Ο κ. Σαμαράς δήλωσε ότι απέρριψε κατηγορηματικά την πρόταση της Γερμανίδας Καγκελάριου Άνγκελα Μέρκελ για τη “λύση” του προσωρινού Grexit κατά τη διάρκεια της ιδιαίτερης συνομιλίας τους στις 24 Αυγούστου 2012 στην καγκελαρία, στο Βερολίνο.
Ακολουθούν τα όσα δήλωσε ο κ. Σαμαράς στους δημοσιογράφους Άρη Πορτοσάλτε και Τάσο Τέλλογλου.
Ποια ήταν η κατάσταση που βρήκατε;
Όλη η χώρα κρατιόταν όρθια με αερομεταφορά χαρτονομισμάτων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στη Φρανκφούρτη για να κρατηθούν οι τράπεζες ανοιχτές. Εμπιστοσύνη δεν υπήρχε πουθενά, θα σας έλεγα ότι κανείς δεν πίστευε στο εξωτερικό ότι πρόκειται να τα καταφέρουμε και εγώ είχα να αντιμετωπίσω τότε δύο, για πολύ καιρό, μόνιμους εχθρούς. Ο πρώτος εχθρός ήτανε το βουνό απ ‘τα χρέη και τα ελλείμματα. Και ο δεύτερος εχθρός ήταν εκείνη η κουβέντα που είχε πει προηγούμενος πρωθυπουργός, ότι η Ελλάδα είναι η πιο διεφθαρμένη χώρα στον κόσμο…
Η πρόταση για έξοδο από το ευρώ
Όταν πήγα στο Βερολίνο, για να δω την Μέρκελ, σε εκείνο εκεί το ταξίδι, θα θυμάστε που δεν έπρεπε για το μάτι μου να πάω και τα λοιπά, αφού έγινε η συζήτηση με την Μέρκελ, του Στουρνάρα, ο καθένας με τους επιτελείς του, μου λέει ‘’να σου πω δύο πράγματα στο γραφείο μου;’’ και καθόμαστε και είχε κάτι διαφάνειες που απεικόνιζαν τμηματικά τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, ελλείμματα, χρέος, ΑΕΠ και αφού μου έδειξε ότι έχει πλήρη γνώση της ακτινογραφίας της αρρώστιας που έχουμε ως οικονομία, μου λέει ‘’κοίταξε θέλω να σου πω κάτι, το οποίον θέλω να το ξέρεις από τώρα, το ταξίδι που έχεις να κάνεις είναι πολύ δύσκολο, εάν θέλεις να βγει η Ελλάδα από το Ευρώ, τότε να ξέρεις ότι εμείς έχουμε ένα δεύτερο πλάνο να σας βοηθήσουμε για ένα διάστημα το οποίο θα το βρούμε’’.
Σταματάω άμεσα, της λέω ‘’αυτή την κουβέντα δεν την κάνουμε, δεν υπάρχει, δεν το δέχομαι, δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να δεχτώ να βγει η Ελλάδα από το Ευρώ, αυτό’’ λέω ‘’ξέχασέ το’’. Αυτό όμως τι σημαίνει; Σημαίνει ότι πέραν του ότι αν έλεγα οποιαδήποτε κουβέντα σε οποιονδήποτε τότε, ούτε δημόσια μίλησα ποτέ, αντιλαμβάνεστε τις αναταράξεις που θα δημιουργούσε κάτι τέτοιο στις αγορές και στην οικονομία. Αυτό όμως τι σημαίνει, ότι εκείνη την ώρα εμείς παίρναμε μία απόφαση δυνατή για την πατρίδα, την ίδια στιγμή στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε και διέδιδε παντού με τυμπανοκρουσίες ότι το Grexit και η ιδέα ότι μπορούμε να βγούμε από το Ευρώ είναι μια αισχρή κινδυνολογία και ότι οι δανειστές μπλοφάρουν.
Είχανε τελειώσει όλες οι εκκρεμότητες από αυτά τα προαπαιτούμενα, τα οποία λέτε, που ήταν αναγκαία προϋπόθεση να τα τελειώσουμε για να πάρουμε το δάνειο-μαμούθ των 54, τότε, δισεκατομμυρίων που πήραμε. Επομένως, άρχισε να υπάρχει εμπιστοσύνη και στο εσωτερικό σιγά-σιγά και σε αυτό βοήθησαν το γεγονός ότι εμείς μειώναμε τα ληξιπρόθεσμα, δηλαδή τις οφειλές του Κράτους προς τους ιδιώτες, λέγαμε στον Έλληνα ‘’σου χρωστάει το Κράτος, θα σε πληρώσει’’
Σε τι διαφέρει η δική σας φορολογική πολιτική από εκείνες που ασκούνταν πριν από εσάς και μετά από τη δική σας κυβέρνηση;
Σας θυμίζω, το 13% στο ΦΠΑ της εστίασης. Σας θυμίζω δύο μειώσεις στις ασφαλιστικές εισφορές, φόρο στα ενοίκια, προκαταβολή φόρου, που μειωθήκαν.
Σας θυμίζω δύο μειώσεις στις ασφαλιστικές εισφορές, φόρο στα ενοίκια, προκαταβολή φόρου, που μειωθήκαν και σήμερα αυτή τη στιγμή τι βλέπουμε; Οι φόροι έχουνε εκτοξευθεί πάλι στα ουράνια.
Γι ‘αυτό εγώ πιστεύω ότι η μείωση των φόρων, και σωστά το λέει το πρόγραμμά της σήμερα πια η Νέα Δημοκρατία, είναι το μεγάλο κλειδί για να μπορέσουμε να ‘χουμε ανάπτυξη. Γιατί τότε, όταν εμείς τελειώναμε το τέλος του ’14, το ΔΝΤ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προέβλεπε για τα επόμενα χρόνια διπλάσια ποσοστά ανάπτυξης από αυτά τα οποία σήμερα προβλέπει για τα προσεχή χρόνια το ίδιο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αυτή είναι η φωτογραφία της διαφοράς του τι θα πει μειώνω φόρους.
Αλλά για να το κάνεις αυτό δεν μπορείς να κάνεις άσκοπες δαπάνες και ιδιαίτερα κομματικές δαπάνες και ιδιαίτερα δαπάνες τις οποίες αποφασίζει μέσα το Μαξίμου για εκείνους που θεωρεί ότι είναι δικοί του άνθρωποι και πρέπει αυτοί και μόνον να πάρουν τα λεφτά άσχετα από τη συνολική ανάπτυξη της οικονομίας. Αυτή είναι η τραγωδία που ζούμε σήμερα.
Δε χρειαζόταν τρίτο Μνημόνιο, δε χρειαζόταν τέταρτο, δε χρειαζόταν να χάσουν οι τράπεζες 20 δισεκατομμύρια από το χαρτοφυλάκιό τους, 20 δις. Δε χρειαζότανε να υποθηκεύσουμε ολόκληρη τη δημόσια περιουσία της χώρας για 99 χρόνια.
Ελέχθη τότε κύριε Πρόεδρε ότι δημαγωγούσατε στο παρελθόν, στην φάση του πρώτου Μνημονίου, όταν ήσασταν εναντίον του.
Ήμουν εναντίον ενός τεραστίου λάθους που είχανε κάνει οι δανειστές, σε αυτό που ονομάζουν πολλαπλασιαστές της οικονομίας. Και για να το καταλάβει ο κόσμος απλά, είχαν υποτιμήσει αφάνταστα το κόστος των σκληρών μέτρων του πρώτου Μνημονίου πάνω στην ύφεση, δηλαδή πάνω στη μείωση του εισοδήματος του Έλληνα φορολογούμενου.
Ήτανε τελικά το κόστος τριπλό από αυτό το οποίο υπολόγιζαν οι δικοί τους πολλαπλασιαστές. Και ένα χρόνο μετά βγήκε το ίδιο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σε δική του έκθεση και παραδέχθηκε ότι είχε κάνει αυτό το λάθος. Εγώ, επομένως, δεν μπορούσα να δεχτώ ένα πρόγραμμα το οποίο χαντάκωνε τη χώρα, για αυτό και τελικά το πρώτο Μνημόνιο διορθώθηκε και το δεύτερο έγινε έτσι ώστε να βγαίνει σε σημείο μάλιστα που ξεπεράσαμε τελικά και τους συγκεκριμένους στόχους του δευτέρου Μνημονίου.
