«Ουδέποτε κατά τη διάρκεια της θητείας μου ως επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ υπήρξε πολιτική παρέμβαση στο έργο μας», υποστήριξε ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής ο Ηλίας Πλασκοβίτης, γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών και προεδρεύων της Αρχής από τις εκλογές του 2009 μέχρι τον Ιούλιο του 2010.
Αναφερόμενος στη λειτουργία της στατιστικής υπηρεσίας επί των ημερών του, σημείωσε πως «υπήρχε μία συνεχής πίεση και ανάγκη να εξασφαλίσουμε τη μέγιστη δυνατή αξιοπιστία, διότι αυτό ήταν που μας πλήγωνε. Επ΄ αυτού γινόταν συνεχώς κριτική για τη χώρα, πάνω σ΄ αυτό είχαμε τις αλλεπάλληλες επισκέψεις και ελέγχους τις Eurostat και γύρω απ΄αυτό το θέμα ήταν όλος ο αγώνας».
Με αφορμή την επίμαχη επιστολή του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου προς τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν, ο κ. Πλασκοβίτης παρατήρησε πως, αν και ο ίδιος δεν θα ακολουθούσε τακτική σαν αυτή του κ. Γεωργίου, «γενικοί γραμματείς υπουργείων, υπηρεσιακοί παράγοντες, πρόεδροι Αρχών, δεν μπορεί να λειτουργήσουν αν δεν γνωρίζουν τι χρειάζεται να κάνουν σε σχέση με τις δεσμεύσεις της χώρας και αν δεν εξηγούν στους εταίρους αυτά τα οποία κάνουν. Η επαφή θα έλεγα ότι είναι αυτονόητη».
Σε ερώτηση εάν υπήρχε η δυνατότητα απόκρυψης ελλείμματος, ο κ. Πλασκοβίτης απάντησε πως «τα έτη 2007-2009 υπήρχε ένα περιθώριο αναβολής παράδοσης στοιχείων. Σήμερα αυτά τα περιθώρια δεν υπάρχουν καθόλου».
Πάντως ο ανεξάρτητος βουλευτής Παναγιώτης Κουρουμπλής εξέφρασε την πεποίθησή του πως οι οφειλές των νοσοκομείων που εγγράφηκαν στο έλλειμμα των τελευταίων ετών δεν ήταν βεβαιωμένες και πως οι δηλώσεις Παπακωνσταντίνου περί «Τιτανικού», όσο και η σπουδή της ΕΛΣΤΑΤ να ανταποκριθεί στην επιταγή της αναμόρφωσης των στατιστικών στοιχείων, είχαν επίπτωση στον δανεισμό της χώρας, εκτοξεύοντας τα spreads και οδηγώντας την στον μηχανισμό στήριξης.
Ερωτηθείς σχετικά, ο κ. Πλασκοβίτης εκτίμησε πως η όποια κυβέρνηση αναδεικνυόταν μετά τις εκλογές του 2009 δεν θα κατάφερνε εντός του διμήνου που της αναλογούσε να συγκρατήσει αισθητά το έλλειμμα, αν και ίσως κατάφερνε μικρή βελτίωση με δριμύτατα μέτρα.
Έτσι κι αλλιώς, το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του είχε πάντα «φοβία στο να ληφθούν μέτρα που θεωρούνται γενικώς αντιλαϊκά, που επηρεάζουν αμοιβές, κοινωνικά επιδόματα, την απασχόληση στο δημόσιο τομέα. Αυτού του είδους τα μέτρα τα αποφύγαμε για σειρά ετών και στο ασφαλιστικό σύστημα και στο σύστημα των συντάξεων, ελπίζοντας πως, είτε δεν θα χρειαστεί να τα λάβουμε καθόλου, ή ότι θα χρειαστεί να τα πάρουν κάποιοι άλλοι μετά από εμάς», επισήμανε ο κ. Πλασκοβίτης
