Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του International Consortium of Investigative Journalists, το όνομα του Σταύρου Παπασταύρου εντοπίζεται στα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών Green Shamrock Foundation, Diman και Aisios.
Ο σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, σύμφωνα με τα έγγραφα που έχουν διαρρεύσει, ήταν μέλος των διοικητικών συμβουλίων της Green Shamrock Foundation και της Diman Foundation από το 2005 έως το 2014 και το 2006 έγινε αναπληρωτής πρόεδρος της εταιρείας Aisios Foundation, στην οποία συμμετέχουν και οι Κωνσταντίνος Λαναράς και Σπύρος Μεταξάς.
Στην ιστοσελίδα της International Consortium of Investigative Journalists αναφέρεται ότι μετά την ανάδειξη του Αντώνη Σαμαρά στην εξουσία, ο Σταύρος Παπασταύρου «δικηγόρος με πολύχρονη παρουσία στη Νέα Δημοκρατία, τοποθετήθηκε από τον νέο πρωθυπουργό ως αναπληρωτής επικεφαλής για τις ευρωπαϊκές και διεθνείς υποθέσεις. Ενώ αρχικά η δουλειά του φαινόταν ασαφής, ο Παπασταύρου τοποθετήθηκε επικεφαλής διαπραγματευτής του Σαμαρά με την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα».
Στην ανάρτηση της ιστοσελίδας του International Consortium of Investigative Journalists φιλοξενείται η απάντηση του κυρίου Παπασταύρου, ο οποίος «αρχικά είπε ότι δεν θυμάται τις εταιρείες, αλλά αργότερα είπε ότι σύμφωνα με τα αρχεία του έχει υπηρετήσει ως μέλος των διοικητικών συμβουλίων της Green Shamrock Foundation, Diman και Aisios. Στην συνέχεια είπε ότι το έκανε για δύο οικογενειακούς φίλους με τους οποίους τον συνδέει μακρόχρονη φιλία και ότι δεν έλαβε καμία αποζημίωση. Είπε ότι «δεν είχε δικαιώματα ιδιοκτησίας σε αυτές τις εταιρείες» και έτσι δεν ήταν υποχρεωμένος να τα δηλώσει στις φορολογικές αρχές».
Αναλυτικά η ανακοίνωση του έχει ως εξής: “Διετέλεσα μέλος Συμβουλίου τριών Ιδρυμάτων (Foundation Councils), όπως άλλωστε αναφέρεται και στα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Διεθνής Σύμπραξη Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) και όχι μέλος διοικητικών συμβουλίων ή κάτοχος offshore εταιρειών στον Παναμά ή κάτοχος offshore λογαριασμών, όπως λανθασμένα αναπαράγεται από μερίδα του Τύπου. Πρόκειται για τρία οικογενειακά Ιδρύματα τα οποία δεν συνέστησα ούτε και ασφαλώς διατηρούσα με αυτά οιαδήποτε ιδιοκτησιακή σχέση. Την εξουσία διαχείρισης των Ιδρυμάτων ασκούσαν αποκλειστικά και μόνον οι ιδρυτές τους καθώς τα Συμβούλια τους δεν είχαν ενεργή συμμετοχή στη διοίκησή τους μέχρι τον τυχόν θάνατο των ιδρυτών, ο οποίος ευτυχώς ουδέποτε επήλθε. Έτσι, τα Συμβούλια των τριών Ιδρυμάτων δεν απέκτησαν ποτέ ενεργό ρόλο στη διοίκηση και λειτουργία τους. Τα μέλη των Συμβουλίων των τριών Ιδρυμάτων αποτελούσαν αποκλειστική επιλογή των ιδρυτών τους. Η συμμετοχή μου στο Συμβούλιο αντικατόπτριζε την εμπιστοσύνη που είχαν στο πρόσωπό μου και στη δικηγορική μου ιδιότητα οι ιδρυτές που συνέστησαν τα εν λόγω Ιδρύματα, προκειμένου να διασφαλιστεί η εκτέλεση των εντολών τους σε περίπτωση θανάτου τους”.
