Το δίδυμο των ηγετών μας τείνει να αποδειχτεί μοιραίο, γιατί δεν φαίνεται να συναισθάνονται την κρισιμότητα των περιστάσεων.
Κι η ειρωνεία παραμένει πως, ο κ. Παπανδρέου, με τις αλλεπάλληλες αστοχίες – δημοψήφισμα, ψήφος εμπιστοσύνης- έκανε ρυθμιστή της κατάστασης, κλειδί των εξελίξεων τον κ. Σαμαρά.
Η χθεσινή ανακοίνωση της Ν.Δ., όπου αρνείται κάθε μορφή συναίνεσης και προτείνει ως λύση εκλογές το Δεκέμβρη, θα μείνει στα χρονικά σαν κείμενο απίστευτης στρεψοδικίας.
Οι πιο μεγάλες αναλήθειες δήθεν ανασκευάζονται, ντύνονται ορθολογικό μανδύα με αναιδή λογικοφάνεια.
Η βάση του συλλογισμού των δύο σελίδων της ανακοίνωσης είναι διπλή. Αλλά δεν λέγεται.
Πρώτον ότι χρόνος για την Ελλάδα υπάρχει.
Δεύτερον ότι η δανειακή σύμβαση μπορεί να ψηφισθεί χωρίς δέσμευση για τις πολιτικές που θα την υλοποιήσουν.
Εάν κάποιος αποδεχθεί τα δύο παραπάνω, που όμως τεχνηέντως αποσιωπούνται, τότε ίσως αντέξει να παρακολουθήσει τη δισέλιδη ανακοίνωση.
Εάν όμως αναρωτηθεί σε αυτά τα δύο η ανακοίνωση γίνεται χαρτί καμένο.
Το επιχείρημά μου είναι πως η απάντηση και στα δύο είναι βροντερό ΟΧΙ.
Χρόνος υπάρχει ; ΟΧΙ, αν κρίνουμε από τις δηλώσεις των δανειστών μας. Εκτός εάν αποφασίσουμε πως δεν μας ενδιαφέρει να πληρωθούν το Δεκέμβρη μισθοί και συντάξεις.
Η σύμβαση μπορεί να ψηφισθεί χωρίς δεσμεύσεις; ΟΧΙ. Γιατί δεν εννοούμε βεβαίως στα σοβαρά πως κάποιος θα μας δώσει περίπου 230 δις Ευρώ και πως το τι θα κάνουμε εμείς γι αυτό, θα δεχθεί να το συζητήσουμε αργότερα!
Για να μην χάνεται όμως χρόνος, από αυτόν που δεν υπάρχει, το ερώτημα για τον κ. Σαμαρά είναι απλό.
Γιατί δεν διαπραγματεύεται από κοινού με τον κ. Παπανδρέου , και τον κ. Παπούλια ενδεχομένως κατευθείαν με την τρόικα, ή τους Μερκεζί, την διενέργεια εκλογών στις 4 Δεκεμβρίου;
Εάν το αποδεχθούν, χωρίς αυτό να σημαίνει Ελλάδα της δραχμής, καμία αντίρρηση.
Εάν τον παραπέμψουν στις απανωτές δηλώσεις τους τότε μάλλον πρέπει να αποσύρει την χθεσινή ανακοίνωση ή να αποσυρθεί ο ίδιος.
Ας μην υπεκφύγουμε του ερωτήματος με κορώνες για εθνική κυριαρχία και ότι δήθεν ότι θέλουμε κάνουμε. Ότι θέλει κάνει όποιος έχει λεφτά στην Ελβετία. Οι υπόλοιποι εξαρτώνται, από τα λεφτά των δανειστών.
Και σε αυτούς τους υπόλοιπους, ας το θυμίσουμε στον πατριώτη κ. Σαμαρά, πως περιλαμβάνεται και η βενζίνη για τα αεροπλάνα που αναχαιτίζουν στο Αιγαίο.
Φαντάζομαι πως ο κ. Σαμαράς δεν θέλει να είναι ούτε πρωθυπουργός, μα ούτε και πατριώτης της δραχμής.
Ή μήπως και ναι;
