Από τα στοιχεία προκύπτει ότι πάνω από το 50% των συνολικών «απολύσεων» ανά έτος προέρχεται από τις αποσυμφορητικές διατάξεις. Το τελευταίο εξάμηνο του 2015 αποφυλακίσθηκαν με τις εν λόγω ρυθμίσεις 1.703 κρατούμενοι, ενώ ο αριθμός αυξήθηκε αισθητά την επόμενη διετία.
Συγκεκριμένα, το 2016 οι αποφυλακίσεις με τις ευεργετικές διατάξεις του «νόμου Παρασκευόπουλου» έφτασαν τις 4.027 – ήτοι 54,9% επί του συνόλου. Το 2017, έως τα μέσα Νοεμβρίου, ακολούθησαν άλλες 4.017 αποσυμφορητικές απολύσεις, δηλαδή το 56,2% του συνόλου.
Σύμφωνα με την ίδια απάντηση με τις ευεργετικές διατάξεις αντίστοιχων νόμων της κυβέρνησης Σαμαρά (2012, 2013, 2014) είχαν αποφυλακιστεί 5.021 κρατούμενοι, οι οποίοι ωστόσο συγκεντρώνονται σαν αριθμός στο 2014, χωρίς να αποσαφηνίζεται ο αριθμός ανά έτος.
Πάντως, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Σταύρος Κοντονής, επιχειρώντας να… απαντήσει στη δριμεία κριτική της ΝΔ περί υποτροπιασμού των εγκληματιών που απολύθηκαν με το λεγόμενο νόμο Παρασκευόπουλου και τις παρατάσεις του τις οποίες υπέγραψε ο ίδιος, υποστηρίζει ότι «η ρητορεία του νόμου και της τάξης δεν επιβεβαιώνεται από τα επίσημα στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία δεν υπάρχει αύξηση της εγκληματικότητας τα τελευταία χρόνια».
Ο κ. Κοντονής κατηγόρησε την αξιωματική αντιπολίτευση για επιχείρηση δημιουργίας κλίματος πανικού στους πολίτες. Πρόσθεσε, δε, ότι από τους συνολικά 23 φερόμενους ως δράστες σε επτά βίαια περιστατικά που είδαν το φως της δημοσιότητας από τον Απρίλιο του 2015 έως σήμερα:
-Επτά φέρονται να έχουν αποφυλακιστεί με τις διατάξεις του “νόμου Παρασκευόπουλου”
-Για τρεις από αυτούς είχε διαταχθεί η άμεση απέλαση που δεν εκτελέστηκε
-Δύο εξ αυτών θα απολύονται σε κάθε περίπτωση με βάση την ισχύουσα νομοθεσία
-Ένας είχε παραβιάσει τακτική άδεια
«Ωστόσο, το σύνολο σχεδόν των ατόμων που αποφυλακίστηκαν τα τελευταία δυόμιση χρόνια με τους ως άνω νόμους, δεν έχουν απασχολήσει τη δημοσιότητα κατά τη επανένταξή τους στη κοινωνία», υπογράμμισε χαρακτηριστικά ο υπουργός Δικαιοσύνης.
Μάλιστα ο κ. Κοντονής χαρακτήρισε τον επίμαχο νόμο «συνειδητή πολιτική επιλογή» και «επιλογή ανάγκης» υπό τις καταδίκες της χώρας μας για τις συνθήκες που επικρατούσαν στις ελληνικές φυλακές.
Κατέληξε ότι η νομοθέτηση σε αυτή την κατεύθυνση «θεωρείται απόλυτα πετυχημένη», καθώς όπως συνέβαλε στην αποκατάσταση ανθρώπινων συνθηκών στις φυλακές, την πάταξη της διαφθοράς και την ύπαρξη εν τέλει στοιχειώδους ασφάλειας για τους κρατούμενους και το προσωπικό.