Brussels Group: Πρώτη φορά… πρόοδος, αλλά παραμένει το χάσμα και ο χρόνος πιέζει

Σύμφωνα με πληροφορίες οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των τεχνοκρατών, στη γαλλική πρωτεύουσα είναι σκληρές με την ελληνική πλευρά να κρατά τις “κόκκινες γραμμές” και να επιμένει για πρωτογενές πλεόνασμα το 2015 της τάξης του 1,2%-1,5% (από 3% που προβλέπει το Μνημόνιο), κάτι που δεν αποκλείεται να αποδεχθούν τελικά οι δανειστές. 

Όλα δείχνουν ότι για πρώτη φορά μετά τις εκλογές οι “θεσμοί” θα ετοιμάσουν “έκθεση προόδου” για το Eurogroup της 24ης Απριλίου, θα είναι δηλαδή η πρώτη αποτίμηση τής ελληνικής οικονομίας μετά τις 10 Δεκεμβρίου, που είχε κάνει τότε η τρόικα την τελευταία της έκθεση.
 
Το γεγονός αυτό βέβαια δεν κλείνει το χάσμα μεταξύ των δυο πλευρών, αλλά διαμορφώνει σίγουρα ένα καλύτερο κλίμα, με την Αθήνα να επιδιώκει σταθερά μια “ενδιάμεση συμφωνία” στο Eurogroup της Παρασκευής για να πάρει χρηματοδότηση και τους δανειστές να επιμένουν σε μια “λύση-πακέτο” μέχρι το τέλος Ιουνίου.
 

Αξίζει να σημειωθεί ότι αν βρεθεί συμφωνία έως τον Ιούνιο η κυβέρνηση θα έχει να λαμβάνει από τα προηγούμενα μνημόνια περί: 

– τα 7,2 δισ. από τις δόσεις που εκκρεμούν, 
– τα 15 δισ. από το ΔΝΤ και 
– 10 δισ. από το ΤΧΣ
 
Πάντως ενδεικτικό του ταμειακού προβλήματος που καλείται να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση είναι ότι μέχρι τα μέσα Μαϊου το ΥΠΟΙΚ πρέπει να βρει 3 δισ. για μισθούς, συντάξεις, δόσεις του ΔΝΤ και άλλες υποχρεώσεις.
 

Τα μεγάλα “αγκάθια” παραμένουν το ασφαλιστικό και τα εργασιακά, με τις δύο πλευρές, να έχουν κάποια σημάδια σύγκλησης αλλά και σοβαρές διαφωνίες, αφού οι δανειστές θεωρούν το ασφαλιστικό μη βιώσιμο ζητώντας παρεμβάσεις εδώ και τώρα. 

Η ελληνική πλευρά για το ασφαλιστικό, προτείνει:
 
– Όχι μείωση συντάξεων
– Αντικίνητρα πρόωρων συνταξιοδοτήσεων
– «Ταμείο» για το ασφαλιστικό από ιδιωτικοποιήσεις-εκμετάλλευση υδρογονανθράκων
 
Και για το εργασιακό:
– Όχι μαζικές απολύσεις
– Αύξηση κατώτατου μισθού
– Αύξηση ορίου απολύσεων   

Όσον αφορά τις αποκρατικοποιήσεις η Αθήνα δεν λέει όχι αλλά ταυτόχρονα προτείνει:

– Χρονοδιαγράμματα ανάλογα με την ανάπτυξη
– Να υπάρχει ελάχιστη τιμή από το Δημόσιο και όχι διαμόρφωση αντιτίμου μόνο από τους επενδυτές
– Το Δημόσιο να ζητά συγκεκριμένες επενδύσεις από τους επενδυτές