Η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ κατήγγειλε πελατειακά συμφέροντα πίσω από τη δημιουργία ερευνητικού κέντρου στη Μεσσηνία, ιδιαίτερη πατρίδα του Πρωθυπουργού, λέγοντας όμως πως θα ψηφίσει τον Προυπολογισμό.
Η Μ.Ρεπούση επιτέθηκε στον Νεράτζη, βουλευτή της Ν.Δ, πως θυμήθηκε τον συνωστισμό για να αποδείξει τον πατριωτισμό του.
Τον κάλεσε μάλιστα να πάψει να συνωστίζεται με την Χρυσή Αυγή.
Αίσθηση προκάλεσαν όμως και και οι καταγγελίες της για πελατειακη λογική ακόμα και σʼ αυτόν τον προϋπολογισμό.Ρώτησε συγκεκριμένα γιατί ο προϋπολογισμός που αφορά στην Ακαδημία Αθηνών αυξάνεται κατά 105%, και γιατί σχεδιάζεται καινούριο ερευνητικό κέντρο στη Μεσσηνία, με αντικείμενο τη μελέτη της κλιματικής αλλαγής όταν μάλιστα αυτό το αντικείμενο καλύπτεται από υπάρχοντα ερευνητικά κέντρα όπως είναι το Αστεροσκοπείο και το ΕΛΚΕΘΕ.
Διαβάστε όλη την ομιλία της.
”Η Δημοκρατική Αριστερά ψηφίζει όπως γνωρίζετε τον προϋπολογισμό. Το κάνει για να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση που την θεωρεί -ακόμα και αν δεν είναι πάντα- κυβέρνηση εθνικής συνευθύνης. Ψηφίζει τον προϋπολογισμό για να μην αποσταθεροποιήσει την κυβερνητική πλειοψηφία που με πολύ κόπο και υπερβάσεις διαμόρφωσαν τρία κοινοβουλευτικά κόμματα με σημαντικές μεταξύ τους ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν βλέπουμε στον προϋπολογισμό το αποτύπωμα μιας σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής που όχι μόνον δεν ισορροπεί καλά με τους αναπτυξιακούς στόχους αλλά σε κάποιες περιπτώσεις τους αντιστρατεύεται.
Θα αξιοποιήσω την παιδεία και την έρευνα παραδειγματικά για να δείξω την ανισορροπία και την αντίφαση αυτή. Θα πω εισαγωγικά ότι η αναπτυξιακή διάσταση της έρευνας και της εκπαίδευσης έχει αναγνωριστεί πλήρως από την Ευρωπαϊκή Ένωση και κυρίως η έρευνα αποτελεί σήμερα κύριο πυλώνα για τις χρηματοδοτήσεις των Διαρθρωτικών Ταμείων της περιόδου 2014-2020. Και αυτό γιατί έχει αποδειχθεί ότι η αύξηση των επενδύσεων στην έρευνα και στην τεχνολογία έχει άμεσο αντίκρισμα στην αύξηση του ΑΕΠ. Άλλωστε, με βάση το Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρύθμισης 2011-14, καλούμαστε να υιοθετήσουμε συγκεκριμένο στόχο αύξησης της δαπάνης για την έρευνα προκειμένου να προσεγγίσουμε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο που είναι της τάξης του 2% ενώ ο δικός μας παραμένει καθηλωμένος στο 0.5% του ΑΕΠ.
Εμείς κάνουμε το αντίθετο. Κόβουμε και από την έρευνα και από τον πολιτισμό και από την εκπαίδευση. Μουσεία, ερευνητικά κένυτρα, πανεπιστήμια και τεχνολογικά ιδρύματα, λύκεια, γυμνάσια και δημοτικά σχολεία, ακόμα και νηπιαγωγεία δοκιμάζονται ήδη από τις σημαντικές μειώσεις που είχαν το 2012 και θα δοκιμασθούν ακόμα περισσότερο τη χρονιά που μας έρχεται για να ανταποκριθούν στα απολύτως αναγκαία. Τα σχολεία για να αντιμετωπίσουν ακόμα και τις στοιχειώδεις λειτουργικές τους δαπάνες όπως είναι η θέρμανση, τα πανεπιστήμια για να καλύψουν βασικά κενά στην ανανέωση του επιστημονικού τους δυναμικού. Οι εκπαιδευτικοί αλλά και οι πανεπιστημιακοί θα κληθούν να αφήσουν πίσω τους κεκτημένα με αγώνες εργασιακά δικαιώματα. Θα το κάνουν θέλω να πιστεύω αν δουν ότι οι θυσίες τους πιάνουν τόπο, αν οι περικοπές και η άρση των κεκτημένων εντάσσονται σε ένα σχέδιο αφενός εξορθολογισμού των δημόσιων δαπανών και ανάπτυξης αφετέρου. Εντάσσεται όμως; Θα φέρω δυο παραδείγματα για το αντίθετο. Είναι και τα δυο από το χώρο της παιδείας. Το πρώτο εικονογραφεί κατά την γνώμη μου τον ελλειμματικό χαρακτήρα της αναπτυξιακής προοπτικής του προϋπολογισμού. Το δεύτερο την επιβίωση πελατειακής λογικής ακόμα και σʼ αυτόν τον προϋπολογισμό της σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής.
Σʼ αυτήν την αίθουσα ο υπουργός παιδείας μας είπε παραπάνω από μία φορές ότι οι συγχωνεύσεις στα ΑΕΙ θα υπακούσουν στις αναπτυξιακές προοπτικές της ανώτατης εκπαίδευσης; Θα γίνουν με άλλα λόγια μετά από σχεδιασμό με αναπτυξιακά κριτήρια. Πριν όμως γίνει ο σχεδιασμός πριν συζητηθούν τα κριτήρια στη βάση των οποίων πρέπει να γίνουν οι συγχωνεύσεις, ο προϋπολογισμός προβλέπει μείωση λειτουργικών δαπανών για τα ΑΕΙ ΤΕΙ κατά 42 εκ. λόγω συγχωνεύσεων. Αναρωτιέται κανείς πως έγινε ο υπολογισμός της μείωσης αφού ακόμα δεν υπάρχει αναπτυξιακό σχέδιο στο οποίο υπακούουν οι συγχωνεύσεις; Αντίστοιχη είναι και η πρόβλεψη της δαπάνης που αφορά στο προσωπικό των ΑΕΙ. Μειώνεται και αυτό κατά 12,3 εκ
Θα περάσω στο δεύτερο παράδειγμα που αφορά σε προνόμια και σε εξαιρέσεις που ακόμα και αυτός ο προϋπολογισμός της σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής έχει. Εκεί που η εκπαιδευτική κοινότητα είναι ανάστατη με την άρση της οργανικότητας των θέσεων στα σχολεία, εκεί που η ερευνητική κοινότητα είναι βαθειά ανήσυχη με την συγχώνευση των ερευνητικών κέντρων, εκεί που οι ερευνητές του ΕΚΚΕ για παράδειγμα αναρωτιούνται δικαίως γιατί πρέπει ειδικά αυτοί να περάσουν από το καθεστώς ΝΠΔΔ σε ΝΠΙΔ, και ποιο είναι το δημοσιονομικό όφελος της συγχώνευσής του στο ΕΙΕ, ο προϋπολογισμός που αφορά στην Ακαδημία Αθηνών αυξάνεται κατά 105%. Από 6 περίπου εκ το 2011, πήγε στα 8 περίπου το 2012 και τώρα προβλέπεται 12 στον προϋπολογισμό του 2012. Τι συμβαίνει εδώ αναρωτιούνται όλοι οι λογικοί άνθρωποι; τι έκανε η Ακαδημία Αθηνών για να δικαιούται τέτοια αύξηση σε συνθήκες σκληρής δημοσιονομικής πειθαρχίας; Θα πρέπει να εξηγηθεί αυτό στο κοινοβούλιο, κ. υπουργέ. Δεν θέλω να πιστέψω ότι η κυβέρνηση λειτουργεί εδώ με κομματικά κριτήρια ή ότι η σκανδαλώδης αύξηση της χρηματοδότησης οφείλεται στη δημιουργία ενός καινούριου ερευνητικού κέντρου που σχεδιάζεται στη Μεσσηνία, με αντικείμενο τη μελέτη της κλιματικής αλλαγής όταν μάλιστα αυτό το αντικείμενο καλύπτεται από υπάρχοντα ερευνητικά κέντρα όπως είναι το Αστεροσκοπείο και το ΕΛΚΕΘΕ.
Αυτά είναι δυο παραδείγματα λογικών που ενυπάρχουν δυστυχώς στο προϋπολογισμό. Για πολλούς πολίτες αυτής της χώρας που είναι διατεθειμένοι να υποστούν θυσίες για να παραμείνει η χώρα στο ευρώ, να ξανασκεφθούν τα καταναλωτικά τους πρότυπα και να τʼ αλλάξουν, να στηρίξουν τις διαθρωτικές αλλαγές ακόμα και αν θίγουν βασικά δικαιώματά τους, οι παλιές πελατειακές λογικές δεν είναι πια ανεκτές. Το κυβερνητικό έργο παίρνει να πάρει οριστικό διαζύγιο από εκείνες τις παθογένειες που μας έφεραν στη χρεωκοπία.
Το στοίχημα της χώρας είναι συνεπώς και ένα στοίχημα ρήξης με αυτές τις πρακτικές. Στις παλαιοκομματικές πρακτικές θα ήθελα τέλος να εντάξω και τα εθνικολαϊκιστικά μαθήματα ιστορίας που δίνονται και σʼ αυτήν εδώ την αίθουσα. Είναι στην πραγματικότητα μαθήματα πατριδοκαπηλίας και λαϊκισμού που επενδύουν στα φοβικά αισθήματα που έχει μερίδα των πολιτών καλλιεργώντας ότι πιο συντηρητικό και οπισθοδρομικό. Και καλά όταν αυτό γίνεται από τους Χρυσαυγίτες ή όσους τους συναγωνίζονται στις εθνικιστικές κορώνες ζηλεύοντας τη δημοσκοπική τους άνοδο. Να το κάνουν όμως και οι βουλευτές της κυβερνητικής παράταξης και μάλιστα αυτοί που προσβλέπουν κατά τα λεγόμενα τους σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος είναι τουλάχιστον αντιφατικό. Ας επιλέξουν τι τελικά θέλουν. Ένα σύγχρονο κράτος που αξιοποιεί την ιστορία του για να βελτιώσει το παρόν και το μέλλον του, για να μάθει τους πολίτες του να σκέπτονται κριτικά ή ένα κράτος που χρησιμοποιεί την ιστορία του για να φανατίσει και να φυλακίσει το μέλλον του στο παρελθόν; Αυτό θα ήθελα να απαντήσω σε όσους -όπως λίγο πριν ο κ. Νεράτζης- θυμούνται το «συνωστισμό» για να αποδείξουν τον πατριωτισμό τους. Ας επιλέξουν κάτι άλλο, το «συνωστισμό» τον έχει αναλάβει και προσπαθεί να τον εξαργυρώσει η Χρυσή Αυγή και οι πολιτικοί χώροι που τη συναγωνίζονται. Αυτούς ότι και να κάνετε θέλω να ελπίσω ότι δεν μπορείτε πια να τους συναγωνιστείτε. Πάψτε λοιπόν να συνωστίζεστε μαζί τους διότι δεν κάνετε τίποτʼ άλλο παρά να τους ενισχύετε”.
Διαβάστε επίσης :
