Ποιος τον απειλεί περισσότερο; Μην πείτε ο Κυριάκος Μητσοτάκης γιατί θα χάσετε. Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας είναι πολιτικός αντίπαλος και όχι εχθρός. Δεν είναι επίσης, ούτε η Ζωή Κωνσταντοπούλου που με κάθε ευκαιρία του σέρνει τα εξ΄ αμάξης, ούτε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ούτε κάποιος άλλος Ελληνας πολιτικός με εξαίρεση το Μιχαλολιάκο και τα στελέχη της Χρυσής Αυγής.
Δεν είναι επίσης ούτε ο Τόμσεν και η Βελκουλέσκου, ενώ αποκλείονται ακόμα και η Λαγκάρντ και ο Σόιμπλε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο μεγαλύτερος εχθρός του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης είναι το Δημόσιο και πιο συγκεκριμένα η γραφειοκρατία του Δημοσίου. Αυτή απειλεί να καταπνίξει κάθε προσπάθεια για επενδύσεις και ανάπτυξη, που μετά την αξιολόγηση έχει αναγορευτεί σε πρώτο ή καλύτερα πρώτιστο στόχο, καθήκον, πολιτική και αποστολή της κυβέρνησης μαζί με την καθημερινότητα του πολίτη.
Γιατί ποιος θα έχει την υπομονή και το θάρρος να επενδύσει σε μία διαλυμένη και ρημαγμένη χώρα με υψηλό ποσοστό αβεβαιότητας, όταν θα χρειαστεί από πέντε ως και δέκα χρόνια να περατώσει την επένδυσή του και στο μεσοδιάστημα θα πρέπει να λαδώσει διάφορους γραφειοκράτες για να εκμαιεύσει τις δεκάδες αν όχι εκατοντάδες υπογραφές.
Ποιος θα τολμήσει να ρισκάρει να αξιοποιήσει ακίνητα του Δημοσίου όταν θα χρειαστεί 104 άδειες για περιβαλλοντικούς λόγους, που σημαίνει πέντε ως δέκα χρόνια για να αρχίσει να αποδίδει η επένδυσή του.
Οπότε κύριε πρωθυπουργέ αν δεν ξεπατώσετε τη γραφειοκρατία, αν δεν εξαφανίσετε τους γραφειοκράτες μην περιμένετε να δείτε επενδύσεις και επομένως εμείς οι πολίτες ας μην περιμένουμε την έξοδο από το τούνελ. Οπότε μην περιμένετε ούτε πολιτική ανάταση, αφού μοιραία δεν θα παρουσιάσετε πλούσιο έργο.
Αν επιθυμείτε να κερδίσετε την εκτίμηση του λαού και την επόμενη εκλογική μάχη, οφείλετε να κάνετε το απλό στα λόγια, αλλά πολύ δύσκολο στην πράξη, να κάνετε επιτέλους αυτό που οι προκάτοχοί σας δεν τόλμησαν, να πιάσετε τον ταύρο από τα κέρατα, να τσακίσετε τη μεγάλη πληγή, την εστία διαφθοράς, τους διώκτες των επενδύσεων, τη γραφειοκρατία στο Δημόσιο.
Εξάλλου δεν είναι παρά μία εκτροπή, μία αντιδημοκρατική εκτροπή, αφού ως φαινόμενο εμφανίζεται και παρατηρείται όταν ένας οργανισμός παύει να υπηρετεί το σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε, στην προκειμένη περίπτωση το κράτος να προσφέρει υπηρεσίες στο λαό που είναι ο σκοπός της δημιουργίας του, αλλά αυτονομείται και λειτουργεί για δικό του όφελος. Που σημαίνει ότι έχει εκτραπεί από το σκοπό της δημιουργίας του και επομένως απαιτούνται βαθιές, ριζικές και σαρωτικές μεταρρυθμίσεις για να επανέλθει στην αρχική θέση και να λειτουργεί προς όφελος του λαού, των πολιτών, των επενδυτών. Να γίνει αρωγός και υπηρέτης του λαού και όχι εχθρός.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αλλά και στα θέματα της καθημερινότητας για τα οποία ζητάτε έργο από τους υπουργούς σας, θα αποτύχετε. Η κάθε νομοθετική προσπάθεια, ακόμα και όταν υπάρχει πραγματική διάθεση, θα ναυαγήσει και θα πνιγεί στα βουνά των υπουργικών αποφάσεων, των εγκυκλίων και βεβαίως στην αντίδραση της διεφθαρμένης και γραφειοκρατικής διοίκησης που έχει τους δικούς της σκοπούς και στόχους.
Οσο κι΄ αν το επιθυμείτε, όσες καλές προθέσεις κι΄ αν έχετε κύριε πρωθυπουργέ, δεν θα καταφέρετε να δείτε έργο, επομένως ούτε οι πολίτες θα δουν άσπρη μέρα αν διατηρήσετε το Δημόσιο ως έχει. Αν δεν γκρεμίσετε το γραφειοκρατικό διαφθορείο και να το ξανακτίσετε δεν πρόκειται ούτε εσείς, ούτε ο διάδοχός σας, ούτε κανένας άλλος να πετύχει, γιατί ο μινώταυρος του Δημοσίου θα σας καταβροχθίσει όλους και μαζί σας τους πολίτες και τη χώρα.
Είναι σήμερα ο μεγαλύτερος εχθρός όχι μόνο για τη σημερινή κυβέρνηση, τους πολίτες και τη χώρα, αλλά για κάθε κυβέρνηση και κάθε πολίτη που βρίσκεται εμπόδιο στις επιδιώξεις του. Δεν υπάρχει, είναι αδύνατον να υπάρξει, μέλλον και προοπτική με ένα κράτος που εκδικείται τους πολίτες, που τους αντιμετωπίζει σαν υπηκόους του και υπηρέτες και όχι σαν κύριους τους οποίους καλείται να υπηρετήσει.
Το δίλημμα είναι ένα. Ριζικές και σαρωτικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος ή αποτυχία και πολιτικός θάνατος.
