Έτσι ανεβοκατεβαίνουν στα ράφια της προβολής, ειδήσεις που σύντομα γίνονται λαϊκά ανέκδοτα, όπως το τελευταίο με την έξοδο στις αγορές. Και με τη βία κρατούνται στο προσκήνιο άλλες ειδήσεις, που σε άλλες εποχές θα συγκλόνιζαν κυβερνήσεις, όπως η υπόθεση Μπαλτάκου ή ακόμη η τριτοκοσμική εξέλιξη της υπόθεσης Καρέλι.
Την σαρακοστή του ΄10 , απλός κόσμος άκουγε στις ειδήσεις πως η χώρα δεν μπορεί να δανειστεί με επιτόκιο κάτω από 6,5% και λίγες βδομάδες μετά μπήκαν επίσημα οι δημοσιονομικές χειροπέδες , που έχουν οδηγήσει μεγάλο μέρος του πληθυσμού σε σκοτεινά Πάσχα έκτοτε . Ο κυκεώνας του πολυνομοσχεδίου που πρόσφατα ψηφίστηκε ,αποτελεί τον βωμό πάνω στον οποίο θα καούν προσεχώς τα ξερά με τα χλωρά, τον πάγκο πάνω στο οποίο τα ψιλά γράμματα των νομοθετημάτων θα τεμαχίσουν αδιάκριτα ό,τι κάνει τον λογαριασμό λειψό .
Έτσι καθώς πλησιάζουμε στο Σάββατο του Λαζάρου , η ανάσταση της δανειοληπτικής ικανότητας του Δημοσίου προσλαμβάνει μεταφυσική διάσταση αν και πιο πολύ φαντάζει μια προσυμφωνημένη κίνηση μετά από την νομοθετική υιοθέτηση των σκληρών προαπαιτούμενων . Τα λεφτά είναι λίγα , το επιτόκιο ικανοποιητικό , το ρίσκο για του οίκους σχεδόν ανύπαρκτο , ο μποναμάς για την κυβέρνηση γενναίος και η ένεση τόνωσης της ειδικότερης ψυχολογίας στον κύκλο του χρήματος , πολύ επιθετική .
Όχι δεν είναι κακό που μετά από τέσσερα χρόνια η Ελλάδα βγαίνει στην αγορά του χρήματος . Κακό είναι που τόσος πληθυσμός θα εξακολουθεί να μην βγαίνει στην λαϊκή αγορά , κακό είναι που η κυβέρνηση των υπό διανομή πλεονασμάτων δανείζεται μόνο και μόνο για να το πουλήσει ενόψει εκλογών. Σε μια καθαρή απόπειρα να πείσει ότι τα βασανιστήρια και οι θυσίες αυτής της τετραετίας ήταν όλες καλώς γινόμενες και απαραίτητες .Χωρίς να λέει που θα διαθέσει αυτό το ποσό όταν άνθρωποι πεινούν κρυώνουν ή πεθαίνουν από στέρηση απλών φαρμάκων ,ανασφάλιστοι καθώς είναι.
Κακό είναι που το Πάσχα πρέπει ναι κυλήσει μόνο στο πλαίσιο του απτού θαύματος της επιστροφής στους Οίκους ενώ η υπόθεση Μπαλτάκου μπορεί να περιμένει. Απαράδεκτο είναι που δεν έχουν υπάρξει παραιτήσεις κλίμακας για την κατάσταση στις Φυλακές , όπου «συντάσσονται» μερικές από τις πιο φριχτές σελίδες της σωφρονιστικής ιστορίας. Ακατανόητο είναι που τόσοι άνθρωποι θα τυλιχτούν και πάλι αβοήθητοι στο κουκούλι ενός βασανιστικού μικρόκοσμου, λες άλλου τόπου και κυρίως άλλου χρόνου. Και μη τους πουν ότι το πενταετές ομόλογο του 5% είναι ο τρόπος για να αλλάξει γι αυτούς ο τόπος και ο χρόνος .
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163