Κρίσιμες οι ώρες, κρισιμότατες, αλλά ο Κάλχας θα ήθελε να αφιερώσει ένα λαϊκό άσμα στον Παναγιώτη Λαφαζάνη. «Μας προδώσαν οι φίλοι μα να είσαι καλά».
Φίλε Πάνο δυστυχώς οι αγκαλιές και τα φιλιά του Πούτιν και άλλων Ρώσων υπουργών και λοιπών αξιωματούχων δεν συνοδεύτηκαν με πρακτικές κινήσεις στήριξης, αλλά με προτροπές να τα βρούμε με τους εταίρους στην ευρωζώνη.
Λυπάμαι Παναγιώτη, αλλά στάση τους μάλλον θα σου προκαλεί στρατηγικό μπλακ άουτ, αφού η επιστροφή στη δραχμή, η συνακόλουθη έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ενωση δεν θα μπορούσε να συνοδεύεται παρά από αναδιάταξη συμμαχιών και αλλαγή προσανατολισμών της χώρας, γιατί αλλιώς σήμαινε αλβανοποίηση της εποχής του Χότζα (άσε που αυτός είχε τότε τους Κινέζους που εμάς θα μας εγκατέλειπαν ερημώνοντας και τον Πειραιά).
Δύσκολα πράγματα Παναγιώτη στην εποχή του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού και της χρηματιστικής του στρέβλωσης ακόμα και στη Ρωσία και την Κίνα.