Μαύρα κι άραχνα τα περιγράφει ο Χιούγκο Ντίξον στο Reuters για την επόμενη μέρα της Ελλάδας, μετά το τέλος του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018. «Ο Τσίπρας το ξέρει» γράφει και στάζει… φαρμάκι για τον πρωθυπουργό.
«Καμία διαφυγή από τη φυλακή των δανειστών για την Ελλάδα». Αυτός είναι το τίτλος του άρθρου γνώμης που υπογράφει ο Ντίξον στο Reuters.
«Ο Αλέξης Τσίπρας είναι απελπισμένος για αποφύγει την “ασφυκτική εποπτεία” της Ελλάδας όταν τελειώσει το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης τον προσεχή Αύγουστο», γράφει αρχικά.
Περιγράφει πως κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, στο περιθώριο της ΔΕΘ, ο Έλληνας πρωθυπουργός υποσχέθηκε ακριβώς αυτό.
Ο ίδιος ο Ντίξον, πάντως, δεν πιστεύει πως αυτό θα γίνει.
«Το καλύτερο που μπορεί να ελπίζει ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι πως η Αθήνα θα μεταφερθεί από την τωρινή “φυλακή ασφαλείας” σε μια “ανοιχτού τύπου” φυλακή. Και αυτό θα συμβεί μόνο αν “κάτσει φρόνιμα”», γράφει.
Ο Τσίπρας θέλει “καθαρή έξοδο” ενόψει εκλογών
Σύμφωνα με τον Ντίξον «ο Τσίπρας θέλει και καθαρή έξοδο από το πρόγραμμα για να έχει μια καλή ιστορία να πει στους Έλληνες ψηφοφόρους ενόψει των εκλογών που θα γίνουν το αργότερο τον Σεπτέμβριο του 2019».
«Ο σοσιαλιστής (σ.σ. έτσι χαρακτηρίζει τον πρωθυπουργό ο Ντίξον) ηγέτης ακολουθεί στις δημοσκοπήσεις τη συντηρητική αντιπολίτευση εξαιτίας σειράς υποσχέσεων που δεν τήρησε και λαθών που προκάλεσαν ζημιά στην οικονομία», συνεχίζει.
«Αν η Ελλάδα μπορούσε να αποδράσει από τη φυλακή των δανειστών -η οποία περιλαμβάνει εποπτεία των κινήσεων της κυβέρνησης από την ευρωζώνη και το ΔΝΤ και θεωρείται προσβολή της εθνικής υπερηφάνειας, ο Τσίπρας θα μπορούσε να κερδίσει τις μελλοντικές εκλογές».
Αν όμως αποτύχει, (ο Τσίπρας) «θα μπορούσε τουλάχιστον να αποφύγει μια συντριπτική εκλογική ήττα και να ζήσει για να παλέψει άλλη μια μέρα».
«Ο Τσίπρας το ξέρει αλλά δεν το λέει»
Η απόλυτη έξοδος της Ελλάδας από την εποπτεία μετά το τέλος του μνημονίου «δεν είναι ρεαλιστική και ο Τσίπρας ο ίδιος μάλλον το ξέρει, αν και συνηθίζει να λέει στον ελληνικό λαό το αντίθετο.
Διακυβεύονται πολλά λεφτά για να αφεθεί η Ελλάδα να παίρνει μόνη τις αποφάσεις της».
«Ο λαϊκιστής Τσίπρας θα ανατρέψει τις μεταρρυθμίσεις»
Λέγοντας πως η ευρωζώνη και το ΔΝΤ έχουν δώσει 260 δισ. ευρώ στην Ελλάδα από το 2010, ο Ντίξον συνεχίζει χαρακτηρίζοντας τον Έλληνα πρωθυπουργό «λαϊκιστή».
«Χωρίς εποπτεία, δεν θα υπήρχε τίποτα να σταματήσει τον Τσίπρα να εκφράζει τις λαϊκιστικές του τάσεις.
Μπορεί να χαλαρώσει τις μεταρρυθμίσεις στις συντάξεις, την εργασιακή αγορά και τις δημόσιες δαπάνες. Το δημοσιονομικό έλλειμμα θα φουσκώσει ξανά σαν μπαλόνι».
Ο Ντίξον κατηγορεί τον Αλέξη Τσίπρα πως το 2015 σχεδόν οδήγησε στην κατάρρευση το τραπεζικό σύστημα. Σημειώνει όμως ότι τον περασμένο Ιούλιο κατάφερε να δανειστεί από τις αγορές τρία δισ. ευρώ.
Εικάζει δε ότι η Αθήνα μπορεί να επαναλάβει την έξοδο στις αγορές μια ή δυο φορές έως το τέλος του προγράμματος.
«Δυστυχώς, η Αθήνα πρέπει να πληρώσει περίπου 15 δισ. ευρώ το 2019 – και δύσκολα θα το κάνει εκτός αν η ευρωζώνη συνεχίσει να τη στηρίζει» σημειώνει ο Ντίξον.
Κατ’ ελάχιστο, η Ελλάδα χρειάζεται βοήθεια με το χρέος της, το οποίο είναι περίπου στο 170% του ΑΕΠ.
Οι ιδιώτες επενδυτές ήταν έτοιμοι να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα γιατί η ευρωζώνη άφησε να εννοηθεί, τον Ιούνιο, ότι μια συμφωνία για ελάφρυνση του χρέους ήταν πιθανή μετά το τέλος του προγράμματος.
Αυτό θα καθυστερούσε την αποπληρωμή των δανείων κατά 15 χρόνια, σύμφωνα με τον Ντίξον.
«Αλλά δεν είναι ρεαλιστικό να υποθέσουμε ότι η ευρωζώνη θα δεχτεί μια τέτοια συμφωνία εκτός αν η Ελλάδα τηρήσει τη δική της πλευρά της συμφωνίας.
Συγκεκριμένα, οι δανειστές δεν θέλουν ο Τσίπρας να υπαναχωρήσει
- από τις μεταρρυθμίσεις που έχουν ήδη εφαρμοστεί
- να αθετήσει τη δέσμευση για νέες σημαντικές μεταρρυθμίσεις στις συντάξεις και το φορολογικό το 2019 και το 2020 και
- να “σπάσει” την υπόσχεσή του για δημοσιονομικό πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022».
Δίχτυ ασφαλείας με… εποπτεία
«Είναι προφανές ότι ο μόνος τρόπος να αναγκαστεί η Ελλάδα να κάνει όσα έχουν συμφωνηθεί, είναι να δώσει με το σταγονόμετρο την ελάφρυνση χρέους όταν η Αθήνα πιάσει τους στόχους.
Αλλά αυτό απαιτεί συνεχή έλεγχο της οικονομίας», γράφει ο Ντίξον.
Εκτιμά ότι από μόνη της η ελάφρυνση χρέους δεν θα είναι αρκετή για την Ελλάδα ώστε να βγει στις αγορές και να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες της.
Ειδικά όταν, συμπληρώσει, η ΕΚΤ τερματίσει το πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων.
«Η Αθήνα, πιθανότητα, θα χρειαστεί επίσης ένα προληπτικό δίχτυ δανεισμού από την ευρωζώνη. Αλλά αυτό θα συνοδευόταν από όρους και εποπτεία».
Οι τρεις επιλογές του Τσίπρα
Και συνεχίζει το άρθρο του Χούγκο Ντίξον: «Αυτό θα δημιουργούσε πρόβλημα για τον Τσίπρα καθώς θα προσπαθεί να πει μια καλή ιστορία στο εκλογικό σώμα. Έχει τρεις βασικές επιλογές.
Η πιο λογική προσέγγιση θα ήταν να συνεργαστεί με τους δανειστές τους επόμενους μήνες, ειδικά επί τις επόμενης, τρίτης, αξιολόγησης.
Αν και η αξιολόγηση θα είναι λιγότερο πολιτικά φορτισμένη από εκείνη που τελείωσε τον Ιούνιο, ο Τσίπρας θα πρέπει να “καταπιεί” μερικά πικρά ποτήρια όπως το να κάνει πιο δύσκολες τις απεργίες».
Έτσι, θα δείξει καλή θέληση στους δανειστές πριν τις συζητήσεις για την ελάφρυνση του χρέους, θα πάρει την επόμενη δόση και θα κερδίσει τους επαίνους των δανειστών, υποστηρίζει ο Ντίξον.
«Όλα αυτά θα δώσουν αέρα στην οικονομία, που αναμένεται να αναπτυχθεί με 2% φέτος.
Η Ελλάδα θα μπορούσε να υπερβεί τους στόχους της για το έλλειμμα, επιτρέποντας στον Τσίπρα να πάρει μέτρα για να μαλακώσει το προγραμματισμένο “χτύπημα” στις συντάξεις και το φορολογικό.
Αυτή φαίνεται πως είναι η στρατηγική του Έλληνα πρωθυπουργού. Το Σαββατοκύριακο ζήτησε την ολοκλήρωση της αξιολόγησης με μεγάλη ταχύτητα.
Ωστόσο, η συνηθισμένη πρακτική του Τσίπρα είναι να σύρει τις διαπραγματεύσεις αντί να τις “τρέξει”, πριν –τελικά- φτάσει στο χείλος και δεί ότι δεν υπάρχει άλλη καλή επιλογή.
Αν το κάνει αυτό, η Ελλάδα θα συνεχίσει να κουτσαίνει αλλά χωρίς να παράγει καλή θέληση. Θα χρειάζεται επίσης ακόμη μεγαλύτερο έλεγχο όταν τελειώσει το πρόγραμμα».
Τελευταία επιλογή: το σπριντ στο γκρεμό
«Η τελευταία επιλογή του Τσίπρα είναι ένα τρελό σπριντ προς την ελευθερία. Αυτό θα περιελάμβανε πρόωρες εκλογές μετά το τέλος του προγράμματος αλλά χωρίς συμφωνία για το χρέος ή μια προληπτική πιστωτική γραμμή.
Ο Τσίπρας θα μπορούσε να πει στους ψηφοφόρους του ότι απέδρασε από τη φυλακή των δανειστών και δεν υπάρχει πλέον εποπτεία από τους ξένους.
Το εμπόδιο είναι ότι η ελευθερία θα είναι βραχύβια. Το 2019 η Ελλάδα μπορεί να μπει ξανά στη φυλακή υψίστης ασφαλείας.
Ο ίδιος ο Τσίπρας, πιθανότητα μέχρι τότε, δεν θα είναι πια πρωθυπουργός αλλά θα έχει παραδώσει ένα δηλητηριασμό δισκοπότηρο στην αντιπολίτευση.
Μια τέτοια στρατηγική θα ήταν τρελή για την Ελλάδα και δεν είναι το Plan A του Τσίπρα.
Αλλά δυστυχώς είναι ένα σενάριο που δεν μπορεί να αποκλειστεί εντελώς», καταλήγει ο Ντίξον.
Πηγή: Reuters
