Στο κοινωνικό επίπεδο βρισκόμαστε ενώπιον μιας ανθρωπιστικής κρίσης με την ανεργία και την φτώχεια να αποτελούν τα δύο κύρια συστατικά μιας χειμαζόμενης ελληνικής κοινωνίας που δοκιμάζεται σκληρά από την εφαρμοζόμενη δημοσιονομική πολιτική.
Από την άλλη το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν λέει να προσαρμοστεί με τίποτα στα νέα δεδομένα και συμπεριφέρεται ακόμη με όρους Μεταπολίτευσης τουλάχιστον, απειλώντας να τινάξει στον αέρα ακόμη και τις σκληρές θυσίες των εργαζόμενων και των συνταξιούχων καθώς αδυνατεί να ξεπεράσει αγκυλώσεις και κομματικές προσεγγίσεις του παρελθόντος.
Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις με αφορμή την υπόθεση Μπαλτάκου σε συνδυασμό με τις παροχές παλαιοκομματικού τύπου στο όνομα αποκατάστασης των αδικιών, “κοινωνικό μέρισμα” το λέμε εν έτει 2014, και την εν γένει ψηφοθηρική προσέγγιση των ζητημάτων από το Μαξίμου όπως στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής κάθε άλλο πάρα συνάδουν με την αξιοπιστία του ελληνικού εγχειρήματος εξόδου από την κρίση που επιχειρεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση Σαμαρά.
Φαίνεται ότι η πιο δύσκολη προσαρμογή θα είναι τελικά αυτή του πολιτικού συστήματος και αυτό γιατί όλα τα κόμματα πρέπει πέρα από τον ετεροπροσδιορισμό τους έναντι των μνημονίων που είναι μια πραγματικότητα, πρέπει να ξεκαθαρίσουν αφενός την εσωτερική τους κατάσταση και αφετέρου το νέο ιδεολογικοπολιτικό τους στίγμα στη βάση των νέων δεδομένων που διαμορφώνονται.
Η κατάσταση όμως είναι πολύ δύσκολη για όλα τα κόμματα και η γέννηση του καινούργιου θα είναι επώδυνη:
Στη Νέα Δημοκρατία οι υπόγειες διασυνδέσεις της ηγεσίας με ακροδεξιούς θύλακες αναμένεται να αναζωπυρώσει την ένταση με τους κεντρώους “καραμανλικούς”
Ο “πόλεμος” που έχει ξεσπάσει εκ νέου μεταξύ Παπανδρέου-Βενιζέλου απειλεί να βάλει και τυπικά ταφόπλακα στο ήδη καθημαγμένο ΠΑΣΟΚ
Στον ΣΥΡΙΖΑ η διαμάχη “ρεαλιστών” – “ριζοσπαστών”, αν όχι “κομμουνιστών”, προκαλεί έντονες αναταράξεις και θολώνουν το στίγμα του κόμματος προκαλώντας σύγχυση στην κοινή γνώμη
Η Δημοκρατική Αριστερά δίνει αγώνα πολιτικής επιβίωσης χωρισμένη ουσιαστικά σε “φιλοκυβερνητικούς” και “φιλοσυριζαίους”
Το ΚΚΕ με τη νέα ηγεσία του επιχειρεί να ανοιχτεί στην κοινωνία αγκυλωμένο όμως ακόμη ιδεολογικοπολιτικά σε μια ψυχροπολεμική γλώσσα άλλων εποχών
Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες φυλλορροούν και ανεβοκατεβαίνουν στο ασανσέρ της “δεξιάς πολυκατοικίας”….
Εν ολίγοις οι ευρωεκλογές και οι προσεχείς εθνικές εκλογές θα διαμορφώσουν τον νέο συσχετισμό πολιτικών δυνάμεων. Επί της ουσίας ο λαός με τη ψήφο του θα διαμορφώσει το νέο σκηνικό και μέχρι τότε τα κόμματα πρέπει να επαναπροσδιοριστούν αν θέλουν να εκφράσουν αυθεντικά και μέσα από τις αντιθέσεις της τη νέα κατάσταση.
Η προσαρμογή των κομμάτων στα νέα δεδομένα θα είναι πιο βίαιη ίσως από αυτή που είναι σε εξέλιξη σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο και ενδεχομένως βραχυπρόθεσμα να γίνουμε μάρτυρες ακόμη και πολιτικώς ανώμαλων με όρους Μεταπολίτευσης καταστάσεων, γεγονός που αναδεικνύει την ανάγκη μιας υπεύθυνης στάσης τόσο από τις ηγεσίες των κομμάτων όσο και από τους ίδιους τους πολίτες που κρατούν τις εξελίξεις στα χέρια τους.-
Διαβάστε επίσης:
Bloomberg: Η Πειραιώς δείχνει το δρόμο για επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές
Financial Times: Πριν το Πάσχα η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές
