Οι αχόρταγοι

Σέ μιά παραδεισένια πικρή, μικρή Πατρίδα πού στενάζει κι αγκομαχάει κάτω από τή βαριά μπότα τού κατακτητή. Θές κι ονόματα. Μά ο παληός καημός τών δεξιών κι αντιδραστικών νεοφιλελεύθερων σχηματισμών ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, καί η λησμονημένη Βασιλική καμαρίλα. Στή κολότσεπη τους τό δόγμα: “ανήκομεν
εις τήν Δύσιν”. Καί νάτα τά χάλια μας. Ισαμε τό ενας τέταρτο τού κοσμάκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πάει νά πεί 123 εκατομμύρια αθρώποι νοιώθουνε στό σβέρκο τους τό θανάσιμο δάγκωμα της φτώχειας. Τό μαρτύριο της πείνας.
– Όλοι τους έχουνε όνομα, υπογραφή καί συνευτήνη. Μέ πρωθυπουργούς της Ελλαδας, από τό 2009 ισαμε τά τώρα. Καλά οι άλλοι, μά κι ολάκερος, δήθεν αριστερός Αλέξης Τσίπρας. Πού μέ ταχυδακτυλουργικό τρόπο υπέκλεψε τή ψήφο του Λαού βαφτίζοντας τό ΟΧΙ, σέ υπογραφή τρίτου Μνημόνιου. Τούς φταίει τάχατες το ΔΝΤ. Μά αυτοί τό φωνάζανε από καιρό καί πάλι χτές: “..χωρίς τό κούρεμα της τάξης 80/100 δέν υπάρχει περίπτωση νά ξεχρεωθούμε. Στόν αιώνα, τόν άπαντα!”
– Ποιός τό εισήγαγε; Μά ο ανεπαρκής ΓΑΠ, κατά τήν Δήμητρα Παπαντρέου, εντολοδόχος ξένων υπερατλαντικών δυνάμεων. Τό Μάιο του 2010.
– Ο ΣΥΡΙΖΑ δαιμονοποίησε δυνατά κι αξιόλογα στελέχη του, πως ο Γιάνης Βαρουφάκης, η Ζωή Κωσταντόπούλου, ο Αλέξης Μητρόπουλος επειδή είχαν τά κότσια νά φτύσουνε κατάμουτρα τό ενδοτικό ΝΑΙ στό Γ´ μνημόνιο. Πολιτικά στελέχη μέ ανάστημα διεθνές καί συνέπεια πολιτική απέναντι στους αγνούς ψηφοφόρους τους.
– Ότι και νά τούς καταμαρτυράνε παραμένουνε παρακαταθήκη υγιών πολιτικών.
– Γιά αργότερα. Οταν θά καταρρεύσουνε οί ανίκανοι καί φαύλοι.
– Ο Αλέξης Τσίπρας, κατέχει ένα παγκόσμιο ιστορικό παραβίασης καί αλλοίωσης τού Πολιτεύματος. Ενώσο μέ άλλες προεκλογικές υποσχέσεις ψηφίζεται καί αντίθετη κυβερνητική πολιτική επαγγέλεται. Καταθλιπτική σκιά τού εαυτού του, τίς προάλλες στή τηλεόραση, διακυρήσσει θρασύτατα τήν αντισυνταγματική του θέση, οτι οι βουλευτές δέν δικαιούνται ελευθερία συνείδησης καί κρίσης, επειδή τούς έκανε τή τιμή νά καταχωρηθούνε στις εκλόγιμες λίστες.
Σέ περίπτωση διαφωνίας τους μέ τά συμφωνηθέντα νά παραδώσουνε την έδρα τους! Διελέξτε καί πάρτε ποιός καταγράφεται πιότερο πολιτικά μπαγαπόντης.
– Ο Π. Σκουρλέτης είπε οτι θά τρέξει τόν αγωγό ΤΑΡ, συμπεθεριάζοντας μέ το μακρυνό Αζερμπαιτζάν καί τη Βρεττανικη BP, αποκρύπτοντας οτι η Ελλάδα
δέν θά εχει καμμιά οικονομική ωφέλεια, μηδενικό ενοίκιο διέλευσης, καμμιά αποζημίωση γιά διέλευση από αγροτικά κτήματα. Αδιαφορώντας γιά τή συμφωνία πού υπέγραψε ο προκάτοχος του Π. Λαφαζάνης μέ τή Ρώσικη GAZPROM, οπου η χώρα μας θα είχε όχι μονο πάγια αμοιβή για τη διέλευση αλλα καί προκαταβολή τοις μετρητοίς!
– Ο ίδιος, υπερόπτης εκατό καρδιναλίων, Σκουρλέτης, πανταχού παρών, καί μηδενικές γνώσεις γεωπολιτικής καί γεωστρατηγικής, διακυρήσσει: οτι ποτές, μά ποτές ο ΣΥΡΙΖΑ δέ μίλησε γιά “Σεισάχθεια”, καί μή μας ταυτίζετε μέ πρόσωπα πού ειναι στήν επικαιρότητα τώρα… Εννοώντας φυσικά τόν Αλέξη Μητρόπουλο. Ο οποίος κατήγγειλε τις απειλές που ελέχθησαν από πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ενόψει πιθανής η μη συμμετοχής του στα ψηφοδέλτια τους.
– Λησμονώντας οτι ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, το 2014, από το βήμα της ΔΕΘ,
είχε ανακοινώσει ότι θά θεσμοθετήσει νέα Σεισάχθεια για τή ρύθμιση των κόκκινων δανείων.
– Πανταχού παρούσα, τό λοιπόν η φτώχεια, χρονιάρες μέρες, με εκατομμύρια νέους άνεργους, μέ τα λυσσασμένα κοράκια τών ξένων τραπεζών, να ρημάξουν ατομικές μα και δημόσιες περιουσίες… Ο Τζόρτζ Όργουελ, στό βιβλιο του, οι Άθλιοι τού Παρισιού καί τού Λονδίνου, 1934, τήν καταγράφει: “..η πρώτη σου επαφή μέ τή φτώχεια ,ειναι πολύ παράξενη… Πίστευες ότι θά ήταν τρομερό, ειναι απλώς βρωμερό κι ανιαρό. Αυτό πού ανακαλύπτεις πρώτο ειναι η αλλόκοτη αχρειότητα της φτώχειας, οι αλλαγές που σου προκαλεί, η περίπλοκη μικροπρέπεια, η ευτέλεια ..
– Χρονιάρες μέρες το λοιπόν, μέ χιλιάδες παιδάκια χωρίς δώρα, χωρίς Άη Βασίληδες, μέ κομμένο ρεύμα καί κλειστή θέρμαση, μέ γονιούς άνεργους νά μετράνε πενταροδεκάρες πού απόμειναν από τή συνταξη τών παππούδων.
– Μέ αγριεμένους αγρότες νά ζεσταίνουνε τις μηχανές, τούς φοιτητές νά κοχλάζουν από τό κρίμα κι άδικο, τήν Εκκλησία νά μοιράζει χιλιάδες συσσίτια καθημερνά, έτοιμοι κι αυτοί, σάν από καιρό νά σβύσουνε τούς πολυέλαιους.
– Νά ανάψει πιά πάλι, κάποιος τό κερί της Ανάστασης τού Γένους.

Τάσος Βούτσας
Dr.med.
Συγγραφέας
20/12/2015