Οργή Μητσοτάκη για τα τροχαία στην Κρήτη – “Πολλοί Κρητικοί οδηγούν άθλια”

Σημείωσε μάλιστα πως ο γιος του πήρε πρόσφατα το δίπλωμα και έκατσε κάποιες φορές δίπλα του ως συνοδηγός στους δρόμους της Κρήτης, κάτι που τον έκανε να ανησυχήσει για τους κινδύνους που θα αντιμετωπίζει από την συμπεριφορά των άλλων οδηγών.

Αναλυτικά στην ανάρτησή του ο κ.Μητσοτάκης γράφει:

“Φτάνει πια

Δυο σοβαρά τροχαία έγιναν τις τελευταίες μέρες στην Κρήτη αφήνοντας πίσω έναν νεκρό 18χρονο και δυο βαριά τραυματισμένους συμπολίτες μας. Από την αρχή του χρόνου η αλυσίδα των μάταιων θανάτων στην άσφαλτο της Κρήτης μετράει, δυστυχώς, 34 θύματα.

Είμαι πολύ θυμωμένος και θα το γράψω όπως το αισθάνομαι και δεν με νοιάζει αν με παρεξηγήσουν οι συντοπίτες μου. Στην Κρήτη πολλοί οδηγούν άθλια. Δεν ξέρω που οφείλεται αυτό. Αν είναι μαγκιά αφού έχεις κατεβάσει καμιά δεκαριά κούπες να βγεις στον δρόμο και να οδηγείς σαν τρελός.

Δεν ξέρω πόσους ελέγχους αλκοτέστ κάνει η αστυνομία. Πολλή παρουσία στους δρόμους μας σίγουρα δεν έχει. Βέβαια οι δρόμοι και ειδικά ο Βόρειος Οδικός Άξονας είναι χάλια. Αλλά όλα αυτά δεν μπορεί να είναι δικαιολογίες για μια οδική συμπεριφορά που συχνά θυμίζει τριτοκοσμική χώρα. Η ευθύνη βαραίνει πρωτίστως όποιον κάθεται στο τιμόνι. Και η κρητική λεβεντιά και υπερηφάνεια δεν εκδηλώνεται με τον καλύτερο τρόπο όταν τρέχουμε σαν τρελοί και παραβιάζουμε τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας με μεγαλύτερη συχνότητα από ότι μιλάμε στο κινητό τηλέφωνο…

Ο γιός μου μόλις πήρε το δίπλωμα του. Έκατσα συνοδηγός λίγες φορές καθώς οδηγούσε στα Χανιά. Η καρδιά μου τρέμει σε κάθε βραδινή του έξοδο. Είμαι σίγουρος ότι το ίδιο θα αισθάνονται χιλιάδες γονείς που περιμένουν με αγωνία τα παιδιά τους να γυρίσουν κάθε βράδυ.

Συντοπίτες μου ξυπνήστε! Προσωπικά δεσμεύομαι ότι το θέμα των τροχαίων ατυχημάτων στην Κρήτη θα είναι πρώτη προτεραιότητα. Για την οδική ασφάλεια έχουμε ήδη, μετά από εκτενή διαβούλευση, καταθέσει ένα συγκροτημένο πλαίσιο προτάσεων . Και ναι, ο Βόρειος Οδικός Άξονας, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο θα γίνει. Είναι προσωπική μου δέσμευση.

Αλλά όλα αυτά δεν αρκούν αν δεν αλλάξουμε μυαλά. Αν δεν αφυπνιστεί και η ίδια η τοπική κοινωνία, δεν αναγνωρίσει το πρόβλημα, και δεν αναλάβει δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης. Πόσοι ακόμα άνθρωποι πρέπει να χάσουν τζάμπα τη ζωή τους για να το καταλάβουμε;”