Μπορεί να μην πετύχει τον κεντρικό στόχο να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά αποτελεί μία μετεκλογική παρακαταθήκη που θα σημαδέψει τις εξελίξεις. Αναφερόμαστε στην πρόταση Σαμαρά η οποία αποτελεί απάντηση στην ομάδα των ¨8¨ και η οποία μπορεί να ανοίξει ένα διαφορετικό, ένα συναινετικό παράθυρο στις εξελίξεις μετά τις τυχόν πρόωρες εκλογές.
Το καλύτερο σενάριο για τη χώρα θα ήταν ΤΩΡΑ όλες οι πολιτικές δυνάμεις να συμφωνήσουν και να σταθούν απέναντι στην τρόικα. Τώρα που ο επίτροπος Μοσκοβισί σε όλους τους τόνους, αλλά και η Μέρκελ και ο Ολαντ, σύμφωνα με ορισμένα δημοσιεύματα, δέχονται ότι πρέπει να αλλάξει ο χαρακτήρας της τρόικας, οι έλεγχοι να είναι πιο διακριτικοί. Τώρα, με ισχυρή διαπραγματευτική ομάδα και υπό προϋποθέσεις μπορεί να αλλάξει ακόμα και το περιεχόμενο της ασκούμενης δημοσιονομικής πολιτικής.
Αναφερόμαστε σε αυτή γιατί η τρόικα τη χρησιμοποιεί ως πολιορκητικό κριό για να επιβάλλει μέτρα τα οποία τελικά θα βλάψουν την οικονομία, καθώς και τους πολίτες γιατί θα ακυρώσουν την ανάπτυξη που άρχισε να εμφανίζεται, μέτρα τα οποία θα πρέπει πάση θυσία να αποκρουστούν, όπως επανειλημμένα γράψαμε στη στήλη αυτή
Τις πιέσεις και τους εκβιασμούς της τρόικας είναι εφικτό ΤΩΡΑ περισσότερο από κάθε άλλη φορά να αποκρούσει η Ελλάδα αρκεί να έχει μία ισχυρή διαπραγματευτική ομάδα, μία ομάδα στην οποία θα συμμετέχουν όλες ή οι περισσότερες πολιτικές δυνάμεις, παρά μία μονοκομματική κυβέρνηση (όπως επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ) η οποία μάλιστα θα είναι μειοψηφία στο λαό σε περίπτωση πρόωρων εκλογών.
Τα ίδια ισχύουν και για το χρέος και η εκτίμηση στηρίζεται στη λογική του συσχετισμού των δυνάμεων. Οσο πιο ισχυρή είναι η διαπραγματευτική ομάδα, τόσες περισσότερες πιθανότητες έχει να κερδίσει περισσότερα στη διαπραγμάτευση.
Η πρόταση των 8 βουλευτών που τελικά ύστερα από πιέσεις αποδέχτηκε ο Σαμαράς και πρόσθεσε το στοιχείο της συμμετοχής στη νέα κυβέρνηση προσώπων με φιλοευρωπαϊκή κατεύθυνση ,θα μπορούσε να λειτουργήσει πολύ θετικά ιδίως στο νέο τοπίο διαμορφώνεται που διαμορφώνεται στην Ευρώπη και στη νέα προσέγγιση για την Ελλάδα.
Αλλά και αν δεν ευοδωθεί η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, η πρόταση αυτή εφόσον παραμείνει ενεργή στο τραπέζι θα μπορούσε να αποτελέσει τη διέξοδο στα αδιέξοδα που θα προκύψουν μετά τις πρόωρες εκλογές.
Γιατί οι αλλαγές που παρατηρούνται στο πολιτικό σκηνικό και καταγράφονται από τις σφυγμομετρήσεις, αλλαγές που ασφαλώς θα επηρεαστούν από το τελικό συμπέρασμα του «Χαϊκάλης-Gate», δείχνουν πως τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ σε περίπτωση πρόωρων εκλογών δεν πρόκειται να πετύχει αυτοδυναμία, ενώ και οι ΑΝΕΛ αναμένεται να βρεθούν εκτός Βουλής. Αν, μάλιστα η υπόθεση Χαϊκάλη αποδειχθεί πως δεν πρόκειται για απόπειρα χρηματισμού, η δύναμή τους πια θα κονιορτοποιηθεί.
Το μεγάλο ερώτημα λοιπόν είναι τι θα συμβεί μετά το αποτέλεσμα της κάλπης. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ παραμείνει αυστηρά προσηλωμένος στις θέσεις του για την τρόικα, τους μνημονιακούς νόμους και το χρέος, τότε η πορεία των πραγμάτων θα εξαρτηθεί από τον αριθμό των βουλευτών που θα έχουν το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή.
Στην περίπτωση που ξεπερνούν τους 150 μαζί με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, η προσφυγή στην κάλπη είναι σχεδόν αναπόφευκτη.
Αν όχι, τότε θα δούμε μία κυβέρνηση στην οποία θα απαρτίζεται από τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και ¨Το Ποτάμι¨. Όμως θα πρόκειται για μία διαπραγματευτικά αδύναμη κυβέρνηση αφού ούτε καν την πρώτη θέση στη Βουλή δεν θα έχει η ισχυρότερη συνισταμένη του κυβερνητικού σχήματος. Αρα η χώρα θα έχει μία κυβέρνηση που θα διαπραγματεύεται από θέση αδυναμίας και όχι από σχετικά ισχυρή θέση όπως θα συνέβαινε αν όλα τα κόμματα κατέληγαν σε μία πλατφόρμα για τη νέα συμφωνία και το χρέος και τη χρησιμοποιούσαν στη διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους .
Βεβαίως υπάρχει και το ενδεχόμενο της πλήρους ανατροπής του σκηνικού, αλλά έχει πάρα μα πάρα πολύ μικρές πιθανότητες και για να προκύψει απαιτούνται κοσμογονικές ανατροπές που ως τώρα τουλάχιστον δεν φαίνονται στον ορίζοντα.