Η κυβέρνηση έπιασε το μήνυμα, έστω με καθυστέρηση μεγάλη, έστω ύστερα από λάθη που της κόστισαν ακριβά, ο Νίκος Παππάς, ο πρωταγωνιστής, έκανε μία δήλωση για συναίνεση, προτάθηκε ο Βύρων Πολύδωρας για πρόεδρος του ΕΣΡ. Πρόκειται για κινήσεις που σηματοδοτούν μία νέα κατεύθυνση στην αναζήτηση λύσης για τη ρύθμιση του τηλεοπτικού τοπίου.
Και τώρα η αντιπολίτευση καλείται να σηκώσει το γάντι που πέταξε η κυβέρνηση.
Δεν είναι εύκολο. Το επικοινωνιακό σχήμα που διάλεξαν πριν και μετά για να τοποθετηθούν στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών, δηλαδή η απόσυρση του νόμου Παππά για ορισμένους και η απομάκρυνση Παππά για άλλους, καθιστά δύσκολη τη συμφωνία. Τουλάχιστον σε αυτή τη φάση.
Όμως, απαιτείται γενναιότητα. Το ζητούν οι πολίτες, το έχει ανάγκη η χώρα και προπαντός το επιβάλουν οι απαιτήσεις των καιρών. Χωρίς διάθεση για μεγάλα λόγια, η συγκρότηση του ΕΣΡ ύστερα από συμφωνία των κομμάτων, θα μπορούσε να αποτελέσει την αρχή μιας συναινετικής προσέγγισης και άλλων θεμάτων με στόχο να αντιμετωπίσει η χώρα τις προκλήσεις, τις δυσκολίες και προπαντός τις παντοειδείς επιθέσεις και απειλές που δέχεται τον τελευταίο καιρό.
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια το εσωτερικό μέτωπο δεν ήταν ποτέ αρραγές. Μικροκομματικές επιδιώξεις, προσωπικές φιλοδοξίες και μικροπολιτικές στρατηγικές τορπίλιζαν και τορπιλίζουν ακόμα αυτό που απαιτούν οι πολίτες. Τη συνεννόηση των κομμάτων σε μία μίνιμουμ τουλάχιστον βάση, που θα περιλαμβάνει εθνικά θέματα τα οποία δεν λύνονται παρά μόνο με ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές συσπειρώσεις και συνεργασίες.
Δεν είναι δυνατόν να γίνει άλλο ανεκτό από τους πολίτες, η χώρα να κινδυνεύει, η ζωή των πολιτών να απειλείται με νέα σισύφειο δοκιμασία και οι πολιτικοί είτε να σφυρίζουν αδιάφορα, είτε να σκιαμαχούν για καρέκλες, εξουσίες και προσωπικές φιλοδοξίες.
Τα λάθη του παρελθόντος από τις ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ δεν είναι δυνατόν να αποτελέσουν το άλλοθι για νέα άρνηση.
«Αυτό έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ¨, δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να αποτελέσει υπεύθυνη αντιμετώπιση, ιδίως όταν οι καιροί και οι απειλές απαιτούν συνεργασίες και όχι ανούσιους πολέμους, πολέμους εν τέλει της καρέκλας.
Οι ιστορικές ευθύνες είναι αδιαβάθμητες. Είναι ίδιες για την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση. Οποιος δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και προπαντός όποιος συνεχίζει να τορπιλίζει και να υπονομεύει συναινετικές προσεγγίσεις θα πληρώσει ακριβά. Η κυβέρνηση ήδη πλήρωσε την αδιαλαξία της στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών.