ΠΟΥ ΠΑΜΕ;

 Τάδε έφη Ευάγγελος Βενιζέλος από του βήματος της 78ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης και πραγματικά τα ερώτημα που μπαίνουν είναι πολλά για το το …“GPS” της χώρας.

– Ποια είναι η “κλίση” της ανηφόρας; Διότι άλλο είναι 5% κι άλλο 30 ή 40%

– Συνήθως μετά την “ανηφόρα” αρχίζει η “κατηφόρα”, δηλαδή τα “εύκολα”. Τι σημαίνει αυτό και πόσο εύκολα μπορούν να γίνουν τα πράγματα για τη χώρα και το δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό;

– Η “τελική στροφή” σημαίνει ότι μπαίνουμε πια σε ένα “δρόμο ευθεία”; Αυτός ο δρόμος θα συνεχίσει να είναι “ανηφορικός” ή “κατηφορικός”; Δεν θα υπάρχουν άλλες “στροφές”;

– Ποια είναι η κατεύθυνση της “τελικής στροφής”; “αριστερά” ή “δεξιά”;

– Σε όλη αυτή την πορεία θα συνεχίσουμε να έχουμε “τροχονόμους”;

– Και άντε και βγάλαμε την ανηφόρα και πήραμε και την στροφή; Που πάμε; Και μάλιστα χωρίς πυξίδα;

Προφανώς ο “οδικός χάρτης” της χώρας είναι υπό διαμόρφωση.

Το πρόβλημα είναι ότι οι “σχεδιαστές” του “οδικού χάρτη” δεν γνωρίζουν τον τελικό προορισμό για τη χώρα και τους πολίτες της. Οπότε είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι μετά την ανηφόρα και τη στροφή είναι ο “γκρεμός”!

Εν κατακλείδι και για μην το κουράζουμε αν δεν ξέρεις που πας προφανώς όποιον δρόμο και να πάρεις θα είναι σωστός. Ή μήπως όχι;