Σε μια παραδοχή σοκ προχώρησε ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας. Δεν απέκλεισε ακόμη και αν η Ελλάδα είναι έτοιμη και έχει κάνει όσα της έχει ζητήσει η Ευρώπη, η απειλή να γίνει πράξη και τα σύνορα να κλείσουν με απόφαση της επερχόμενης Συνόδου Κορυφής!
Στις 18 Φεβρουαρίου συνεδριάζουν στις Βρυξέλλες οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, μιλώντας το βράδυ της Δευτέρας (08.02.2016) στην εκπομπή Στον Ενικό στο Star δεν απέκλεισε “ακόμα και να κλείσουν τα σύνορα, παρ’ ότι η Ελλάδα θα είναι εντάξει στις υποχρεώσεις της”.
Έσπευσε πάντως να καθησυχάσει λέγοντας πως σε αυτή την περίπτωση “δεν θα δημιουργηθεί κάποιο φαινόμενο, το οποίο θα είναι τραγικό, αλλά θα είναι ένα πολύ δύσκολο ζήτημα, που θα μπορέσουμε να το διαχειριστούμε”.
Ερωτηθείς τι θα γίνει αν κλείσουν τα σύνορα οι γειτονικές χώρες, ο κ. Μουζάλας απάντησε πως καταρχάς θα μειωθούν οι προσφυγικές ροές, αλλά ο αριθμός των προσφύγων που θα εγκλωβιστεί θα είναι διαχειρίσιμος.
Για τις φημολογούμενες κοινές περιπολίες του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο ο κ. Μουζάλας σχολίασε ότι “αν αυτό αφορά στις ακτές της Τουρκίας, να περιοριστούν οι δουλέμποροι και οι ροές από την Τουρκία, τότε είναι μια θετική είδηση. Αν αφορά και στις δύο ακτές θα πρέπει να δει κανείς αν υπάρχουν εμπλοκές ή όχι”.
Ο κ. Μουζάλας συνόψισε την εθνική πολιτική για το προσφυγικό στα εξής: τα κέντρα ταυτοποίησης να είναι έτοιμα και να στελεχωθούν, να δημιουργηθούν κέντρα μετεγκατάστασης για πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο, καθώς και προαναχωρησιακά κέντρα “αξιοπρεπή για να διεκδικήσουμε επιστροφές”.
Επίσης, η ελληνική κυβέρνηση ζητάει ασφαλή διάδρομο για τους πρόσφυγες από Τουρκία, Ιορδανία και Λίβανο και άμεση επανεισδοχή στην Τουρκία όσων δεν αιτούνται άσυλο ή δεν δέχονται οικειοθελή επιστροφή.
“Το φαινόμενο της μετανάστευσης και των προσφύγων υπάρχει, συνέπειες θα υπάρξουν, η εθνική προσπάθεια είναι να μειωθούν οι συνέπειες. Το πώς θα συνεργαστούμε ώστε να μειωθούν οι συνέπειες είναι το θέμα”, επεσήμανε, απαντώντας στις αντιδράσεις για τη δημιουργία κέντρων καταγραφής και κέντρων μετεγκατάστασης προσφύγων.
Ο κ. Μουζάλας αναφέρθηκε ιδιαίτερα στη στάση του δημάρχου Κω και δήλωσε: “Προβλήματα υπήρξαν και στη Σάμο και στη Λέσβο και στην Ειδομένη. Λύθηκαν, σε εισαγωγικά, γιατί διαχείριση κάνουμε του προβλήματος. Είχαμε δημάρχους που ήταν αντίθετοι, τσακωθήκαμε, ήρθαμε σε αντίθεση, αλλά βρίσκαμε κάθε φορά μία λύση στο πρόβλημα για να ισορροπήσουμε το βάρος της τοπικής κοινωνίας με το προσφυγικό. Όπου μπορούσαμε, το κάναμε. Στην Κω βρήκαμε πόρτα”.
Σε ερώτηση για το αν θα μπορούσαν να δημιουργηθούν κέντρα ταυτοποίησης σε ακατοίκητα νησιά, ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής απάντησε με τη φράση: “Θεωρώ ότι ήρθαμε να κάνουμε μια σοβαρή συζήτηση. Οι πρόσφυγες έχουν δικαιώματα. Η έννοια ότι ο πρόσφυγας πηγαίνει εξορία είναι μια έννοια ξένη προς την κυβέρνηση”.
Σχετικά με την Τουρκία, ο κ. Μουζάλας επανέλαβε την ελληνική θέση ότι η Τουρκία αποτελεί το κλειδί για τη διαχείριση του ζητήματος, άποψη που σήμερα κυριαρχεί επίσημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. “Τα 3 δισ. ευρώ και το πλάνο δράσης για την Τουρκία η Ευρώπη το πήρε μετά από δική μας παρέμβαση”, τόνισε.
Όσον αφορά στην τροποποίηση των νόμων 2011 και 2014 για τα κέντρα καταγραφής που βρίσκεται σε διαβούλευση, ο κ. Μουζάλας εξήγησε ότι η διάταξη που αναφέρεται στην παραμονή προσφύγων και μεταναστών για 25 ημέρες, “δεν αφορά στα hot spots, αλλά στα προαναχωρησιακά κέντρα μέσα στα hot spots για τους παράνομους μετανάστες. Ο νόμος λέει ότι πρέπει να ταυτοποιούνται σε 24-72 ώρες. Επειδή όλα εξαρτώνται από την ροή και επειδή ο έλεγχος της ροής είναι στα τουρκικά παράλια, πρέπει να έχουμε ένα περιθώριο χρόνου, γιατί δεν μπορούμε να τους ταυτοποιήσουμε όλους”.
Αναφερόμενος στο ζήτημα των ασυνόδευτων παιδιών είπε ότι “έχουμε μείνει σημαντικά πίσω”. Για την αντιμετώπιση των ζητημάτων γύρω από τα ασυνόδευτα παιδιά έχει συσταθεί επιτροπή αποτελούμενη από το υπουργείο, την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, τη UNICEF και μη-κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ).
Με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ