Το αποτέλεσμα είναι ανοιχτό σε συμπεράσματα, όμως η πρώτη ανάγνωση δείχνει ότι υπήρξαν πέντε έξι καθοριστικοί παράγοντες που έδωσαν τη νίκη στον Κυριάκο Μητσοτάκη στις εκλογές για την ανάδειξη του νέου αρχηγού στη Νέα Δημοκρατία.
Ένας βασικός παράγοντας ήταν η στάση του ίδιου του κ. Μεϊμαράκη που έβαλε το δίλημμα ανανέωση ή σταθερότητα, κάνοντας αρκετούς ψηφοφόρους να προτιμήσουν την ανανέωση με στόχο την νίκη στις εθνικές εκλογές, κρίνοντας ότι η σταθερότητα μπορεί να φέρει την παράταξη… στα ίδια. Παράλληλα θέσεις του κ. Μεϊμαράκη όπως η διαφωνία του με την απόλυση καθαριστριών ή σχολικών φυλάκων ενεργοποίησαν τα αντανακλαστικά των ψηφοφόρων του κόμματος που εναντιώνονται στον κρατισμό.
Ένας δεύτερος παράγοντας είναι η στάση του Κώστα Καραμανλή. Η στήριξη στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη κατά πολλούς κράτησε στο σπίτι τους κλασικούς καραμανλικούς ψηφοφόρους που στον πρώτο γύρο στήριξαν Τζιτζικώστα με αποτέλεσμα όσοι πήγαν στην κάλπη να στηρίξουν Μητσοτάκη και έτσι να έχει τελικά απώλειες στη Μακεδονία ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Αντίθετα η στήριξη Σαμαρά στον Κυριάκο Μητσιοτάκη του έδωσε “αβάντα” στην Πελοπόννησο όπου το “σύστημα Σαμαρά” δούλεψε.
Πολύτιμη φάνηκε και η βοήθεια του Α. Γεωργιάδη ο οποίος δεν έμεινε μόνο σε λόγους στήριξης, αλλά έθεσε ολόκληρο τον δικό του μηχανισμό στη διάθεση του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Κλειδί για να γεμίσει περισσότερο η δεξαμενή του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν όμως και η “προτίμηση” ΣΥΡΙΖΑ στο πρόσωπο του Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Τα αντανακλαστικά των γαλάζιον ψηφοφόρων λειτούργησαν υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ένας παράγοντας που έκρινε σε μεγάλο βαθμό την ανατροπή ήταν όμως, όπως τουλάχιστον δείχνουν τα πρώτα στοιχεία, και οι απευθείας μετακινήσεις από τον έναν υποψήφιο στον άλλο και εδώ φαίνεται ότι ήταν περισσότεροι οι ψηφοφόροι που στον πρώτο γύρο ψήφισαν Βαγγέλη Μεϊμαράκη και στον δεύτερο ψήφισαν Κυριάκο Μητσοτάκη δίνοντάς του και τη νίκη.
