«Όποιος πιστεύει στη δημοκρατία, πιστεύει και στο αποτέλεσμα». Οκτώ λέξεις ήταν αρκετές για τον Παύλο Γερουλάνο, υποψήφιο Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, για να δείξει για ακόμη μια φορά το ειδικό ποιοτικό του βάρος, με το οποίο πορεύεται στην πολιτική εδώ και χρόνια.
Αν και εμφανώς συγκινημένος – ίσως και απογοητευμένος – παρέμεινε ψύχραιμος και αφοπλιστικός, ξεκόβοντας κάθε κουβέντα περί «χρίσματος» στον δεύτερο γύρο των εκλογών για την ανάδειξη Προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Δείχνοντας εμπράκτως ότι δε λειτουργεί ως ομαδάρχης, είπε ο Παύλος Γερουλάνος: «Δεν νομίζω πως οι πολίτες που θα έρθουν να ψηφίσουν χρειάζεται να κατευθυνθούν προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Δεν περιμένουν από εμένα να πω για τον δεύτερο γύρο».
Ούτε πικρία, ούτε αιχμές, ούτε αστερίσκοι στα λόγια του. Και ας είχε προηγηθεί ένα βράδυ – θρίλερ, με την ψαλίδα πότε να ανοίγει και πότε να κλείνει υπέρ του. Και ας έχασε το πολυπόθητο εισιτήριο για τον δεύτερο γύρο, οριακά στο νήμα. Και ας νίκησε κατά κράτος στη μεγαλύτερη εκλογική δεξαμενή, την Αττική. Ο Παύλος Γερουλάνος δίδαξε πολιτικό ήθος, από την αρχή μέχρι το τέλος αυτής της κούρσας, κλείνοντας τα αυτιά του στα κελεύσματα των αντίπαλων στρατοπέδων, για μετατόπιση της κουβέντας από την πολιτική, στην παραπολιτική.
Η αστική καταγωγή και οι πολιτικές καταβολές
Ο Παύλος Γερουλάνος, δεν «ψήθηκε» στην πολιτική, η πολιτική ήταν γραμμένη στο DNA του. Στο γενεαλογικό του δέντρο, εξάλλου, κυριαρχούν τα μεγάλα αστικά τζάκια της νεότερης Ελλάδας, οικογένειες που είχαν ενεργό συμμετοχή και διαμόρφωσαν τη δημόσια ζωή του τελευταίου αιώνα. Απόγονος των οικογενειών Μπενάκη, Καλλιγά και Στρέιτ, στις καταβολές του συναντιούνται οι δυο παραδοσιακά αντίπαλοι χώροι: η συντηριτική δεξιά και το προοδευτικό κέντρο.
Ο πατέρας του, Μαρίνος Γερουλάνος, ήταν ιδιαίτερος γραμματέας του Βασιλιά Παύλου και τελετάρχης του τέως Βασιλιά Κωνσταντίνου. Η μητέρα του ήταν εγγονή του Αντώνη Μπενάκη, ιδρυτή του Μουσείου Μπενάκη και κόρη του Παύλου Καλλιγά, πρωτοπαλίκαρου του Ελευθέριου Βενιζέλου. «Από την οικογένειά μου είχα πάντα επαφές με όλους τους πολιτικούς χώρους. Επέλεξα την κεντροαριστερά», έχει πει ο Παύλος Γερουλάνος.
«Δεν παίρνει από γράμματα»
Ο 58χρονος πολιτικός δεν αρκέστηκε στα όσα κληρονόμησε από την καταγωγή του, αλλά εξελίχθηκε σε μια αυτόφωτη προσωπικότητα, τόσο στο επιχειρείν, όσο και στην πολιτική. Φοίτησε στο Ελληνικό Κολέγιο του Λονδίνου και στη συνέχεια σπούδασε, στο Χάρβαρντ και στο MIT. «Είμαι δυσλεκτικός και στο ελληνικό σχολείο με είχαν του πεταματού. ‘’Καλό παιδί, αλλά δεν παίρνει από γράμματα’’ έλεγαν στους γονείς μου. Μετά, όμως, πήγα στην Αμερική και εκεί κατάφερα να τελειώσω το Harvard και το MIT, μαζί. Τότε, κατάλαβα ότι κάθε άνθρωπος μαθαίνει διαφορετικά», έχει πει σε συνέντευξή του.
Όσο έζησε στις ΗΠΑ, εργάστηκε ως οικονομικός διευθυντής σε μεγάλες εταιρείες και στις τράπεζες Alpha Finance και Barclays. Η επιστροφή του στην Ελλάδα το 1994 ήταν καθοριστική για να σωθεί η οικογενειακή επιχείρηση, τα Ιχθυοτροφία Κεφαλονιάς, η οποία ήταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Τελικά η εταιρεία σώθηκε, χωρίς να απολυθεί κανένας εργαζόμενος.
Η πολιτική πορεία
Για τον Παύλο Γερουλάνο η πόρτα της πολιτικής άνοιξε παράδοξα. Αρχικά, περισσότερο ως τεχνοκράτης, ανέλαβε το 1999 τη θέση του συμβούλου του Γιώργου Παπανδρέου, τότε υπουργού Εξωτερικών και αργότερα ορίστηκε Γενικός Γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού, μέχρι το 2004. Έμεινε δίπλα στον Γιώργο Παπανδρέου, αναλαμβάνοντας αρχικά διευθυντής του πολιτικού του γραφείου και στη συνέχεια τον τομέα επικοινωνίας του ΠΑΣΟΚ, παίζοντας καθοριστικό ρόλο στην εκλογική νίκη του 2009.
Έτσι μπήκε και στη Βουλή για πρώτη φορά, αφού ήταν στην πέμπτη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας. Παράλληλα ορίστηκε υπουργός Πολιτισμού. Η εκλογική ήττα του ΠΑΣΟΚ το 2012, κράτησε τον Παύλο Γερουλάνο εκτός Βουλής, όμως παρέμεινε στρατιώτης του κόμματος. Το 2013 εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και το 2019 διεκδίκησε τον δήμο Αθηναίων, ως επίσημος υποψήφιος του κόμματος. Το 2021 διεκδίκησε την προεδρία του κόμματος και κατετάγη πέμπτος, ενώ το 2023 εξελέξη βουλευτής στην Α’ περιφέρεια της Αθήνας.
Οι απώλειες
Τον Απρίλιο του 2023, και ενώ η προεκλογική εκστρατεία για τις εθνικές εκλογές ήταν στο ζενίθ, μία μεγάλη απώλεια χτύπησε την πόρτα της οικογένειας Γερουλάνου. Σε ηλικία 65 ετών έφυγε από τη ζωή η αδερφή του Δέσποινα Γερουλάνου, η μεγάλη κυρία του Μουσείου Μπενάκη. Λίγους μήνες αργότερα φεύγει από τη ζωή και η μητέρα του, Αιμιλία Γερουλάνου – Καλλιγά, διακεκριμένη αρχαιολόγος, η γυναίκα που στα χέρια της «έλαμψε» το Μουσείο Μπενάκη.
Μοναδικός γιος, ανάμεσα σε τρεις αδερφές, ο Παύλος Γερουλάνος έχει πει για τις γυναίκες της οικογένειάς του: «Δυναμικές προσωπικότητες, όλες έχουν γίνει τόσο αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου, που δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα μπορούσε να μεγαλώσει κανείς αλλιώς».
Η σύζυγος και οι κόρες
Σε κάθε βήμα του, σε κάθε δυσκολία ή εμπόδιο, σε κάθε κρίσιμη απόφαση, ο Παύλος Γερουλάνος έχει στήριγμα και σύμβουλο τη γυναίκα του, Λάρα Μπαράζι, η οποία βρίσκεται διαχρονικά και διακριτικά στο πλευρό του. «Γνωριστήκαμε σε ένα πάρτι στην Αμερική στις αρχές του ‘90. Είχε μια ομορφιά που δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου», έχει πει για εκείνη. Οι δύο του κόρες η Τατιάνα και η Αλεξάνδρα είναι οι καρποί της σχέσης τους. «Όταν ήρθε η πρώτη μας κόρη, η Τατιάνα, ήμουν στο Υπουργείο Εξωτερικών. Τρία χρόνια μετά ήρθε και η Αλεξάνδρα μας. Κάνουμε πολύ καλή παρέα. Σκέφτομαι καμιά φορά πως είναι όμορφο που ζω πάλι στο σπίτι με τρεις γυναίκες όπως όταν ήμουν μικρός».
Στην εσωκομματική κάλπη του ΠΑΣΟΚ, ο Παύλος Γερουλάνος ηττήθηκε, χωρίς να είναι ηττημένος. Αναδείχθηκε σε καθοριστικό παράγοντα για τη διατήρηση υψηλού επιπέδου πολιτικού πολιτισμού και ήθους και έδειξε ότι είναι αυτός που συσπειρώνει και ηγείται στην Αττική, την περιφέρεια που «πληγώνει» το κόμμα, για πάνω από 10 χρόνια.
φωτογραφίες: Eurokinissi/NDP