, με πλήθος στελεχών να συσπειρώνονται γύρω του. Αυτός ίσως να ήταν και ένας από τους λόγους, που σχεδόν έξι μήνες μετά την καταδικαστική απόφαση, διεκδίκησε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, μπαίνοντας στην αρένα και έχοντας απέναντί του -εκτός από τον Στέφανο Κασσελάκη– δύο στελέχη που μοιράστηκαν τα κυβερνητικά έδρανα, την Έφη Αχτσιόγλου και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο.
Μάλιστα, με την Έφη Αχτσιόγλου θεωρούνται ότι ανήκουν στην ίδια πολιτική στόφα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, στη γενιά των σαραντάρηδων που «βγήκαν μπροστά» με τη στήριξη του Αλέξη Τσίπρα.
Το αποτέλεσμα της εσωκομματικής κάλπης τον έφερε στην τέταρτη θέση της κατάταξης, όμως δεν πτοήθηκε από το σαφές μήνυμα των ψηφοφόρων. Άφησε να περάσουν 24 ώρες από το αποτέλεσμα, χρόνος ικανός για να μετρηθούν οι πρώτες τάσεις και αντιδράσεις, και σε μια συνάντηση με έντονους συμβολισμούς, με χειραψία στο περιστύλιο της Βουλής, δήλωσε τη στήριξή του στον Στέφανο Κασσελάκη, διεκδικώντας και πάλι χώρο στην επόμενη ημέρα του κόμματος.
Ο «άνθρωπος του προέδρου»
Αυτό ήταν και το διαπιστευτήριό του για να μπει στον αστεριμό των «προεδρικών» στελεχών, περιβάλλον οικείο στον Νίκο Παππά από τα παλιά, καθώς κάπως έτσι ξεκίνησε και η παρουσία του στον ΣΥΡΙΖΑ, ως «ο άνθρωπος του προέδρου».
Ήταν το 2008, όταν άφησε τη Γλασκώβη, όπου εργαζόταν ως ερευνητής στο Ινστιτούτο Fraser of Allander του Πανεπιστημίου Στραθκλάιντ για να αναλάβει διευθυντής του πολιτικού γραφείου του νεοεκλεγέντα τότε προέδρου του Συνασπισμού, Αλέξη Τσίπρα, ενώ παράλληλα εξελέγη στην κεντρική επιτροπή του κόμματος.
Με τον Αλέξη Τσίπρα εξάλλου τους συνέδεε φιλία χρόνων, αφού η γνωριμία τους μετρούσε από τα χρόνια της σπουδάζουσας του Συνασπισμού. Αν και ζούσε ήδη 11 χρόνια στο Εδιμβούργο και όλα έδειχαν ότι θα συνεχίσει να ζει και να εργάζεται εκεί, λίγο
πρην γεννηθεί η πρώτη του κόρη, πήρε την απόφαση να παρατήσει όσα είχε χτίσει στη Σκωτία και να επιστρέψει στην Ελλάδα, μετά την πρόσκληση του προέδρου να αναλάβει το γραφείο του.
Μετά τις εκλογές του 2012, που τροχοδρόμησαν τον ΣΥΡΙΖΑ σε πορεία κόμματος διακυβέρνησης, ο Νίκος Παππάς διαφαινόταν ότι ήταν από τα στελέχη που θα απασχολούσαν τα επόμενα χρόνια τη δημόσια σφαίρα. Εξάλλου, από πολλούς θεωρείται ως ένας από τους πρωτεργάτες της μετεξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ, από κόμμα των συνιστωσών, σε κόμμα εξουσίας.
Για όσους γνώριζαν την ανθρωπογεωγραφία του τότε κόμματος, ο Νίκος Παππάς περιγραφόταν στα πρώτα του βήματα, ως ο «κομάντο» του στενού προεδρικού πυρήνα, ο άνθρωπος που αναλαμβάνει τις δύσκολες και εμπιστευτικές αποστολές, όπως ήταν οι προεκλογικές επαφές του ΣΥΡΙΖΑ με απογοητευμένους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που στη συνέχεια εντάχθηκαν στα ψηφοδέλτια του κόμματος της Αριστεράς.
Από την περίοδο εκείνη αξέχαστη παραμένει η κόντρα του με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος τον κατηγόρησε ανοικτά ότι, όχι μόνο είχε το στικάκι με τη λίστα Λαγκάρντ στην κατοχή του αλλά ότι προσπάθησε ανεπιτυχώς να το δώσει για δημοσίευση σε εβδομαδιαίο περιοδικό.
Παιδί της παράταξης από τα γενοφάσκια του, αφού είναι γιος του Στέλιου Παππά, ο οποίος είχε ενεργό ρόλο στον αντιδικτατορικό αγώνα και υπήρξε στέλεχος του ΚΚΕ Εσωτερικού, η πολιτική οντότητα του Νίκου Παππά είναι διαμορφωμένη από ένα
κράμα αμιγώς αριστερών καταβολών και ξεκάθαρης ευρωπαϊκής αντίληψης γύρω από θέματα οικονομίας.
Η διαδρομή του νέου επικεφαλής της ΚΟ μοιάζει με ισορροπία πάνω σε ιστιοσανίδα. Ικανός πολιτικός ή ικανός πολιτικός χαμαιλεόντας; Σίγουρα, λένε κάποιοι, έχει ταλέντο να διακρίνει προς τα που φυσσά ο σωστός άνεμος που θα τον κρατήσει δίπλα στο πανί του.
Τώρα καλείται να αποδείξει ότι είναι όντως καλός καπετάνιος, σε μια μάχη για συνοχή, μέσα στα μανιασμένα κύματα της εσωκομματικής τρικυμίας, που για τους περισσότερους θεωρείται ήδη χαμένη.