Με αυτοκριτική διάθεση εμφανίστηκε ο Κωστής Χατζηδάκης στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας και μπράβο του, αφού πολύ σωστά υπογράμμισε πως «δεν θα αλλάξει η Ελλάδα αν δεν αλλάξουμε πρώτα εμείς».
Ομως, ακόμα καλύτερα θα είναι αν αλλαγή σημαίνει για τον Κωστή Χατζηδάκη και αυτοκριτική ή εξηγήσεις στους πολίτες πως γίνεται να χρειάζεται να ξανανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα που αυτός, ως υπουργός, άνοιξε διάπλατα, γιατί ήθελε πέντε χρόνια για να περιοριστεί η γραφειοκρατία στις εξαγωγές στα μέσα ευρωπαϊκά επίπεδα και όχι επεμβάσεις εξπρές μιας και η κυβέρνηση που συμμετείχε ήθελε να εφαρμόσει νέο οικονομικό μοντέλο που στηρίζεται στις εξαγωγές, τι στο καλό έκανε με τη ριμάδα την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ κι΄ ακόμα είναι εδώ λες και στοίχειωσε.
Και τα λέμε όλα αυτά, όχι μόνο γιατί μιας και έκανε αυτοκριτική ήταν ευκαιρία να αναφερθεί και στα κυβερνητικά πεπραγμένα του κόμματός του, αλλά πολύ περισσότερο γιατί σε αυτή τη χώρα τα τελευταία έξι χρόνια εμείς οι πολίτες όχι μόνο χορτάσαμε αυτοκριτική από μετανοούντες , ως άλλες Μαγδαληνές, πολιτικούς, αλλά βαρυστομαχιάσαμε κιόλας, αλλά αλλαγή στη συμπεριφορά και τα πεπραγμένα τους δεν είδαμε…
Πάντως, αν υποπτευθώ ότι η αυτοκριτική ήταν υποκριτική, δεν τη γλιτώνω θα πέσω από τα …σύννεφα άλλη μία φορά.
